۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{قرآن|فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ ﴿٤١﴾أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ ﴿٤٢﴾فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾}}<ref>زخرف / ۴۱- ۴۴.</ref>: | {{قرآن|فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ ﴿٤١﴾أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ ﴿٤٢﴾فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾}}<ref>زخرف / ۴۱- ۴۴.</ref>: | ||
اگر تو را از | «پس اگر تو را از دنیا ببریم، یقیناً از اینان انتقام خواهیم گرفت، یا [اگر از دنیا نبریم] آنچه را از عذاب به آنان وعده کرده ایم به تو نشان خواهیم داد [در هر صورت ما آنان را عذاب می کنیم]، و بی تردید بر آنان چیره و مسلطیم. پس به آنچه بر تو وحی شده تمسک بجوی، یقیناً تو بر راهی راست قرار داری و مسلماً [این] قرآن برای تو و قوم تو مایه تذکر [و شرف و عزت] است، و سپس [درباره آن] بازخواست خواهید شد.» | ||
{{قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}: | {{قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ}}: | ||
«و عیسی [با ولادتی که ویژه او بود، و با معجزاتی چون شفا دادن کور مادرزاد، علاج بیماری برص، زنده کردن مردگان و دمیدن روح در مجسمه گلی] سبب یقین به قیامت است، پس هرگز در وقوع آن تردید مکنید، و از من پیروی نمایید که این است راه راست.» | |||
{{متن قرآن|قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّى ما يُوعَدُونَ رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِى فِى الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>مؤمنون/۹۴،۹۳.</ref>: | {{متن قرآن|قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّى ما يُوعَدُونَ رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِى فِى الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>مؤمنون/۹۴،۹۳.</ref>: | ||
«بگو پروردگارا اگر به من | «بگو: پروردگارا! اگر آن [عذابی] را که به آنان وعده می دهند، به من بنمایانی؛ پس پروردگارا! مرا در میان گروه ستمکاران قرار مده [و با آنان قرین عذاب مکن.]» | ||
آيه ششم به عنوان معرفى على عليه السلام به عنوان تنها راه نجات، آيه ۶۱ سوره زخرف بود: {{متن قرآن|وَ اِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسّاعَةِ}}: | آيه ششم به عنوان معرفى على عليه السلام به عنوان تنها راه نجات، آيه ۶۱ سوره زخرف بود: {{متن قرآن|وَ اِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسّاعَةِ}}: | ||
«و او | «و عیسی [با ولادتی که ویژه او بود، و با معجزاتی چون شفا دادن کور مادرزاد، علاج بیماری برص، زنده کردن مردگان و دمیدن روح در مجسمه گلی] سبب یقین به قیامت است.» و تفسير شد كه منظور از اين آيه على بن ابى طالب عليه السلام است.<ref>واقعه قرآنى غدير: ص۳۰؛ بحار الانوار: ج ۳۲ ص ۱۹۳ ح ۱۴۱، ص ۲۹۱ ح ۲۴۴، ج ۳۶ ص ۲۳، ج ۳۷ ص ۱۸۳؛ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۹ ، ص ۱۶۹- ۱۷۱؛ الطرائف: ص ۱۴۲ ج ۲۱۷؛ شواهد التنزيل: ج ۱ ص ۵۲۶؛ تأويل الآيات: ص ۳۵۲؛ سنن الترمذى: ج ۲ ص ۹۰.</ref> | ||
در واقع با نزول اين آيات و ابلاغ آن، پيامبر صلى الله عليه و آله بر فراز منبر مِنا مردم را از ارتداد و اختلاف بر حذر مى دارد و به آنان هشدار مى دهد كه اگر چنين كنيد به جنگ شما خواهم آمد، و اگر من نباشم على به جنگتان مى آيد. | در واقع با نزول اين آيات و ابلاغ آن، پيامبر صلى الله عليه و آله بر فراز منبر مِنا مردم را از ارتداد و اختلاف بر حذر مى دارد و به آنان هشدار مى دهد كه اگر چنين كنيد به جنگ شما خواهم آمد، و اگر من نباشم على به جنگتان مى آيد. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
بعد از اين قضيه خداوند چنين نازل كرد: | بعد از اين قضيه خداوند چنين نازل كرد: | ||
{{متن قرآن|فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ}} {{متن عربی|بِعَلِىِّ بْنِ ابى طالِبٍ}}: | {{متن قرآن|فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ}} {{متن عربی|بِعَلِىِّ بْنِ ابى طالِبٍ}}: «پس اگر تو را از دنیا ببریم، یقیناً از اینان انتقام خواهیم گرفت» به وسيله على بن ابى طالب، {{متن قرآن|أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِى وَعَدْناهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ}}: «یا [اگر از دنیا نبریم] آنچه را از عذاب به آنان وعده کرده ایم به تو نشان خواهیم داد [در هر صورت ما آنان را عذاب می کنیم]، و بی تردید بر آنان چیره و مسلطیم» | ||
سپس اين آيه نازل شد: | سپس اين آيه نازل شد: | ||
{{متن قرآن|قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّى ما يُوعَدُونَ. رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِى فِى الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}: «بگو: | {{متن قرآن|قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّى ما يُوعَدُونَ. رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِى فِى الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}: «بگو: پروردگارا! اگر آن [عذابی] را که به آنان وعده می دهند، به من بنمایانی؛پس پروردگارا! مرا در میان گروه ستمکاران قرار مده [و با آنان قرین عذاب مکن.]» | ||
در پى آن چنين نازل شد: {{متن قرآن|فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِى أُوحِىَ إِلَيْكَ}} - {{متن عربی|فى امْرِ عَلِىٍّ}} - {{متن قرآن|إِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ}}: | در پى آن چنين نازل شد: {{متن قرآن|فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِى أُوحِىَ إِلَيْكَ}} - {{متن عربی|فى امْرِ عَلِىٍّ}} - {{متن قرآن|إِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ}}: | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«تمسک نما به آنچه - درباره على - بر تو وحى شد، كه تو بر راه راست هستى»؛ و اين آيه نازل شد كه على نشانه روز قيامت است، و نيز نازل شد: | «تمسک نما به آنچه - درباره على - بر تو وحى شد، كه تو بر راه راست هستى»؛ و اين آيه نازل شد كه على نشانه روز قيامت است، و نيز نازل شد: | ||
{{متن قرآن|وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ}} عن على بن ابى طالب: | {{متن قرآن|وَ إِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَ لِقَوْمِكَ وَ سَوْفَ تُسْئَلُونَ}} عن على بن ابى طالب:و مسلماً [این] قرآن برای تو و قوم تو مایه تذکر [و شرف و عزت] است، و | ||
و بزودى - درباره على - مورد سؤال قرار خواهيد گرفت».<ref>بحار الانوار: ج ۳۲ ص ۱۹۳ ح ۱۴۱، ص ۲۹۱ ح ۲۴۴ و ج ۳۶ ص ۲۳ و ج ۳۷ ص ۱۸۳. الطرائف: ص ۱۴۲ ح ۲۱۷. شواهد التنزيل: ج ۱ ص ۵۲۶ . تأويل الآيات: ج ۲ ص ۵۶۱ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۹ ح ۴۶.</ref> | |||
آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه نزول هر يک از اين آيات در مراحل مقدماتى غدير، پيام آور مسايلى از عمق آن است كه ذيلاً به نتايج آن اشاره مى كنيم: | آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه نزول هر يک از اين آيات در مراحل مقدماتى غدير، پيام آور مسايلى از عمق آن است كه ذيلاً به نتايج آن اشاره مى كنيم: |
ویرایش