۴٬۰۶۴
ویرایش
←آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ الله...»[1]
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ الله...»<ref> توبه / ۲۱،۲۰. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۵۳،۳۵۲. </ref> == | == آيه «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ الله...»<ref> توبه / ۲۱،۲۰. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۳۵۳،۳۵۲. </ref> == | ||
در [[خطبه غدیر|خطابه غدیر]] آياتى از قرآن به صورت | در [[خطبه غدیر|خطابه غدیر]] آياتى از قرآن به صورت اقتباس و تضمين، در شأن پذيرندگان ولایت امیرالمؤمنین علیه السلام ديده مى شود. | ||
مقامات و شئونى كه درباره اولياى اميرالمؤمنين عليه السلام در اين فرازها مطرح شده، از پايه هاى اعتقادى آن يعنى داشتن قلبى مطمئن و بى شک و ترديد آغاز شده، و به توصيف [[ایمان]] حقيقى آنان يعنى «ايمان به غيب» رسيده است. | مقامات و شئونى كه درباره اولياى اميرالمؤمنين عليه السلام در اين فرازها مطرح شده، از پايه هاى اعتقادى آن يعنى داشتن قلبى مطمئن و بى شک و ترديد آغاز شده، و به توصيف [[ایمان]] حقيقى آنان يعنى «ايمان به غيب» رسيده است. | ||
آنگاه رستگارى آنان مورد امضاى خدا و | آنگاه رستگارى آنان مورد امضاى خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله قرار گرفته و مغفرت و اجر بزرگ برايشان ضمانت شده است. | ||
آن پاداش بزرگ بهشت است و امان از آتش، و استقبال از محبين على عليه السلام با سلام بهشتى. | آن پاداش بزرگ بهشت است و امان از آتش، و استقبال از محبين على عليه السلام با سلام بهشتى. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
اين آيات تضمين شده در كلام پيامبر صلى الله عليه و آله ۶ آيه است، كه از جمله اين آيات ، آيه ۲۰ و ۲۱ سوره توبه است: | اين آيات تضمين شده در كلام پيامبر صلى الله عليه و آله ۶ آيه است، كه از جمله اين آيات ، آيه ۲۰ و ۲۱ سوره توبه است: | ||
{{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِى سَبِيلِ اللَّه بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّه وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ. يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ}}: | |||
«كسانى كه [[ایمان]] آورده و هجرت كنند و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد كنند مقام آنان نزد خداوند عظيم تر است و آنان رستگارانند. پروردگارشان با رحمت و رضوان خود به آنان بشارت مى دهد و بهشتى كه برايشان در آن نعمت هاى پا برجاست». | «كسانى كه [[ایمان]] آورده و هجرت كنند و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد كنند مقام آنان نزد خداوند عظيم تر است و آنان رستگارانند. پروردگارشان با رحمت و رضوان خود به آنان بشارت مى دهد و بهشتى كه برايشان در آن نعمت هاى پا برجاست». | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
=== متن خطبه غدير === | === متن خطبه غدير === | ||
مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ الى مُبايَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْليمِ عَلَيْهِ بِامْرَةِ الْمُؤْمِنينَ، اولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ فى جَنّاتِ النَّعيمِ: | {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ الى مُبايَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْليمِ عَلَيْهِ بِامْرَةِ الْمُؤْمِنينَ، اولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ فى جَنّاتِ النَّعيمِ}}: | ||
اى مردم، كسانى كه براى بيعت با او و قبول ولايتش و سلام بر او به عنوان «[[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]]» سبقت بگيرند رستگارانند و در باغ هاى نعمت خواهند بود.<ref>اسرار غدير: ص ۱۶۰ بخش ۱۱.</ref> | اى مردم، كسانى كه براى بيعت با او و قبول ولايتش و سلام بر او به عنوان «[[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]]» سبقت بگيرند رستگارانند و در باغ هاى نعمت خواهند بود.<ref>اسرار غدير: ص ۱۶۰ بخش ۱۱.</ref> | ||
=== موقعيت تاريخى === | === موقعيت تاريخى === | ||
در آخرين جملات از خطابۀ يک ساعتۀ پيامبر صلى الله عليه وآله در غدير آن حضرت براى تشويق مردم به [[بیعت]] با على عليه السلام و سوق مردم به سوى | در آخرين جملات از خطابۀ يک ساعتۀ پيامبر صلى الله عليه وآله در غدير آن حضرت براى تشويق مردم به [[بیعت]] با على عليه السلام و سوق مردم به سوى ولایت او، آيه [[قرآن]] را تكيه گاه كلام خويش قرار داده و آن را در سخن خود تضمين فرموده است. | ||
در اين تركيب، آخرِ آيه ۲۰ از سوره توبه | در اين تركيب، آخرِ آيه ۲۰ از سوره توبه {{متن قرآن|أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ}} آورده شده، و سپس آخر آيه ۲۱ به صورت فشرده با حفظ مضمون آمده است، به طورى كه در قرآن {{متن قرآن|جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ}} است و حضرت مضمون آن را با عبارت {{متن عربی|فِى جَنَّاتِ النَّعِيمِ}}فرموده است. | ||
لازم به يادآورى است كه انتخاب اين دو آيه براى عنوان بحث به خاطر وجود دو جمله | لازم به يادآورى است كه انتخاب اين دو آيه براى عنوان بحث به خاطر وجود دو جمله{{متن قرآن|أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ}}و {{متن عربی|جنات النعيم}} به صورت پشت سر هم در آنهاست. | ||
البته اين احتمال وجود دارد كه اقتباس از آيه ۹ سوره يونس باشد: | البته اين احتمال وجود دارد كه اقتباس از آيه ۹ سوره يونس باشد: | ||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ فِى جَنَّاتِ النَّعِيمِ}} و يا از آيه ۸ سوره لقمان اقتباس شده باشد كه مى فرمايد: | |||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ}} | |||
=== موقعيت قرآنى === | === موقعيت قرآنى === | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
تفسير گونه اى كه از تركيب قرآنى با موضوع ولايت در [[خطبه غدیر]] استفاده مى شود، دو وعده قرآنى براى سه عمل عظيم نزد [[خداوند]] است. | تفسير گونه اى كه از تركيب قرآنى با موضوع ولايت در [[خطبه غدیر]] استفاده مى شود، دو وعده قرآنى براى سه عمل عظيم نزد [[خداوند]] است. | ||
آن سه عمل صالح بزرگ كه سبقت و سرعت به سوى آن مورد توجه خداست [[بیعت]] با على عليه السلام و پذيرفتن ولايت او و گفتن | آن سه عمل صالح بزرگ كه سبقت و سرعت به سوى آن مورد توجه خداست [[بیعت]] با على عليه السلام و پذيرفتن ولايت او و گفتن {{متن عربی|السَّلامُ عَلَيْكَ يا اميرَ الُمؤْمِنينَ}} به اوست. | ||
اين سه به معناى اقرار قلبى و لسانى و عملى به صاحب اختيارى او بر همه جوانب حيات ماست. | اين سه به معناى اقرار قلبى و لسانى و عملى به صاحب اختيارى او بر همه جوانب حيات ماست. | ||