آيه ۱۴۴ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
برخی محققان زمینه استفاده از آیه ۱۴۴ سوره آل عمران در رخداد غدیر را چنین ترسیم کرده‌اند: آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، مختص بیان فضايل على بن ابى‌‏طالب‏ عليه السلام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله در يک جمله بالاترين فضيلت را براى امام با ارتباط آن به [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] بيان كرد. از يک سو نزول فضائل على عليه السلام در قرآن را به‌ميان آورد و از سوى ديگر درياى مناقب آن حضرت را فراتر از آن دانست كه در يک مجلس قابل ذكر باشد.
برخی محققان زمینه استفاده از آیه ۱۴۴ سوره آل عمران در رخداد غدیر را چنین ترسیم کرده‌اند: آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، مختص بیان فضايل على بن ابى‌‏طالب‏ عليه السلام بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله در يک جمله بالاترين فضيلت را براى امام با ارتباط آن به [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] بيان كرد. از يک سو نزول فضائل على عليه السلام در قرآن را به‌ميان آورد و از سوى ديگر درياى مناقب آن حضرت را فراتر از آن دانست كه در يک مجلس قابل ذكر باشد.


سپس با توجه به گستردگى فضايل على‏ عليه السلام، دستور پذيرفتن آنها را از اصحاب معرفت به ما داد و سپس به [[آيه ۷۱ احزاب و غدیر|آيه ۷۱ سوره احزاب]] و [[آیات ۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر|آيات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه]] اشاره کرد. حضرت در قسمتی از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، با اشاره به آيه قرآن به مردم گوشزد كرد كه رضاى الهى را در نظر بگيرند، چرا كه اگر همه اهل زمين كافر شوند، ضررى به خداوند نمى‏‌رسد. حضرت در اين باره به دو آیه اشاره کرد: [[آیه ۸ ابراهیم و غدیر|آیه ۸ سوره ابراهیم]] و قسمتی از آيه ۱۴۴ سوره آل عمران: {{قرآن|وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً|ترجمه=و هر كس از عقيده خود بازگردد، هرگز هيچ زيانى به خدا نمى‌رساند}}.  
سپس با توجه به گستردگى فضايل على‏ عليه السلام، دستور پذيرفتن آنها را از اصحاب معرفت به ما داد و سپس به [[آيه ۷۱ احزاب و غدیر|آيه ۷۱ سوره احزاب]] و [[آيه۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر|آيات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه]] اشاره کرد. حضرت در قسمتی از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، با اشاره به آيه قرآن به مردم گوشزد كرد كه رضاى الهى را در نظر بگيرند، چرا كه اگر همه اهل زمين كافر شوند، ضررى به خداوند نمى‏‌رسد. حضرت در اين باره به دو آیه اشاره کرد: [[آیه ۸ ابراهیم و غدیر|آیه ۸ سوره ابراهیم]] و قسمتی از آيه ۱۴۴ سوره آل عمران: {{قرآن|وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً|ترجمه=و هر كس از عقيده خود بازگردد، هرگز هيچ زيانى به خدا نمى‌رساند}}.  


{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا ما يَرْضَى اللَّهُ بِهِ عَنْكُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً|ترجمه=اى مردم، سخنى بگوييد كه به‌خاطر آن خداوند از شما راضى شود و اگر شما و همه كسانى كه در زمين هستند كافر شوند به خدا ضررى نمى‌‏رسانند}}.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۳۳-۲۴۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۹.</ref>
{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، قُولُوا ما يَرْضَى اللَّهُ بِهِ عَنْكُمْ مِنَ الْقَوْلِ، فَإِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً|ترجمه=اى مردم، سخنى بگوييد كه به‌خاطر آن خداوند از شما راضى شود و اگر شما و همه كسانى كه در زمين هستند كافر شوند به خدا ضررى نمى‌‏رسانند}}.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۳۳-۲۴۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۹.</ref>
۱٬۶۲۶

ویرایش