۴٬۰۶۴
ویرایش
←پاسخ دوم
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
=== '''پاسخ هفتم''' === | === '''پاسخ هفتم''' === | ||
ابن ابی داوود همچون استاد خود جاحظ با امیرالمؤمنین دشمنی و عناد داشته است و اگر چنین شخصی حدیث غدیر را منکر هم شود، تعجبی از او نیست. ضمن اینکه ابی داوود را بسیاری از علما جرح کرده اند. از جمله این افراد میتوان از پدرشان ابی داوود، یحیی بن صاعد، ابراهیم اصفهانی، بغوی، ابن جریر طبری، ابن فرات، عیسی بن علی الوزیر و... نام برد.<ref>همان، ص۱۳۱.</ref> | |||
آنگاه مرحوم حامد حسین برای اثبات مدعای خود کلامی از ذهبی میکند. ذهبی در سیر اعلام النبلاء گفته است: | آنگاه مرحوم حامد حسین برای اثبات مدعای خود کلامی از ذهبی میکند. ذهبی در سیر اعلام النبلاء گفته است: | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
قال أبو حفص بن شاهين: أراد الوزير علي بن عيسى أن يصلح بين ابن أبي داود وابن صاعد فجمعهما وحضر أبو عمر القاضي فقال الوزير: يا أبا بكر أبو محمد أكبر منك فلو قمت إليه فقال: لا أفعل فقال الوزير: أنت شيخ زيف فقال: الشيخ الزيف: الكذاب على رسول الله صلي الله عليه و آله فقال الوزير: من الكذاب قال: هذا ثم قام وقال: تتوهم أني أذل لك لأجل رزقي وأنه يصل إلي على يدك والله لا آخذ من يدك شيئاً}}.<ref>سیر اعلام انبلاء، ج۱۰، ص۳۴۵.</ref> | قال أبو حفص بن شاهين: أراد الوزير علي بن عيسى أن يصلح بين ابن أبي داود وابن صاعد فجمعهما وحضر أبو عمر القاضي فقال الوزير: يا أبا بكر أبو محمد أكبر منك فلو قمت إليه فقال: لا أفعل فقال الوزير: أنت شيخ زيف فقال: الشيخ الزيف: الكذاب على رسول الله صلي الله عليه و آله فقال الوزير: من الكذاب قال: هذا ثم قام وقال: تتوهم أني أذل لك لأجل رزقي وأنه يصل إلي على يدك والله لا آخذ من يدك شيئاً}}.<ref>سیر اعلام انبلاء، ج۱۰، ص۳۴۵.</ref> | ||
او جان دوست و مغرور بود. خدا او را ببخشد. ابو حفص بن شاهین نقل کرده است که وزیر علی بن عیسی خواست ابن ابی داوود و ابن | یعنی: او جان دوست و مغرور بود. خدا او را ببخشد. ابو حفص بن شاهین نقل کرده است که وزیر علی بن عیسی خواست ابن ابی داوود و ابن صاعد را آشتی دهد. پس هر دو را طلب کرد و ابوعمر قاضی نیز در آنجا حاضر شد. ابو عمر خطاب به ابن ابی داوود گفت: ای ابوبکر! ابو محمد از تو بزرگ تر است. بهتر است تو برخیزی و به سوی او بروی و با هم آشتی کنید. ابن ابی داوود گفت: هرگز چنین نمی کنم. وزیر گفت: شیخ دروغین! او گفت: شیخ دروغین کسی است که به رسول خدا دروغ می بندد. وزیر گفت: کذاب کیست؟ ابن ابی داوود گفت: این مرد{ اشاره به ابن صاعد کرد}.... | ||
و همچنین ذهبی در جلد۱۳، صفحه۲۲۷ از همان کتاب گفته است: {{متن عربی|قال ابو عبد الرحمن السلمي: سألت الدارقطني عن ابن ابي داوود، فقال:ثقة كثير الخطاء فى الكلام علي الحديث.}} | و همچنین ذهبی در جلد۱۳، صفحه۲۲۷ از همان کتاب گفته است: {{متن عربی|قال ابو عبد الرحمن السلمي: سألت الدارقطني عن ابن ابي داوود، فقال:ثقة كثير الخطاء فى الكلام علي الحديث.}} | ||
یعنی: ابو عبدالرحمن سلمی گفته است: از دارقطنی در مورد ابن ابی داوود سوال کردم. او در جواب گفت: ...در بیان حدیث زیاداشتباه می کند | یعنی: ابو عبدالرحمن سلمی گفته است: از دارقطنی در مورد ابن ابی داوود سوال کردم. او در جواب گفت: ...در بیان حدیث زیاداشتباه می کند. | ||
در «دایرة المعارف بزرگ اسلامی» در مورد شخصیت ابن ابی داوود آمده است: «...از نظر گروه‌بندیهای مذهبی، ابن‌ابی‌داوود را باید در شمار اصحاب حدیث تندرو به شمار آورد..... از نظر شخصیت روایی، آن‌گونه که پیش‌تر گفته شد، معاصران بغدادی او را ضعیف و غیرقابل‌اعتماد دانسته‌اند، ولی شاگرد او دارقطنی وی را در نقل حدیث موثق دانسته، و تنها یادآور شده که او در بیان احادیث لغزش بسیار داشته است...»<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مقاله « ابن ابی داوود»</ref> | در «دایرة المعارف بزرگ اسلامی» در مورد شخصیت ابن ابی داوود آمده است: «...از نظر گروه‌بندیهای مذهبی، ابن‌ابی‌داوود را باید در شمار اصحاب حدیث تندرو به شمار آورد..... از نظر شخصیت روایی، آن‌گونه که پیش‌تر گفته شد، معاصران بغدادی او را ضعیف و غیرقابل‌اعتماد دانسته‌اند، ولی شاگرد او دارقطنی وی را در نقل حدیث موثق دانسته، و تنها یادآور شده که او در بیان احادیث لغزش بسیار داشته است...»<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ذیل مقاله « ابن ابی داوود»</ref> | ||