جایگاه حدیث غدیر در راهبردهای بزرگان امامیه در قرن چهارم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن عمر تمیمی(قاضی جعابی): از افاضل شیعه<ref>الفهرست، ص۲۴۷.</ref> و از مشایخ صدوق<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۸، ص۷۰.</ref> و مسانید شیخ مفید بود. کتاب {{متن عربی|مَن روي حديث غديرِخُم}} از اوست<ref>رجال النجاشی، ص۳۹۵-۳۹۴.</ref> و تألیفاتی نیز درباره طرق حدیث غدیر و امیرالمؤمنین دارد<ref>الفهرست، ص۲۴۷.</ref> ابوعبدالله حسین غضائری(م۴۱۱ق)، از ثقات امامیه<ref>الرجال، ص۴۲۵.</ref> و همسان با شیخ مفید بود.<ref>سیراعلام النبلاء، ج۱۷، ص ۳۲۹.</ref>. وی آثار متعددی در فضائل امامان و ردّ مخالفان نوشت که از مهمترین آنها کتاب «یوم الغدیر» است.<ref>رجال نجاشی، ص۶۹.</ref> عبیدالله بن احمد أنباری(م۳۵۶ق)، از شیوخ شیعه و در حدیث، ثقه بود. آثار متعددی در کلام، حدیث، تاریخ و فرق داشت که کتابی با عنوان«طرق حدیث الغدیر» منسوب به وی است.<ref>رجال نجاشی، ص۲۳۳؛ الفهرست، ص۲۴۷.</ref>

ابوالقاسم کوفی (م۳۵۲)،مؤلف الاستغاثة: کوفی، این کتاب را به سیاق کلامی- تاریخی نوشته و بیش از همه از نصوص اهل‌بیت  علیه السلام استفاده کرده است. همو به نقل از اسناد خود از سعد بن ابی وقاص روایت می‌کند: پیامبر صلی الله علیه و آله  در حقّ علی  علیه السلام  فرمود:«من کنت مولاه..”و"علی مع الحق»(کوفی، بی‌تا،۲: ۶۳). علاوه براین، می‌توان به آثار صاحب بن عباد در تثبیت امامت علی  علیه السلام  و دلائل آن(ابن ندیم، بی‌تا:۱۵)؛ دلائل الإمامۀ، اثر عیاشی در اثبات فضایل علی  علیه السلام (ابن ندیم، بی‌تا، ‌ ۲۴۴ )؛"کتاب الغدیر"،تألیف مهلبی (طوسی، ۱۴۱۷: ۱۶۱) و علی بن کردین مؤلف کتابی با عنوان اخیر یاد کرد(طوسی، ۱۴۱۷: ۳۱۴).