۲۱٬۸۲۰
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ابرابزار) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== شبهه عمل صحابه در امر امامت<ref>مائده غدیر (جعفرپور): ص ۹۲–۹۵.</ref> == | == شبهه عمل صحابه در امر امامت<ref>مائده غدیر (جعفرپور): ص ۹۲–۹۵.</ref> == | ||
یکی از دانشمندان [[اهل سنت]] در حاشیه [[آیه اکمال و شبهات ابن کثیر|آیه اکمال]] دین گفته است: | |||
اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله موضوع [[ولایت]] و [[جانشین|خلافت]] بعد از خود را مانند [[احکام]] [[نماز جماعت در صحرای غدیر|نماز]] و [[روزه]] و حج و [[جهاد]] و سایر احکام برای اصحاب خود روشن می‌ساخت، آنها مخالفت نمی‌ورزیدند و علی علیه السلام را رها نمی‌کردند، همان‌طور که با نماز خواندن و سایر احکامی که پیامبر صلی الله علیه و آله بیان کرد مخالفت نکردند. | اگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله موضوع [[ولایت]] و [[جانشین|خلافت]] بعد از خود را مانند [[احکام]] [[نماز جماعت در صحرای غدیر|نماز]] و [[روزه]] و حج و [[جهاد]] و سایر احکام برای اصحاب خود روشن می‌ساخت، آنها مخالفت نمی‌ورزیدند و علی علیه السلام را رها نمی‌کردند، همان‌طور که با نماز خواندن و سایر احکامی که پیامبر صلی الله علیه و آله بیان کرد مخالفت نکردند. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
مقایسه حکم [[ولایت]] با [[احکام]] نماز و سایر احکام هم بی‌مورد است، زیرا حسدی که به خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله می‌بردند در مورد [[ولایت]] بود. | مقایسه حکم [[ولایت]] با [[احکام]] نماز و سایر احکام هم بی‌مورد است، زیرا حسدی که به خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله می‌بردند در مورد [[ولایت]] بود. | ||
چنان‌که خدا فرموده است: {{قرآن|أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَیٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَیْنَا آلَ إِبْرَاهِیمَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَآتَیْنَاهُمْ مُلْکًا عَظِیمًا}} | چنان‌که خدا فرموده است: {{قرآن|أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَیٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَیْنَا آلَ إِبْرَاهِیمَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَآتَیْنَاهُمْ مُلْکًا عَظِیمًا}}<ref>نساء / ۵۴.</ref> | ||
بلکه به مردم حسد می‌برند برای آنچه خداوند از فضل خود به آنها داده است در حقیقت ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان حکومتی بزرگ بخشیدیم.<ref>فروغ هدایت: ص ۳۳۲–۳۳۴.</ref> | بلکه به مردم حسد می‌برند برای آنچه خداوند از فضل خود به آنها داده است در حقیقت ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان حکومتی بزرگ بخشیدیم.<ref>فروغ هدایت: ص ۳۳۲–۳۳۴.</ref> | ||