۴٬۰۶۴
ویرایش
←آیه«لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ»
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از جمله آيات مربوط به ولايت اين آيه است:{{قرآن|لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}}<ref>تكاثر / ۸؛ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۷۷ - ۱۷۵،۱۵۱.</ref>: «آن گاه شما در آن روز از نعمت ها بازپرسی خواهید شد.» | |||
از جمله آيات مربوط به ولايت اين آيه است:{{قرآن|لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}}<ref>تكاثر / | |||
ارتباط اين آيه با آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً}}<ref>مائده / ۳.</ref>: | ارتباط اين آيه با آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً}}<ref>مائده / ۳.</ref>: | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
«امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.» و اشاره اى كه در هر دو آيه به نعمت شده جالب توجه است. | «امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.» و اشاره اى كه در هر دو آيه به نعمت شده جالب توجه است. | ||
اين كلام امام عليه السلام كه متعلق [[نعمت]] را مخلوقات قرار مى دهد نشانگر ارتباط مستقيم ولايت [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] با همه موجودات است؛ و انسان را به ياد فرمايش اميرالمؤمنين عليه السلام در غوغاى [[سقیفه]] مى اندازد كه فرمود | اين كلام امام عليه السلام كه متعلق [[نعمت]] را مخلوقات قرار مى دهد نشانگر ارتباط مستقيم ولايت [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] با همه موجودات است؛ و انسان را به ياد فرمايش اميرالمؤمنين عليه السلام در غوغاى [[سقیفه]] مى اندازد كه فرمود: | ||
اگر اين امت از زمانى كه خداوند پيامبرش را قبض روح كرده تابع من مى شدند و مرا اطاعت مى كردند، از بالاى سرشان و از زير پايشان تا روز قيامت - با خوشى و وسعت - از نعمت هاى الهى استفاده مى كردند.<ref>كتاب سليم: ص ۲۱۱ ح ۱۱.</ref> | اگر اين امت از زمانى كه خداوند پيامبرش را قبض روح كرده تابع من مى شدند و مرا اطاعت مى كردند، از بالاى سرشان و از زير پايشان تا روز قيامت - با خوشى و وسعت - از نعمت هاى الهى استفاده مى كردند.<ref>كتاب سليم: ص ۲۱۱ ح ۱۱.</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
عبدالله‌بن‌نجیح یمانی گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: «معنای کلام خداوند عزّ‌وجلّ:{{متن قرآن|ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ}} چیست»؟ ایشان فرمود: «آن نعمت، نعمتی است که خداوند با ولایت ما و دوستی حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و خاندان ایشان علیهم السلام به شما ارزانی داشت». <ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۶۴؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۵۶؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۸۱۵.</ref> | عبدالله‌بن‌نجیح یمانی گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: «معنای کلام خداوند عزّ‌وجلّ:{{متن قرآن|ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ}} چیست»؟ ایشان فرمود: «آن نعمت، نعمتی است که خداوند با ولایت ما و دوستی حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و خاندان ایشان علیهم السلام به شما ارزانی داشت». <ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۶۴؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۵۶؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۸۱۵.</ref> | ||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||