۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
}} | }} | ||
اشاره | |||
«به یقین کسانی که با تو بیعت می کنند، جز این نیست که با خدا بیعت می کنند؛ قدرت خدا بالاتر از همه قدرتهاست. پس کسی که پیمان می شکند فقط به زیان خود می شکند، و کسی که به پیمانی که با خدا بسته است وفا کند، خدا به زودی پاداشی بزرگ به او می دهد.» | «به یقین کسانی که با تو بیعت می کنند، جز این نیست که با خدا بیعت می کنند؛ قدرت خدا بالاتر از همه قدرتهاست. پس کسی که پیمان می شکند فقط به زیان خود می شکند، و کسی که به پیمانی که با خدا بسته است وفا کند، خدا به زودی پاداشی بزرگ به او می دهد.»<ref>فتح/۱۰</ref> | ||
علیّبنابراهیم قمی رحمة الله علیه گفته است: این آیه در بیعت رضوان نازل شد که خداوند فرموده است:{{متن قرآن|لقَدْ رَضِیَ اللهُ عَنِ المُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ}}خداوند شرط این رضایت خودش از آن ها را عدم انتقاد آن ها از هیچکدام از اعمال پیامبر صلی الله علیه و آله و عدم مخالفت با اوامر آن حضرت دانسته است. خداوند پس از نازلکردن آیهی بیعت رضوان، در آیهی دیگری چنین فرموده است:{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ ۚ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا}}رضایت خداوند از آن ها مشروط بر این بود که پس از آن به عهد و پیمان الهی وفادار باشند و پیمانشکنی نکنند. چنانچه به این عهد خود وفا کنند، پروردگار از آن ها راضی خواهد بود.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۴۳۰؛ بحارالأنوار، ج۲۰، ص۳۵۳؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۳۱۵.</ref> | علیّبنابراهیم قمی رحمة الله علیه گفته است: این آیه در بیعت رضوان نازل شد که خداوند فرموده است:{{متن قرآن|لقَدْ رَضِیَ اللهُ عَنِ المُؤْمِنِینَ إِذْ یُبَایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ}}خداوند شرط این رضایت خودش از آن ها را عدم انتقاد آن ها از هیچکدام از اعمال پیامبر صلی الله علیه و آله و عدم مخالفت با اوامر آن حضرت دانسته است. خداوند پس از نازلکردن آیهی بیعت رضوان، در آیهی دیگری چنین فرموده است:{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ ۚ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا}}رضایت خداوند از آن ها مشروط بر این بود که پس از آن به عهد و پیمان الهی وفادار باشند و پیمانشکنی نکنند. چنانچه به این عهد خود وفا کنند، پروردگار از آن ها راضی خواهد بود.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۴۳۰؛ بحارالأنوار، ج۲۰، ص۳۵۳؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۳۱۵.</ref> |
ویرایش