۱٬۶۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
خداوند فوراً سخن حارث را با نزول آيه ۳۳ سوره انفال بر پيامبر صلى الله عليه و آله ثبت کرد:{{قرآن|وَ اِذْ قالُوا اللَّهُمَّ اِنْ كانَ هذا هُوَ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِكَ فَاَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ اَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ اَليمٍ|ترجمه=خدايا اگر اين حقى از طرف توست بر ما سنگى از آسمان ببار يا عذاب دردناكى بر ما بفرست}}. | خداوند فوراً سخن حارث را با نزول آيه ۳۳ سوره انفال بر پيامبر صلى الله عليه و آله ثبت کرد:{{قرآن|وَ اِذْ قالُوا اللَّهُمَّ اِنْ كانَ هذا هُوَ الْحَقُّ مِنْ عِنْدِكَ فَاَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ اَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ اَليمٍ|ترجمه=خدايا اگر اين حقى از طرف توست بر ما سنگى از آسمان ببار يا عذاب دردناكى بر ما بفرست}}. | ||
در اينجا بود كه دشمنان غدير با غدیر وارد [[مباهله]] شدند؛ اين سخن حارث به‌معناى درخواست پاسخ الهى براى نشان‌دادن حق و باطل بود، و بايد معجزهاى رخ مىداد تا ثابت شود غدير «حقیقتی از سوی خداوند» است.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، | در اينجا بود كه دشمنان غدير با غدیر وارد [[مباهله]] شدند؛ اين سخن حارث به‌معناى درخواست پاسخ الهى براى نشان‌دادن حق و باطل بود، و بايد معجزهاى رخ مىداد تا ثابت شود غدير «حقیقتی از سوی خداوند» است.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۳۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۷۵-۱۷۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۵۶-۵۷؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۲۹؛ الغدير، ج۱، ص۴۸۸-۴۸۹.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||