۱٬۶۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
# [[امام باقر علیه السلام]]: پروردگار عزّوجل آنگاه كه فرزندان آدم را از صلب آنان گرفت و آنان را بر خودشان شاهد قرار داد، به آنان چنين فرمود: {{متن عربی|أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ وَ مُحَمَّدٌ رَسُولى وَ عَلِىٌّ اميرُ الْمُؤْمِنينَ|ترجمه=آیا من پروردگار شما نیستم و محمد رسول من و علی امیرالمؤمنین نیستند}}؟<ref>دلائل الامامة، ص۵۳.</ref> | # [[امام باقر علیه السلام]]: پروردگار عزّوجل آنگاه كه فرزندان آدم را از صلب آنان گرفت و آنان را بر خودشان شاهد قرار داد، به آنان چنين فرمود: {{متن عربی|أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ وَ مُحَمَّدٌ رَسُولى وَ عَلِىٌّ اميرُ الْمُؤْمِنينَ|ترجمه=آیا من پروردگار شما نیستم و محمد رسول من و علی امیرالمؤمنین نیستند}}؟<ref>دلائل الامامة، ص۵۳.</ref> | ||
# [[امام صادق علیه السلام]]: از آنان پيمان بر ربوبيت خداوند و نبوت پيامبر صلى الله عليه و آله و امامت اميرالمؤمنين و ائمه عليهم السلام گرفته شد، و خدا چنين فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم و محمد پیامبر شما و علی پیشوای شما و امامان هدایت‌کننده هدایت‌شده پیشوایان شما؟ همه بنى‌آدم در آن روز گفتند: بلى، ما شاهد هستيم. خداوند فرمود: اين اقرار براى آن بود كه مبادا روز قيامت بگوييد: ما از اين غافل بوديم.<ref>مدينة المعاجز، ج۱، ص۵۹.</ref> | |||
امام باقر عليه السلام به نكته ديگرى از اين اقرار «روزالَسْت» اشاره مى فرمايد، و اينكه خداوند در آن روز ولايت را عرضه كرد تا همه به دستور خدا آن را بپذيرند و بايد مى پذيرفتند و كسى حق نداشت بگويد من راه خدا را نمى خواهم، اما با اين همه شيطان صفتان همان روز هم در برابر خدا قد عَلَم كردند. | امام باقر عليه السلام به نكته ديگرى از اين اقرار «روزالَسْت» اشاره مى فرمايد، و اينكه خداوند در آن روز ولايت را عرضه كرد تا همه به دستور خدا آن را بپذيرند و بايد مى پذيرفتند و كسى حق نداشت بگويد من راه خدا را نمى خواهم، اما با اين همه شيطان صفتان همان روز هم در برابر خدا قد عَلَم كردند. | ||