آیات ۲۴ و ۲۵ محمد و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۷: خط ۱۷:
| موضوع = آگاهی خداوند از اسرار کافران و منافقان
| موضوع = آگاهی خداوند از اسرار کافران و منافقان
}}
}}
در روز چهاردهم ذى ‏الحجة در سفر حجةالوداع، ماجراهاى پيچيده ‏ و عجيبى اتفاق افتاد.
'''آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد''' از جمله آیات نازل شده پس از غدیر درباره اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] است که ارتداد را عاقبت آنان برشمرده است.
 
از جمله رخدادهایی پس از حجةالوداع این بود كه اصحاب صحیفه ملعونه اول در غصب خلافت با بنى‏‌اميه در منع خمس از اهل بیت هم‌پیمان شدند. بنى‌‏اميه از اصحاب صحیفه پرسيدند: براى خلافت چه كسى را در نظر گرفته‌‏ايد؟ گفتند: ابوبكر. آنان گفتند: با منع خمس موافقيم، ولى با خلافت ابوبكر نه! آنان با اصل غصب خلافت موافق بودند، ولی درباره شخص خلیفه تردید داشتند. آنان همين مقدار را از بنى‌‏اميه پذيرفتند و با آنان نيز هم‌پيمان شدند. در این هنگام آيات ۲۵ و ۲۶ سوره محمد صلى الله عليه و آله نازل شد كه خبر از پذيرفتن نيمى از پيشنهاد اصحاب صحيفه توسط بنى‌‏اميه مى‏‌داد.


== شأن نزول آیات در رخداد غدیر ==
== شأن نزول آیات در رخداد غدیر ==
درباره شأن نزول آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد چنین گفته شده است:
درباره شأن نزول آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد چنین گفته شده است: از جمله رخدادهایی که پس از حجةالوداع رخ داد این بود كه اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] بلافاصله وارد عمل شدند. اولين كسانى كه از نظر آنان در غصب خلافت همكارى خوبى مى‌توانستند داشته باشند بنى‏‌اميه بودند. اين بود كه رؤساى آنان را به پيمان خود دعوت كردند. در اين مرحله مسئله اقتصادى را هم به مسائل مورد نظر خود افزودند و آن منع خمس از اهل‏ بيت‏ عليهم السلام بود؛ گمان آنان اين بود كه اگر خمس در اختيار آنان باشد، از آن در راه غصب خلافت استفاده خواهند كرد. در آن مجلس عثمان و معاويه به‌عنوان سردمداران بنى‌‏اميه شركت كردند و چند نفر ديگر نيز حضور داشتند كه عبارت بودند:{{ستون-شروع|۲}}
 
از جمله رخدادهایی که پس از حجةالوداع رخ داد این بود كه اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] بلافاصله وارد عمل شدند. اولين كسانى كه از نظر آنان در غصب خلافت همكارى خوبى مى‌توانستند داشته باشند بنى‏‌اميه بودند. اين بود كه رؤساى آنان را به پيمان خود دعوت كردند. در اين مرحله مسئله اقتصادى را هم به مسائل مورد نظر خود افزودند و آن منع خمس از اهل‏ بيت‏ عليهم السلام بود؛ گمان آنان اين بود كه اگر خمس در اختيار آنان باشد، از آن در راه غصب خلافت استفاده خواهند كرد. در آن مجلس عثمان و معاويه به‌عنوان سردمداران بنى‌‏اميه شركت كردند و چند نفر ديگر نيز حضور داشتند كه عبارت بودند:
{{ستون-شروع|۲}}
* از عبدالرحمان بن عوف
* از عبدالرحمان بن عوف
* عمروعاص
* عمروعاص
۹۸۹

ویرایش