پرش به محتوا

آيه ۱۰۸ یوسف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


== نتيجه اعتقادى آیه مندرج در دعا ==
== نتيجه اعتقادى آیه مندرج در دعا ==
به گفته برخی محققان، در اين قسمت از دعاى روز غدير شش آيه گنجانده شده كه يكى از آنها آيه ۱۰۸ سوره یوسف است. در اين آيه به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داده شده كه اعلام كند: «اين راه من است كه من و پيروانم با بصيرت به‌سوى خدا دعوت مى‏‌كنيم و از هر چه شرک است خدا را منزه مى‏‌دانيم». در دعاى روز غدير به موشكافى اين راه پرداخته شده است: اینكه اشاره {{قرآن| هذِهِ سَبِيلِى}} به كدام راه و کدام جانب است؛ در آنجا كه آمده است: {{متن عربی | آمَنّا وَ اتَّبَعْنا...}}، {{متن عربی |سَبيلَكَ الدّاعى الَيْكَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ|ترجمه=خدايا ما ايمان آورده و پيروى مى‏‌كنيم از مولايمان...، كه راه توست و او و پيروانش با بصيرت به‌سوى آن دعوت مى‏‌كنند.}}:
به گفته برخی محققان، در اين قسمت از دعاى روز غدير شش آيه گنجانده شده كه يكى از آنها آيه ۱۰۸ سوره یوسف است. در اين آيه به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داده شده كه اعلام كند: «اين راه من است كه من و پيروانم با بصيرت به‌سوى خدا دعوت مى‏‌كنيم و از هر چه شرک است خدا را منزه مى‏‌دانيم». در دعاى روز غدير به موشكافى اين راه پرداخته شده است: اینكه اشاره {{قرآن| هذِهِ سَبِيلِى}} به كدام راه و کدام جانب است؛ در آنجا كه آمده است: {{متن عربی | آمَنّا وَ اتَّبَعْنا...}}، {{متن عربی|سَبيلَكَ الدّاعى الَيْكَ عَلى بَصيرَةٍ هُوَ وَ مَنِ اتَّبَعَهُ|ترجمه=خدايا ما ايمان آورده و پيروى مى‏‌كنيم از مولايمان...، كه راه توست و او و پيروانش با بصيرت به‌سوى آن دعوت مى‏‌كنند}}.


آنگاه دو بُعد پذيرش و عدم قبول ولايت را طبق آنچه در آيه آمده به عنوان مظهر توحيد و شرک مطرح كرده است: در بُعد اول ايمان و پيروى از راه با بصيرت پيامبر صلى الله عليه و آله را مطرح مى ‏كند، و در بُعد دوم بيزارى از شرک در ولايت يا شرک در امر پروردگار را مطرح مى‏ كند، و يا شرك با پذيرفتن ولايت و صاحب اختيارى هر كسى جز ائمه ‏عليهم السلام كه مورد اعتماد قرار گيرد.
از نظر برخی محققان، آنگاه دو بُعد پذيرش و عدم قبول ولايت را طبق آنچه در آيه آمده به عنوان مظهر توحيد و شرک مطرح كرده است: در بُعد اول ايمان و پيروى از راه با بصيرت پيامبر صلى الله عليه و آله را مطرح مى ‏كند، و در بُعد دوم بيزارى از شرک در ولايت يا شرک در امر پروردگار را مطرح مى‏ كند، و يا شرك با پذيرفتن ولايت و صاحب اختيارى هر كسى جز ائمه ‏عليهم السلام كه مورد اعتماد قرار گيرد.


در اين باره از  امام باقر علیه السلام روایت شده که فرموده است: منظور از {{قرآن| قُلْ هذِهِ سَبِيلِى ...}} پيامبر و اميرالمؤمنين و اوصياء بعد از ايشان است.<ref>بحار الانوار: ج ۹ ص ۲۱۵ و ج ۲۴ ص ۲۱.</ref>
در اين باره از  امام باقر علیه السلام روایت شده که فرموده است: منظور از {{قرآن| قُلْ هذِهِ سَبِيلِى ...}} پيامبر و اميرالمؤمنين و اوصياء بعد از ايشان است.<ref>بحار الانوار: ج ۹ ص ۲۱۵ و ج ۲۴ ص ۲۱.</ref>
۲۲۱

ویرایش