۴٬۰۶۴
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
در اواسط خطابه غدير كه پيامبر صلى الله عليه و آله مسئله امامت را به شدت مورد تأكيد قرار داده و دشمنان امامت را نيز معرفى مى نمايد، ايمان به نور الهى را مطرح مى فرمايد به عنوان دستورى كه به زير بناى خلافت غدير باز مى گردد. | در اواسط خطابه غدير كه پيامبر صلى الله عليه و آله مسئله امامت را به شدت مورد تأكيد قرار داده و دشمنان امامت را نيز معرفى مى نمايد، ايمان به نور الهى را مطرح مى فرمايد به عنوان دستورى كه به زير بناى خلافت غدير باز مى گردد. | ||
حضرت براى اين منظور آيه ۸ سوره تغابن را عيناً در كلام خود تضمين مى نمايد و حرف «فاء» را از اول آن بر مى دارد و كلمه «مَعَهُ» را با تغيير فعل | حضرت براى اين منظور آيه ۸ سوره تغابن را عيناً در كلام خود تضمين مى نمايد و حرف «فاء» را از اول آن بر مى دارد و كلمه «مَعَهُ» را با تغيير فعل{{متن قرآن|أَنْزَلْنا}} به {{متن عربی|انْزِل}} تركيب مى نمايد. | ||
ممكن است آيه ۱۵۷ سوره اعراف نيز مورد توجه حضرت بوده و بدين صورت در كلام حضرت تضمين شده باشد. | ممكن است آيه ۱۵۷ سوره اعراف نيز مورد توجه حضرت بوده و بدين صورت در كلام حضرت تضمين شده باشد. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
آيه قرآن مى فرمايد: «به خدا و رسولش و نورى كه نازل كرديم ايمان بياوريد»، و پيامبر صلى الله عليه و آله آن را در سه مرحله تفسير نموده است: | آيه قرآن مى فرمايد: «به خدا و رسولش و نورى كه نازل كرديم ايمان بياوريد»، و پيامبر صلى الله عليه و آله آن را در سه مرحله تفسير نموده است: | ||
در مرحله اول پيامبر صلى الله عليه و آله با تعبير | در مرحله اول پيامبر صلى الله عليه و آله با تعبير {{متن عربی|انْزِل مَعَهُ}} اين مطلب را بيان مى كند كه اين نور با آن حضرت و همراه او نازل شده است. | ||
در مرحله دوم اين همراه بودن را با ظرافت ادبى تمام بيان مى فرمايد و از كلمه | در مرحله دوم اين همراه بودن را با ظرافت ادبى تمام بيان مى فرمايد و از كلمه {{متن عربی|مسلوک}} استفاده مى نمايد، كه مثال آن دانه هاى تسبيح است كه نخ در آن مسلوک است يعنى از آن عبور كرده و با اين عبور آن را يكپارچه و بهم بافته نموده است. | ||
يعنى نور اين گونه در وجود ما نهاده شده و وارد شده و سراسر وجودمان نورانى است چرا كه اين نور مسلوک است. در نسخه اى ديگر كلمه | يعنى نور اين گونه در وجود ما نهاده شده و وارد شده و سراسر وجودمان نورانى است چرا كه اين نور مسلوک است. در نسخه اى ديگر كلمه {{متن عربی|مَسْبُوك}} به كار رفته كه همين معنى را تأكيد مى كند، يعنى: | ||
نور در وجود ما قالب ريزى شده است و وجود ما يک پارچه نور است. | نور در وجود ما قالب ريزى شده است و وجود ما يک پارچه نور است. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
با اذعان به اينكه معرفت به چنين مقام نورانى دلى نورانى مى طلبد، و ما خود را بسيار ضعيف تر و كوچک تر از آن مى دانيم كه قابليت درک چنان منزلتى را در خود بدانيم، ولى كلمات خود معصومين عليهم السلام در شناساندن اين نورانيت ما را كافى است و گوياى بسيارى از زواياى آن است. | با اذعان به اينكه معرفت به چنين مقام نورانى دلى نورانى مى طلبد، و ما خود را بسيار ضعيف تر و كوچک تر از آن مى دانيم كه قابليت درک چنان منزلتى را در خود بدانيم، ولى كلمات خود معصومين عليهم السلام در شناساندن اين نورانيت ما را كافى است و گوياى بسيارى از زواياى آن است. | ||
امام باقر علیه السلام در ترسيم بسيار ظريفى از اين نور الهى در وجود معصومين عليهم السلام و آثار آن همين آيه {{قرآن|فَآمِنُوا بِاللَّه وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِى أَنْزَلْنا}} را مطرح نموده فرمود: | |||
«به خدا قسم مقصود از نور در آيه، نورِ امامان آل محمد عليهم السلام تا روز قيامت است. | «به خدا قسم مقصود از نور در آيه، نورِ امامان آل محمد عليهم السلام تا روز قيامت است. | ||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
اكنون نوبتِ آن است كه ارتباط آن خلقت نورانى را با مسئله نبوت و امامت بدانيم تا نكته اصلى در آيه {{قرآن|وَ النُّورِ الَّذى انْزِلَ مَعَهُ}} را دريابيم. | اكنون نوبتِ آن است كه ارتباط آن خلقت نورانى را با مسئله نبوت و امامت بدانيم تا نكته اصلى در آيه {{قرآن|وَ النُّورِ الَّذى انْزِلَ مَعَهُ}} را دريابيم. | ||
امام صادق علیه السلام تاريخچه اعتقادى اين ارتباط را چنين بيان مى فرمايد: محمد و على عليهما السلام دو هزار سال قبل از خلقت مخلوقات نورى در پيشگاه خداوند جل جلاله بودند. | |||
آنگاه كه ملائكه خلق شدند آن نور را ديدند كه سرچشمه اى داشت و شعاع هاى نورانى از آن منشعب بود. پرسيدند: خداى ما و سيد ما، اين نور چيست؟ | آنگاه كه ملائكه خلق شدند آن نور را ديدند كه سرچشمه اى داشت و شعاع هاى نورانى از آن منشعب بود. پرسيدند: خداى ما و سيد ما، اين نور چيست؟ | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۳۶: | ||
اين كلام حضرت زهراعليها السلام دريچه اى بزرگ از آثار اين خلقت نورانى را به روى ما مى گشايد، و ما را مشتاق مطالب بيشترى در اين زمينه مى نمايد. | اين كلام حضرت زهراعليها السلام دريچه اى بزرگ از آثار اين خلقت نورانى را به روى ما مى گشايد، و ما را مشتاق مطالب بيشترى در اين زمينه مى نمايد. | ||
امام باقر علیه السلام درباره آيه {{قرآن|اللَّه نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فِيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فِى زُجاجَةٍ...}} مى فرمايد: | |||
مشكاتى كه در آن مصباح است (چراغدانى كه در آن چراغ است) منظور علم در سينه پيامبر صلى الله عليه و آله است. | مشكاتى كه در آن مصباح است (چراغدانى كه در آن چراغ است) منظور علم در سينه پيامبر صلى الله عليه و آله است. |
ویرایش