۱٬۶۲۶
ویرایش
←آیه‌ای در زیارت غدیریه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
يكى از آياتى كه در زيارت غديريه به آن استشهاد شده آيه ۱۵۳ سوره انعام است. يكى از مفاهيم عميق در [[زیارت غدیریه و صراط مستقیم|زیارت غدیریه]]، رابطه آيات [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] با ولايت و امامت و اميرالمؤمنين عليه السلام است که با استشهاد به این آیه تبیین شده است: [[امام هادی علیه السلام]] مىفرمايد: و شهادت مىدهم كه تويى معناى كلام خداى عزيز رحيم: {{قرآن|وَ أَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ}}. به خدا قسم! گمراه شد و گمراه كرد هر كس كه جز تو را پيروى كرد و از حق منحرف شد هر كس با تو دشمنى ورزيد. صراط مستقيم الهى اميرالمؤمنين عليه السلام است و راه روشن به‌سوى قرب الهى اطاعت و ولايت او است.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۶۴۲.</ref> | يكى از آياتى كه در زيارت غديريه به آن استشهاد شده آيه ۱۵۳ سوره انعام است. يكى از مفاهيم عميق در [[زیارت غدیریه و صراط مستقیم|زیارت غدیریه]]، رابطه آيات [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] با ولايت و امامت و اميرالمؤمنين عليه السلام است که با استشهاد به این آیه تبیین شده است: [[امام هادی علیه السلام]] مىفرمايد: و شهادت مىدهم كه تويى معناى كلام خداى عزيز رحيم: {{قرآن|وَ أَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ}}. به خدا قسم! گمراه شد و گمراه كرد هر كس كه جز تو را پيروى كرد و از حق منحرف شد هر كس با تو دشمنى ورزيد. صراط مستقيم الهى اميرالمؤمنين عليه السلام است و راه روشن به‌سوى قرب الهى اطاعت و ولايت او است.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۶۴۲.</ref> | ||
در اینجا يک سؤال باقى مىماند و آن اينكه روايات ديگر را كه صراط مستقيم را توحيد، قرآن، دين، نبوت و... گرفته‌اند چگونه توجیه می‌شوند؟ جواب اين سؤال در بيان امام صادق عليه السلام چنین آمده است: قرآن را ظاهرى است و | در اینجا يک سؤال باقى مىماند و آن اينكه روايات ديگر را كه صراط مستقيم را توحيد، قرآن، دين، نبوت و... گرفته‌اند چگونه توجیه می‌شوند؟ جواب اين سؤال در بيان امام صادق عليه السلام چنین آمده است: قرآن را ظاهرى است و باطنى؛ تمام آنچه در قرآن حرام اعلام شده ظاهر و باطن آن ائمه جور است و تمام آنچه خداى تعالى در كتابش حلال دانسته ظاهر، و مراد از آنها در باطن ائمه حق است.{{یادداشت|همين مضمون با تفصيل بيشتر از امام كاظم عليه السلام روايت شده است. (تفسیر نور الثقلین، ج۲، ص۲۵-۲۶)}}<ref>تفسیر نور الثقلين، ج۲، ص۲۵، ح۸۹؛ بحارالانوار، ج۲۴، ص۳۰۱.</ref> بر این اساس، روح دين و جهت‌دهنده به تمام معالم و معارف دينى، به‌ويژه توحيد و نبوت و معاد، امر امامت، ولايت و پيروى ائمه حق است. بررسى صحاح ستّه اهل سنت و مقايسه آنها با کتاب‌های گرانقدر شيعه گوياى همين نكته است؛ كتاب ''سيرى در صحيحين''، نوشته محمدصادق نجمی، و بخشهايى از كتاب ''شبهاى پيشاور''، نوشته سلطان الواعظین شیرازی، و كتاب ''نقش ائمه در احياء دين''، نوشته سید مرتضی عسکری، تا حدى به اين موضوع پرداختهاند. | ||
روح دين و | |||
بررسى صحاح ستّه | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||