آيه ۴۹ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
}}
}}


پس از اعتراض حارث فهرى در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و كلماتى از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود:
آیه ۴۹ سوره اعراف از جمله آیاتی است که در جریان غدیر مورد استدلال پیامبر صلی الله علیه و آله قرار گرفته است. برخی محققان بستر استفاده از این آیه را چنین ترسیم کرده‌اند:<ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref>


آيا با چشم خود ديديد؟ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؟
پس از اعتراض [[حارث بن نعمان فهری|حارث بن نعمان فهرى]] در غدير به امر امامت و ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و نزول سنگ آسمانى بر او و صدور مطالبی از پيامبر صلى الله عليه و آله در اين باره، حضرت خطاب به جمعيت فرمود: آيا با چشم خود ديديد؛ گفتند: آرى. فرمود: آيا با گوش خود شنيديد؛ گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى‌بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به‌طرف باغ‌هاى بهشت برده مى‌شوند، در حالى كه چهره‏‌هايشان جوان و تاج بر سر دارند و سرمه‌كشيده‌‏اند».


گفتند: آرى. فرمود: «خوشا به حال كسى كه على را دوست بدارد، و واى به حال كسى كه با او دشمنى كند.
حضرت در ادامه سخنانش به قسمتی از آيه ۴۹ سوره اعراف اشاره كرد: {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ|ترجمه=ترسى بر آنان نيست و محزون نمى‌شوند}}. در ادامه به [[آیه ۷۲ توبه و غدیر|آیه ۷۲ سوره توبه]] اشاره کرد.<ref>بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶؛ الغدير، ج۱، ص۱۹۳.</ref>
 
گويا على و شيعيانش را مى ‏بينم كه در روز قيامت سوار بر شترانى به طرف باغ هاى بهشت برده مى ‏شوند، در حالى كه چهره‏ هايشان جوان و تاج بر سر و سرمه كشيده ‏اند».
 
حضرت در ادامه سخنانش به آيه ۴۹ سوره اعراف {{قرآن|ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لا اَنْتُمْ تَحْزَنُونَ}} اشاره كرده فرمود: «ترسى بر آنان نيست و محزون نمى ‏شوند».
 
سپس به آيه ۷۲ سوره توبه {{قرآن|وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ اَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعظيمُ}} اشاره كرده فرمود:
»
«آنان با رضايت بزرگ خدا تأييد شده ‏اند و اين رستگارى بزرگ است، تا هنگامى كه در مقام قدس در محضر رب العالمين ساكن شوند».<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷،۱۶۲،۱۳۶. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۴،۱۲۹،۵۷،۵۶. الغدير: ج ۱ ص ۱۹۳. </ref><ref>چهارده قرن با غدير، ص۲۵؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۵۳؛ اسرار غدير، ص۶۰.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]
۱٬۶۲۶

ویرایش