غدیر از زبان حضرت زهرا سلام الله علیها (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

غدیر از زبان حضرت زهرا سلام الله علیها (مقاله) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۸

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴

بدون خلاصۀ ویرایش

Smh

۲۵۱

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 # قرآن منزلتی رفیع و عظمتی خاصی برای حضرت فاطمه علیهاالسلام تعریف کرده است. در آیه مباهله با تعبیر «نسائنا» از ایشان یاد شده و در آیه تطهیر، خداوند بر پاک و مطهر بودنشان شهادت داده است. در سوره «الانسان» با یادآوری داستان اطعام یتیم و مسکین و اسیر و اخلاص وصف ناشدنی ایشان، از برترین پاداش‌های الهی در حقّ آنان یاد شده است. و در کوچک‌ترین سوره قرآن یکی از بزرگ‌ترین عطایای الهی به حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، وجود نازنین زهرای اطهر، که حقیقت کوثر است، معرفی شده و در آیه مودّت، محبت ایشان اجر رسالت نبوی صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به‌شمار آمده است.
 همه اینها و آیات دیگر، بیانگر مقام رفیع معنوی و کمال عبودیت و عصمت ایشان بوده و جایگاه خاصّ هدایتی ایشان را در جامعه اسلامی تبیین می‌نماید.
-# فاطمه زهرا (علیهاالسلام) در دوران غربت اسلام به دنیا آمد و از همان اوان کودکی، در کانون اصلی مبارزه، با طعم سختی‌ها و مشکلات آشنا شد. هیچ‌کس مانند او شاهد زحمات طاقت فرسا و شبانه‌روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نبود. گرد و غبار خستگی، با دستان کوچک او از رخسار مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم پاک می‌شد و در خلوت‌های پیامبر، او بود که درد دل‌های پدر را به گوش جان می‌شنید و با نثار محبت‌های خود او را غرق در سرور می‌کرد و همانند مادری دلسوز، سر حضرت را بر دامن می‌گرفت و آرام بخش دلش می‌گشت؛ تا آنجا که از پدر لقب «امّ‌ابیها» را دریافت نمود. حضرت زهرا علیهاالسلام نمی‌توانست بعد از ارتحال رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم شاهد پژمرده شدن نهال نورس اسلام باشد، که با آن همه زحمات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم از زمین سر برآورده و با خون دل‌های فراوان سیراب شده بود. آیا شخصیتی مانند زهرا علیهاالسلام می‌توانست در مقابل این مسئله، خاموش بنشیند و نگران نباشد؟
+# فاطمه زهرا علیها السلام در دوران غربت اسلام به دنیا آمد و از همان اوان کودکی، در کانون اصلی مبارزه، با طعم سختی‌ها و مشکلات آشنا شد. هیچ‌کس مانند او شاهد زحمات طاقت فرسا و شبانه‌روزی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نبود. گرد و غبار خستگی، با دستان کوچک او از رخسار مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم پاک می‌شد و در خلوت‌های پیامبر، او بود که درد دل‌های پدر را به گوش جان می‌شنید و با نثار محبت‌های خود او را غرق در سرور می‌کرد و همانند مادری دلسوز، سر حضرت را بر دامن می‌گرفت و آرام بخش دلش می‌گشت؛ تا آنجا که از پدر لقب «امّ‌ابیها» را دریافت نمود. حضرت زهرا علیهاالسلام نمی‌توانست بعد از ارتحال رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم شاهد پژمرده شدن نهال نورس اسلام باشد، که با آن همه زحمات رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم از زمین سر برآورده و با خون دل‌های فراوان سیراب شده بود. آیا شخصیتی مانند زهرا علیهاالسلام می‌توانست در مقابل این مسئله، خاموش بنشیند و نگران نباشد؟
 # حضرت زهرا علیهاالسلام همسری امیرمؤمنان علیه‌السلام را بر عهده‌داشت که دومین شخصیت ممتاز جهان اسلام؛ بلکه جهان بشریت بود. پیوند این دو نور الهی از نوع پیوندهای عادی زمینی نبود؛ بلکه بنا به تصریح رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم این ازدواج یک «پیوند آسمانی» بود و اگر علی علیه‌السلام نبود، برای زهرای اطهر علیهاالسلام همسری شایسته پیدا نمی‌شد. شناخت حضرت از شخصیت امیرمؤمنان علیه‌السلام عمیق‌ترین شناخت‌ها بود. آنچه راکه دیگران فقط شعاعی از علی علیه‌السلام دیده بودند، ایشان با تمام وجود خود لمس کرده بود و از اخلاص و صفای علوی و از سوز دل و خیر خواهی وی آگاه بود. او از جان گذشتگی‌های فراوان علی علیه‌السلام و شهادت‌طلبی‌های او را هماره تجربه کرده بود. فاطمه علیهاالسلام پیکر پرجراحت علی علیه‌السلام را بارها و بارها مداوا نموده بود و شاهد بود چگونه زخم‌های گذشته التیام نیافته، زخم‌های جدیدی بر همان‌جا می‌نشیند؛ اما علی علیه‌السلام خم به ابرو نمی‌آورد و همیشه در پیشاپیش صف مجاهدان در راه خدا قرار داشت.
 # حضرت‌زهرا علیهاالسلام در بیت نبوّت بزرگ شده بود و در دوران ده ساله حکومت اسلامی در کانون اصلی حوادث مهمّ سیاسی و اجتماعی قرار داشت و با تیزبینی و هوشیاری فوق‌العاده خود، تمامی جریانات آشکار و پنهان را می‌شناخت و از ویژگی‌های افراد مؤثر نیز آگاهی کامل داشت. او از یک سو، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را دیده بود که برای تداوم صحیح حکومت اسلامی و بالندگی و رشد آن، تدابیر مختلفی می‌اندیشید و زمینه‌سازی‌های لازم را برای امامت امیرمؤمنان علیه‌السلام فراهم می‌آورد و از سوی دیگر، شاهد نگرانی‌های رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و یاران نزدیک وی از وجود جریانات مخفی و مرموز در بطن جامعه بود که در صدد بودند با دستیابی به قدرت، مسیر حکومت اسلامی را تغییر دهند.
@@ خط ۹۹: / خط ۹۹: @@
 «پروردگار تو هرچه بخواهد، می‌آفریند و هرچه بخواهد، برمی‌گزیند، آنان (در برابر او) اختیاری ندارند؟
-آری شنیدند، اما همان گونه که قرآن فرمود: {{متن قرآن|فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ}}<ref name=":0" /> ؛ «چشم‌های ظاهر نابینا نمی‌شود، بلکه دل‌هایی که در سینه‌هاست، کور می‌شود.» افسوس که آنان آرزوها و هوس‌های خود را تحقّق بخشیدند و از مرگ و قیامت غافل ماندند! خدا نابودشان گرداند و آنان را در کارهایشان گمراه کند. پروردگارا! به تو پناه می‌برم از کمی یاران پس از فراوانی آنان.»
+آری شنیدند، اما همان گونه که قرآن فرمود: {{متن قرآن|فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ}}<ref name=":0" />؛ «چشم‌های ظاهر نابینا نمی‌شود، بلکه دل‌هایی که در سینه‌هاست، کور می‌شود.» افسوس که آنان آرزوها و هوس‌های خود را تحقّق بخشیدند و از مرگ و قیامت غافل ماندند! خدا نابودشان گرداند و آنان را در کارهایشان گمراه کند. پروردگارا! به تو پناه می‌برم از کمی یاران پس از فراوانی آنان.»
 == '''۴. آیا جای عذرآوردن باقی مانده؟''' ==
@@ خط ۱۲۳: / خط ۱۲۳: @@
 در چنین شرایطی که مخاطبان، علم کافی داشته و بلکه خود در جریان غدیر حاضر و شاهد بودند، اما به هر دلیلی خود را به فراموشی زدند و گاهی نیز با عناد و لجاجت برخورد کردند، زمینه چندانی برای طرح واقعیت‌های روشن و غیرقابل انکار نبود، و جز برای اتمام حجّت یا ثبت در حافظه تاریخ، برای بهره‌مندی آیندگان، ثمره دیگری نداشت.
 به همین دلیل است که در آن مقطع خاص، فقط دو مورد از امیرمؤمنان علیه‌السلام استناد به حدیث غدیر نقل شده است و عمده استشهادات حضرت علی علیه‌السلام به جریان غدیر، در دوره پنج سال خلافت بود که بسیاری از مخاطبان حضرت، غدیرخم را درک نکرده بودند و به دلیل فاصله زمانی زیاد، بعضی از اصحاب نیز ادّعای فراموشی می‌کردند!
 با این توضیح، سرّ اینکه حضرت زهرا علیهاالسلام فقط اشاره‌ای به غدیر می‌نمایند، و اغلب به حالت سؤال که آیا غدیر را فراموش کرده‌اید، یا اینکه آیا جای عذر و توجیهی بعد از غدیر باقی مانده است، روشن می‌گردد.