۴٬۰۶۴
ویرایش
←ب) لعنتِ كافران
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۷۷: | خط ۵۷۷: | ||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِى الْكِتابِ، أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّه وَ يَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>بقره / ۱۵۹.</ref>: | {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِى الْكِتابِ، أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّه وَ يَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ}}<ref>بقره / ۱۵۹.</ref>: | ||
«یقیناً کسانی که آنچه را ما از دلایل آشکار و [وسیله] هدایت نازل کردیم، پس از آنکه همه آن را در کتاب [تورات و انجیل] برای مردم روشن ساختیم، پنهان می کنند [تا مردم به قرآن و پیامبر ایمان نیاورند] خدا لعنتشان می کند، و لعنت کنندگان هم لعنتشان می کنند.» | |||
و ما خوب مى دانيم كه اهل [[سقیفه]] و اتباعشان چگونه در كتمان اصل معارف قرآن - به خصوص آنچه به ولايت و امامت و مناقب خاندان رسالت عليهم السلام ارتباط داشت - تلاش كردند. | و ما خوب مى دانيم كه اهل [[سقیفه]] و اتباعشان چگونه در كتمان اصل معارف قرآن - به خصوص آنچه به ولايت و امامت و مناقب خاندان رسالت عليهم السلام ارتباط داشت - تلاش كردند. | ||
| خط ۵۸۴: | خط ۵۸۴: | ||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ، أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّه وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ}}<ref>بقره / ۱۶۱.</ref>: | {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ، أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّه وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ}}<ref>بقره / ۱۶۱.</ref>: | ||
«قطعاً کسانی که کافر شدند، و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان است.» | |||
{{متن قرآن|كَيْفَ يَهْدِى اللَّه قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّه لا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ. أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّه وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ}}<ref>آل عمران / ۸۷،۸۶ .</ref>: | {{متن قرآن|كَيْفَ يَهْدِى اللَّه قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ وَ اللَّه لا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ. أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّه وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ}}<ref>آل عمران / ۸۷،۸۶ .</ref>: | ||
«چگونه | «چگونه خدا گروهی را هدایت کند که بعد از آنکه ایمان آوردند، و به حقّانیّت رسول اسلام شهادت دادند، و دلایل روشن و آشکار برای آنان آمد، کافر شدند؟ و خدا گروه ستمکاران را هدایت نمی کند.» | ||
چه كسانى بودند كه بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله كافر شدند بعد از آنكه مسلمان بودند؟ چه كسانى فرامين الهى را يكى پس از ديگرى زير پا گذاشتند؟ چه كسانى بدعت ها را به جاى سنت ها قرار دادند؟ اهل سقيفه بودند كه با كفرِ مطلق مردم را تا [[جاهلیت]] باز گرداندند، و خود را مستحق لعنت خدا و ملائكه و همه مردم نمودند. | چه كسانى بودند كه بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله كافر شدند بعد از آنكه مسلمان بودند؟ چه كسانى فرامين الهى را يكى پس از ديگرى زير پا گذاشتند؟ چه كسانى بدعت ها را به جاى سنت ها قرار دادند؟ اهل سقيفه بودند كه با كفرِ مطلق مردم را تا [[جاهلیت]] باز گرداندند، و خود را مستحق لعنت خدا و ملائكه و همه مردم نمودند. | ||
| خط ۵۹۵: | خط ۵۹۵: | ||
{{متن قرآن|أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً أُولئِكَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ مَنْ يَلْعَنِ اللَّه فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً}}<ref>نساء / ۵۲ .</ref>: | {{متن قرآن|أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَ يَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً أُولئِكَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ مَنْ يَلْعَنِ اللَّه فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً}}<ref>نساء / ۵۲ .</ref>: | ||
«آیا به کسانی که بهره ای اندک از [دانش] کتاب [تورات و انجیل] به آنان داده شده ننگریستی که به هر معبودی غیر خدا، و هر طغیان گری ایمان می آورند؟! و درباره کسانی که کافر شده اند، می گویند: آنان از کسانی که ایمان [به قرآن و پیامبر] آورده اند، راه یافته ترند.» | |||
جبت و طاغوت همان است كه اميرالمؤمنين عليه السلام در دعاى قنوت فرمود: | جبت و طاغوت همان است كه اميرالمؤمنين عليه السلام در دعاى قنوت فرمود: | ||
{{متن عربی|اللهمَّ الْعَنْ صَنَمَىْ قُرَيْشَ وَ جِبْتَيْها وَ طاغُوتَيْها ... .}}و همانان بودند كه دشمنان پيامبر صلى الله عليه و آله و منافقين را بر [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] و [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] مقدم داشتند و مؤمنين حقيقى را كنار زدند، و لعنت ابدى خداوند را تا روزى كه بدعتشان پابرجاست، بر خود خريدند. | {{متن عربی|اللهمَّ الْعَنْ صَنَمَىْ قُرَيْشَ وَ جِبْتَيْها وَ طاغُوتَيْها ... .}} و همانان بودند كه دشمنان پيامبر صلى الله عليه و آله و منافقين را بر [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] و [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] مقدم داشتند و مؤمنين حقيقى را كنار زدند، و لعنت ابدى خداوند را تا روزى كه بدعتشان پابرجاست، بر خود خريدند. | ||
==== ج) لعنتِ منافقان ==== | ==== ج) لعنتِ منافقان ==== | ||
{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ}}<ref>توبه / ۶۸ .</ref>: | {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ}}<ref>توبه / ۶۸ .</ref>: | ||
«خدا آتش دوزخ را به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده، در آن جاودانه اند، همان برای آنان بس است و خدا لعنتشان کرده و برای آنان عذابی پایدار است.» | |||
{{متن قرآن|وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ}}<ref>هود / ۱۸.</ref>: | {{متن قرآن|وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ}}<ref>هود / ۱۸.</ref>: | ||
«و ستمکارتر از کسانی که به خدا دروغ بندند چه کسی است؟ اینان [در قیامت] بر پروردگارشان عرضه خواهند شد، و گواهان [اعمال] می گویند: اینان کسانی هستند که بر پروردگارشان دروغ بستند؛ آگاه باشید! لعنت خدا بر ستمکاران باد.» | |||
در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست: | در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست: | ||
| خط ۶۲۳: | خط ۶۲۳: | ||
{{متن قرآن|وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّه مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّه بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ، أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ}}<ref>رعد / ۲۲.</ref>: | {{متن قرآن|وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّه مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّه بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ، أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ}}<ref>رعد / ۲۲.</ref>: | ||
«و کسانی که عهد خدا را پس از استوار کردنش می شکنند، و پیوندهایی را که خدا به برقراری آن فرمان داده می گسلند، و در زمین فساد می کنند، لعنت و فرجام بد و دشوار آن سرای برای آنان است.» | |||
چه كسانى پيمان غدير را شكستند؟ | چه كسانى پيمان غدير را شكستند؟ | ||
| خط ۶۳۴: | خط ۶۳۴: | ||
{{متن قرآن|وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِى أَرَيْناكَ إِلاّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِى الْقُرْآنِ}}<ref>اسراء / ۶۰ .</ref>: | {{متن قرآن|وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِى أَرَيْناكَ إِلاّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِى الْقُرْآنِ}}<ref>اسراء / ۶۰ .</ref>: | ||
«و [یاد کن] هنگامی را که به تو گفتیم: یقیناً پروردگارت [از هر جهت] به مردم احاطه کامل دارد و آن خوابی را که به تو نشان دادیم و نیز درخت لعنت شده در قرآن را [که مصداقش درخت زقّوم، بنی امیه، طاغیان و یاغیانند] جز برای آزمایش مردم قرار ندادیم؛ و ما آنان را [از عاقبت شرک و کفر] هشدار می دهیم، ولی در آنان جز طغیانی بزرگ نمی افزاید!!» | |||
بنى اميه كه شاخه هاى شجره ملعونه تيم و عدى از سقيفه بودند، در خواب به پيامبر صلى الله عليه و آله نشان داده شدند. | بنى اميه كه شاخه هاى شجره ملعونه تيم و عدى از سقيفه بودند، در خواب به پيامبر صلى الله عليه و آله نشان داده شدند. | ||
| خط ۶۴۳: | خط ۶۴۳: | ||
{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّه وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّه فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً}}<ref>احزاب / ۵۷ .</ref>: | {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّه وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّه فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِيناً}}<ref>احزاب / ۵۷ .</ref>: | ||
«قطعاً آنان که خدا و پیامبرش را می آزارند، خدا در دنیا و آخرت لعنتشان می کند، و برای آنان عذابی خوارکننده آماده کرده است.» | |||
{{متن عربی|مَنْ آذى فاطِمَةَ فَقَدْ آذانى، وَ مَنْ آذانى فَقَدْ آذَى اللَّه}} كه پيامبر صلى الله عليه و آله نظير آن را درباره علی علیه السلام و نيز همه اهل بيت عليهم السلام فرموده، شامل كدام اذيت كنندگان است؟ | {{متن عربی|مَنْ آذى فاطِمَةَ فَقَدْ آذانى، وَ مَنْ آذانى فَقَدْ آذَى اللَّه}} كه پيامبر صلى الله عليه و آله نظير آن را درباره علی علیه السلام و نيز همه اهل بيت عليهم السلام فرموده، شامل كدام اذيت كنندگان است؟ | ||
| خط ۶۵۴: | خط ۶۵۴: | ||
{{متن قرآن|وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّه ظَنَّ السَّوْءِ، عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّه عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً}}<ref>فتح / ۶ .</ref>: | {{متن قرآن|وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّه ظَنَّ السَّوْءِ، عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّه عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً}}<ref>فتح / ۶ .</ref>: | ||
«و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد می برند عذاب کند؛ پیشامد بد زمانه فقط بر خودشان باد. خدا بر آنان خشم گرفته، و لعنتشان کرده است و دوزخ را برای آنان آماده نموده و بد بازگشت گاهی است.» | |||
آيا منافقين غير از آن دورويانى بودند كه آنچه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از آنان خواست پذيرفتند، ولى تا آن حضرت چشم از جهان فرو بست همه را زير پا گذاشتند و علناً و بى محابا فرامين حضرتش را نقض كردند و بناى سقيفه را چيدند؟ | آيا منافقين غير از آن دورويانى بودند كه آنچه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از آنان خواست پذيرفتند، ولى تا آن حضرت چشم از جهان فرو بست همه را زير پا گذاشتند و علناً و بى محابا فرامين حضرتش را نقض كردند و بناى سقيفه را چيدند؟ | ||
| خط ۷۴۷: | خط ۷۴۷: | ||
{{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّه يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ، إِنَّ اللَّه لا يَهْدِى الْقَوْمَ الْكافِرِينَ}}<ref>مائده / ۶۷ .</ref>: | {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّه يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ، إِنَّ اللَّه لا يَهْدِى الْقَوْمَ الْكافِرِينَ}}<ref>مائده / ۶۷ .</ref>: | ||
«ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت [درباره ولایت و رهبری علی بن أبی طالب امیرالمؤمنین (علیه السلام)] بر تو نازل شده ابلاغ کن؛ و اگر انجام ندهی پیام خدا را نرسانده ای. و خدا تو را از [آسیب و گزند] مردم نگه می دارد؛ قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی کند.» | |||
آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه يكى از علل خوف پيامبر صلى الله عليه و آله و درخواست مهلت در تأخير [[ابلاغ ولایت]]، مسئله دشمنى با اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه در بعضى از صحابه وجود داشت. | آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه يكى از علل خوف پيامبر صلى الله عليه و آله و درخواست مهلت در تأخير [[ابلاغ ولایت]]، مسئله دشمنى با اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه در بعضى از صحابه وجود داشت. | ||
| خط ۷۸۸: | خط ۷۸۸: | ||
تا هنگام وقت معلوم از طرف پروردگار بر قتل من قادر نخواهى بود. چرا قصد قتل مرا كرده اى؟ به خدا قسم احدى تو را مبغوض نمى دارد مگر آنكه نطفه من قبل از نطفه پدرش در رحم مادر او قرار مى گيرد. من در اموال و اولاد دشمنان تو شريک هستم. آنگاه با اشاره به آيه ۶۴ سوره اسراء گفت: اين همان كلام خداوند عز و جل در كتاب محكمش است كه مى فرمايد: | تا هنگام وقت معلوم از طرف پروردگار بر قتل من قادر نخواهى بود. چرا قصد قتل مرا كرده اى؟ به خدا قسم احدى تو را مبغوض نمى دارد مگر آنكه نطفه من قبل از نطفه پدرش در رحم مادر او قرار مى گيرد. من در اموال و اولاد دشمنان تو شريک هستم. آنگاه با اشاره به آيه ۶۴ سوره اسراء گفت: اين همان كلام خداوند عز و جل در كتاب محكمش است كه مى فرمايد: | ||
{{متن قرآن|وَ شارِكْهُمْ فِى الاَمْوالِ وَ الاَوْلادِ}}: | {{متن قرآن|وَ شارِكْهُمْ فِى الاَمْوالِ وَ الاَوْلادِ}}: پيامبر صلى الله عليه و آله در حالى كه مردم مى شنيدند فرمود: | ||
«يا على، راست مى گويد. كسى از قريش تو را مبغوض نمى دارد مگر زنا زاده، و كسى از انصار تو را مبغوض نمى دارد مگر يهودى، و كسى از عرب تو را مبغوض نمى دارد مگر زنا زاده، و كسى از بقيه مردم تو را مبغوض نمى دارد مگر اهل شقاوت». | «يا على، راست مى گويد. كسى از قريش تو را مبغوض نمى دارد مگر زنا زاده، و كسى از انصار تو را مبغوض نمى دارد مگر يهودى، و كسى از عرب تو را مبغوض نمى دارد مگر زنا زاده، و كسى از بقيه مردم تو را مبغوض نمى دارد مگر اهل شقاوت». | ||
| خط ۸۰۱: | خط ۸۰۱: | ||
در اينجا با قرائت آيه ۵ سوره ق {{متن قرآن|ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَىَّ}}: | در اينجا با قرائت آيه ۵ سوره ق {{متن قرآن|ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَىَّ}}: | ||
«نزد من فرمان [تهدیدآمیز به اینکه هر کس با حال کفر و شرک وارد آخرت شود حتماً دوزخی است] تغییر نمی یابد»، اشاره به مقام تغيير نيافتنى على عليه السلام نمود و بار ديگر جمله اى را كه هنگام بلند كردن امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده بود تكرار كرد، اما جالب بود كه قبل از ذكر آن يادآور شد كه «خدايا به امر تو مى گويم» و سپس فرمود: | |||
{{متن عربی|اللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ}}؛ و در پى آن افزود: «خدايا لعنت كن هر كس او را انكار كند و غضب نما بر هر كسى كه حق او را انكار نمايد». | {{متن عربی|اللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ}}؛ و در پى آن افزود: «خدايا لعنت كن هر كس او را انكار كند و غضب نما بر هر كسى كه حق او را انكار نمايد». | ||
| خط ۸۹۶: | خط ۸۹۶: | ||
==== سه. صف آرايىِ اتباع ==== | ==== سه. صف آرايىِ اتباع ==== | ||
در مواردى صف آرايىِ اتباع صحيفه در برابر اهل بيت عليهم السلام و مخالفت آنان با ايشان و خوار كردن و ظلم به آنان و غصب حقوقشان و انكار ولايتشان، و حتى قتل آنان و جنگيدن با ايشان و مباح شمردن خون و حرمتشان، و نيز دور كردن ايشان از مقامشان و زمينه سازى براى دشمنانشان مطرح شده است. در اين موارد با ارجاع ضمير به اهل بيت عليهم السلام عباراتى از اين قبيل به كار رفته است:{{متن عربی|مُخالِفيهِمْ}}: مخالفين آنان، {{متن عربی|خاذِليهِمْ}}: خوار كنندگانشان، {{متن عربی|ظالِميهِمْ}}: ظلم كنندگان به ايشان، {{متن عربی|قاتِليهِمْ}}: قاتلينشان، {{متن عربی|المُتابِعينَ عَدُوَّهَمْ}}: پيروان دشمنانشان، {{متن عربی|ناصِرى عَدُوِّهِمْ}}: يارى كنندگان دشمنانشان،{{متن عربی|غاصِبيهِمْ}}:غصب كنندگان مقام آنان،{{متن عربی|جاحِدى وِلايَتِهِمْ}}: منكرين ولايت آنان، {{متن عربی|المُظاهِرينَ عَلَيْهِمْ}}: همدست شوندگان بر ضد آنان، {{متن عربی|مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً}}: كسانى كه رايت جنگ در برابر ايشان برافراشتند، {{متن عربی|الْحادينَ عَنْهُمْ}}: اعراض كنندگان از اهل بيت عليهم السلام، {{متن عربی|مُنازِليهِمْ}}: درگير شوندگان با آنان، {{متن عربی|دافِعيهِمْ عَنْ مَقامِهِمْ}}: كسانى كه آنان را از مقامشان دور كردند، {{متن عربی|مُزيليهِمْ عَنْ مَراتِبِهِمْ}}: كسانى كه آنان را از رتبه بلندشان كنار زدند،{{متن عربی|الْمُمَهِّدينَ لِاعْدائِهِمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِهِمْ}}: كسانى كه با آماده سازى شرايطِ جنگ با ايشان زمينه را براى دشمنانشان مهيا كردند، | در مواردى صف آرايىِ اتباع صحيفه در برابر اهل بيت عليهم السلام و مخالفت آنان با ايشان و خوار كردن و ظلم به آنان و غصب حقوقشان و انكار ولايتشان، و حتى قتل آنان و جنگيدن با ايشان و مباح شمردن خون و حرمتشان، و نيز دور كردن ايشان از مقامشان و زمينه سازى براى دشمنانشان مطرح شده است. در اين موارد با ارجاع ضمير به اهل بيت عليهم السلام عباراتى از اين قبيل به كار رفته است:{{متن عربی|مُخالِفيهِمْ}}: مخالفين آنان، {{متن عربی|خاذِليهِمْ}}: خوار كنندگانشان، {{متن عربی|ظالِميهِمْ}}: ظلم كنندگان به ايشان، {{متن عربی|قاتِليهِمْ}}: قاتلينشان، {{متن عربی|المُتابِعينَ عَدُوَّهَمْ}}: پيروان دشمنانشان، {{متن عربی|ناصِرى عَدُوِّهِمْ}}: يارى كنندگان دشمنانشان،{{متن عربی|غاصِبيهِمْ}}:غصب كنندگان مقام آنان،{{متن عربی|جاحِدى وِلايَتِهِمْ}}: منكرين ولايت آنان، {{متن عربی|المُظاهِرينَ عَلَيْهِمْ}}: همدست شوندگان بر ضد آنان، {{متن عربی|مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً}}: كسانى كه رايت جنگ در برابر ايشان برافراشتند، {{متن عربی|الْحادينَ عَنْهُمْ}}: اعراض كنندگان از اهل بيت عليهم السلام، {{متن عربی|مُنازِليهِمْ}}: درگير شوندگان با آنان، {{متن عربی|دافِعيهِمْ عَنْ مَقامِهِمْ}}: كسانى كه آنان را از مقامشان دور كردند، {{متن عربی|مُزيليهِمْ عَنْ مَراتِبِهِمْ}}: كسانى كه آنان را از رتبه بلندشان كنار زدند،{{متن عربی|الْمُمَهِّدينَ لِاعْدائِهِمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِهِمْ}}: كسانى كه با آماده سازى شرايطِ جنگ با ايشان زمينه را براى دشمنانشان مهيا كردند، {{متن عربی|الْقاعِدينَ مَقْعَدَهُمْ}}: كسانى كه در جايگاه آنان نشستند، {{متن عربی|مَنِ اسْتَحَلَّتْ دِمائَهُمْ}}: كسانى كه خون آنان را حلال شمردند،{{متن عربی|مَنِ اسْتَباحَ حَريمَهُمْ}}: كسانى كه حريم آنان را مورد هجوم و تاراج قرار دادند. | ||
=== چهار. اصول اعتقادى منحرف === | === چهار. اصول اعتقادى منحرف === | ||