ابراهیم علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

==آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»<ref>انعام/۸۲؛ غدیر در قرآن: ج۲ ص۵۸-۵۹.</ref>==

اين موارد در مقابل آياتى است كه به صورت تضمين در كلام و اقتباس در خطابه حضرت آمده است.

== آيه «وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِى عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»<ref>زخرف/۲۸؛غدیر در قرآن: ج۲ ص۴۷، ۴۸، ۲۲۱، ۲۲۲.</ref>==

{{متن قرآن|وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِى عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ}}:

آنچه به عنوان [[تفسیر]] آيه در خطبه غدير آمده اين است كه مراد از ضمير «ها» در كلمه {{متن قرآن|وَ جَعَلَها}} را «امامت» قرار داده و منظور از {{متن قرآن|عَقِبِهِ}}يعنى نسل حضرت ابراهيم‏ عليه السلام را كه [[امامت]] در آنان باقى است «دوازده امام‏ علیهم السلام» معرفى فرموده است.

امام صادق علیه السلام درباره اين آيه فرمود: منظور امامت است كه خداوند آن را تا روز قيامت در نسل حسين ‏عليه السلام باقى گذارده است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۵ ص ۲۶۰ ح ۲۵.</ref>

== آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ»<ref>صافّات/۷۱؛ غدير در قرآن: ج۲ ص۲۸۷، ۳۰۰.</ref>==

بزرگ‏ترين [[آزمون الهی|امتحان]] بشريت در غدير مطرح شد. امتحانى همه جانبه كه اتمام حجت آن به نحو اكمل انجام گرفت و براى هيچ كس به هيچ دليل و بهانه ‏اى راه گريز نماند.

== تقارن روز نجات حضرت ابراهيم‏ عليه السلام از آتش با غدير<ref>اسرار غدیر: ص۲۴۱-۲۴۳؛ چهارده قرن با غدیر: ص۲۳۱، ۲۳۲.</ref>==

يكى از روزهاى حساس از تاريخ انبياء عليهم السلام كه مقارن روز غدير بوده، روز نجاتِ حضرت ابراهيم‏ عليه السلام از آتش است.<ref>بحارالانوار: ج۳۷ ص۱۶۳؛ عوالم العلوم: ج۳/۱۵ ص۲۱۲، ۲۲۲.</ref>

پس از اتمام اعمال حج و بازگشت به [[مکّه]]<ref>از نظر ترتيب زمانى اگر چه اين آيات مربوط به وقايعى است كه در مكه قبل از حركت به سوى غدير رخ داده، اما از آنجا كه ادامه آن تا ورود به مدينه است، در اينجا قرار داده شد. </ref>، خداوند رسماً دستور ابلاغ ولایت را بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل كرد.