دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

با تطبيق آيات مذكور بر مخالفان اميرالمؤمنين‏عليه السلام، در روز غدير به ما دستور داده‏اند كه مصداق اين آيات را مورد لعن قرار دهيم. اگر ما سردمداران سقيفه را لعن مى‏كنيم به استناد قرآن اوصافى دارند كه مستحق لعن هستند و عين همان صفات مذكور در قرآن را در لعن خود مى‏آوريم: اللَّهُمَّ الْعَنِ الْمُغَيِّرينَ وَ الْمُبَدِّلينَ وَ الْمُكَذِّبينَ بِيَوْمِ الدّينِ ... .

منكر، عهدشكن، تغيير دهنده، تبديل كننده، تكذيب كننده، تحريف كننده، فراموش كننده ياد خدا، مانع شونده از صراط مستقيم، و نهايتاً حزب شيطان كه زير بال او آرام گرفته‏اند.

   يكى از جلوه‏هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدير پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات -  به خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است -  ناگفته‏هايى از مسئله غدير به چشم مى‏خورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمى‏شود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه‏هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است:

ارتباط غدير به اين آيه آن قدر صريح بيان شده و با استفاده از حروف عطف و استنتاج دقيق مطرح شده كه عمق آن را مى‏نماياند. آنچه از اين فراز دعا مى‏توان استفاده كرد آن است كه پيامبرصلى الله عليه وآله پس از پايان انجام وظيفه عظيمى كه خداوند بر عهده او گذاشته بود -  و آن وظيفه انذار و ترساندن مردم از عذاب الهى بود -  گاه آن رسيد كه سرپرست و صاحب اختيار مردم على بن ابى‏طالب‏عليه السلام را به عنوان وظيفه سنگين بعدى -  يعنى هدايت -  منصوب و معرفى نمايد، و اين به استناد آيه »إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ« بود.

بايد توجه داشت كه اين آيه بدان معنى نيست كه پيامبرصلى الله عليه وآله فقط انذار نموده و وظيفه هدايت نداشته است؛ بلكه مرحله اول اسلام آماده‏سازى زمينه‏هاى هدايت مردم تا روز قيامت بود كه با تلاش همه جانبه پيامبرصلى الله عليه وآله به انجام رسيد، و بستر آماده‏اى براى ادامه راه ايجاد شد كه هر نسلى از هر قوم و ملتى در سايه آن مى‏توانست هدايت شود.