توحید: تفاوت میان نسخه‌ها

عظمت و علو خداوند، قدرت و علم او، خالقیت او، سمیع و بصير بودن او، دائم و لایزالی  بودن او، بى‏ نيازى خداوند، اراده او، ضد و شريك نداشتن خداوند، کرم و حلم خداوند، منزه و قدوس بودن خداوند، بازگشت همه امور به خداوند، نزديكى خداوند به بندگانش، وسعت رحمت و نعمت خداوند، آثار قدرت خداوند در انسان و افلاك، انتقام و عذاب خداوند، لزوم حمد الهى و اظهار عجز از درك صفات او و تواضع و ذلت در مقابل عظمت خداوند.

   در مورد عدل خداوند متعال دو خط فكرى وجود دارد، كه فاصله بين اين دو خط فکری از زمين تا آسمان بلكه در تقابل با يكديگر است: سقيفه خداوند را عادل نمى‏ داند، و لزومى هم براى اين اعتقاد نمى‏ بيند، و تحقق ظلم از سوى حق تعالى را جايز مى‏ شمارد. اما غدير خداى عادل را پذيرفته است كه هيچ احتمالى از ظلم درباره او روا نيست.

در فرازهاى ابتدايى خطبه غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: {{متن عربی|قَدْ فَهِمَ السَّرائِرَ وَ عَلِمَ الضَّمائِرَ ...}} و اشاراتى به علم خداوند داشت، كه از باطن و خفاياى امور اطلاع دارد و غلبه مطلق از آنِ اوست؛ و خلق او بدون هيچ سابقه و نمونه ‏اى از خلقت بوده است.

   در فرازهاى ابتدايى خطبه غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله اشاره به قدرت الهى كرد و اينكه همه مخلوقات در برابر ذات الهى تسليم ‏اند. حضرت اين مفهوم را با عباراتى بلند و زيبا يادآور شد كه در برابر عظمت خداوند همه متواضع و در برابر عزت او همه ذليل، و در برابر قدرت او همه تسليم، و در برابر هيبت او همه خاضع هستند.

پس از آن با اشاره به آيه ۵۴ سوره اعراف: {{متن قرآن|يَغْشَى اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثيثاً}} اشاره به چرخش خاضعانه افلاك نمود.

حضرت در چند فراز بعد افزود كه حيات و مرگ و فقر و غنا، و خنده و گريه، و منع و عطا همه در يد قدرت اوست؛ و اين عبارات را با اشاره به آيه اول سوره مُلك به پايان برد كه{{متن عربی| لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ}} {{متن قرآن|وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ}}

در فرازهاى ابتدايى خطبه غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله اشاره به وحدانيت خداوند نمود. آن حضرت در جملاتى با گنجانيدن سوره توحيد در كلام خود، وحدانيت خدا را ياد كرد كه نه شبيهى دارد و نه ضدى، و نه مى زايد و نه زاييده شده است: {{متن قرآن|و لَمْ‏ يَكُنْ لَهُ كُفْواً اَحَدٌ}}

دانشنامه غدیر،جلد ۶، صفحه ۱۹۳