آيات ۹۶ و ۹۷ مریم و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آيات ۹۶ و ۹۷ مریم و غدیر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۲

۱۵۹ بایت حذف‌شده ، چهارشنبهٔ ‏۱۳:۰۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Shamloo

۲٬۱۶۴

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 == موقعيت تاريخى نزول ==
 موقعیت تاریخی نزول آیات ۹۶ و ۹۷ سوره مریم در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است: روز هفدهم ذى‌‏الحجه و پس از اتمام اعمال حج در [[حجةالوداع]]، كاروان پيامبر صلى الله عليه و آله در راه بازگشت به‌سوى غدير به وادى «قُدَيد» رسيد كه تا غدير كمتر از يک روز ديگر فاصله داشت. آبادى «قديد» در آغاز وادى قرار داشت و «غدير خم» در انتهاى همين وادى بود. با ورود به آبادى كاروان توقف كرد و مردم براى استراحت از راهى كه شبانه طى شده بود پياده شدند. با نزول كاروان در قديد و فرا رسيدن هنگام نماز، صف‏‌ها آماده شد. پيامبر بعد از نماز صداى خود را بلند كرد به‌گونه‌‏اى كه همه بشنوند و مطلبی درباره محبت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۷۴.</ref>
-=== دعا براى محبت اميرالمؤمنين عليه السلام در دل مردم ===
-{{متن عربی|اللّهُمَّ هَبْ لِعَلِىٍّ الْمَوَدَّةَ فِى صُدُورِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْهَيْبَةَ وَ الْعَظَمَةَ فى صُدُورِ الْمُنافِقينَ|ترجمه=خدايا، به على محبت در سينه مؤمنان و هيبت و عظمت در سينه منافقان عنايت فرما}}. آنگاه براى زمينه‌‏سازى جدى براى غدير على‏ عليه السلام را فرا خواند و در حضور مردم فرمود: «يا على، دستان خويش را به‌سوى آسمان بلند كن و دعا كن تا من آمين بگويم». يا على، بگو: {{متن عربی|اللّهُمَّ اجْعَلْ لى عِنْدَكَ عَهْداً وَ اجْعَلْ لى عِنْدَكَ وُدّاً وَ اجْعَلْ لى فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ مَوَدَّةً|ترجمه=خدايا، براى من نزد خود عهد و پيمانى قرار ده و براى من در پيشگاه خود دوستى و مودت قرار ده، و براى من در قلب مؤمنان محبتى قرار ده}}.
-اميرالمؤمنين ‏عليه السلام هم اين دعا را تكرار كرد و پيامبر صلى الله عليه و آله آمين گفت. همچنين پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يا على، هر دعايى براى خود دوست دارى بنما تا آمين بگويم». اميرالمؤمنین‏ علیه السلام هم سه بار اين دعا را تكرار كرد: {{متن عربی|اللّهُمَّ ثَبِّتْ مَوَدَّتى فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ|ترجمه=خدايا، مودت و محبت مرا تا روز قيامت در قلوب مردان و زنان مؤمن ثابت و پايدار فرما}} و پيامبر صلى الله عليه و آله آمين گفت.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۷۵.</ref>
-=== استجابت دعا و نزول آیه ===
-پس از دعاى اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و آمين پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور مردم، آيات ۹۶ و ۹۷ سوره مريم در همين راستا نازل شد. نزول اين آيات به‌معناى استجابت دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين ‏عليه السلام بود كه مردم از سرعت استجابت اين دعا تعجب كردند. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يا على، خداوند آيه‌اى از كتابش درباره تو نازل كرده و براى تو در قلب هر مؤمنى محبت قرار داده است». سپس فرمود: «شكر خدايى را كه قلوب مؤمنين را با محبت مشتاق تو قرار داد». آنگاه فرمود: «هيچ مؤمنى را نمى‏‌بينى مگر آنكه در قلب او محبت على ‏عليه السلام است».
-در همين موقعيت پيامبر صلى الله عليه و آله خبر از خواسته قلبى خود داد و به اميرالمؤمنين ‏عليه السلام فرمود: «من از پروردگارم خواستم كه بين من و تو ولايت قرار دهد و خدا پذيرفت؛ و از او خواستم بين من و تو برادرى قرار دهد، او پذيرفت؛ و از او خواستم تو را جانشين من قرار دهد، و او پذيرفت». اين مراسمِ دعا و استجابت فورى الهى با نزول آيه در حضور مردم و تفاصيلى كه ذكر شد، يک مقطع استثنايى در زندگانى پيامبر صلى الله عليه و آله به شمار مى ‏آمد كه همه را مبهوت و متعجب كرد و در آستانه غدير مقام عظيم على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام را در پيشگاه خداوند روشن ساخت.
 موقعيت تاريخى اين آيه را از نگاهى ديگر مى‏ توانيم اين گونه بررسى كنيم:
@@ خط ۵۲: / خط ۴۲: @@
 لذا با مطالعه دقيق و جمع‏ بندى كامل روايات، آنچه در اين مرحله از واقعه غدير در «قُدَيد»  به وقوع پيوسته تقديم مى ‏شود:
+=== دعا براى محبت اميرالمؤمنين عليه السلام در دل مردم ===
+{{متن عربی|اللّهُمَّ هَبْ لِعَلِىٍّ الْمَوَدَّةَ فِى صُدُورِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْهَيْبَةَ وَ الْعَظَمَةَ فى صُدُورِ الْمُنافِقينَ|ترجمه=خدايا، به على محبت در سينه مؤمنان و هيبت و عظمت در سينه منافقان عنايت فرما}}. آنگاه براى زمينه‌‏سازى جدى براى غدير على‏ عليه السلام را فرا خواند و در حضور مردم فرمود: «يا على، دستان خويش را به‌سوى آسمان بلند كن و دعا كن تا من آمين بگويم». يا على، بگو: {{متن عربی|اللّهُمَّ اجْعَلْ لى عِنْدَكَ عَهْداً وَ اجْعَلْ لى عِنْدَكَ وُدّاً وَ اجْعَلْ لى فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ مَوَدَّةً|ترجمه=خدايا، براى من نزد خود عهد و پيمانى قرار ده و براى من در پيشگاه خود دوستى و مودت قرار ده، و براى من در قلب مؤمنان محبتى قرار ده}}.
+اميرالمؤمنين ‏عليه السلام هم اين دعا را تكرار كرد و پيامبر صلى الله عليه و آله آمين گفت. همچنين پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يا على، هر دعايى براى خود دوست دارى بنما تا آمين بگويم». اميرالمؤمنین‏ علیه السلام هم سه بار اين دعا را تكرار كرد: {{متن عربی|اللّهُمَّ ثَبِّتْ مَوَدَّتى فى قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ|ترجمه=خدايا، مودت و محبت مرا تا روز قيامت در قلوب مردان و زنان مؤمن ثابت و پايدار فرما}} و پيامبر صلى الله عليه و آله آمين گفت.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۷۵.</ref>
+=== استجابت دعا و نزول آیه ===
+پس از دعاى اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و آمين پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور مردم، آيات ۹۶ و ۹۷ سوره مريم در همين راستا نازل شد. نزول اين آيات به‌معناى استجابت دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين ‏عليه السلام بود كه مردم از سرعت استجابت اين دعا تعجب كردند. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يا على، خداوند آيه‌اى از كتابش درباره تو نازل كرده و براى تو در قلب هر مؤمنى محبت قرار داده است». سپس فرمود: «شكر خدايى را كه قلوب مؤمنين را با محبت مشتاق تو قرار داد». آنگاه فرمود: «هيچ مؤمنى را نمى‏‌بينى مگر آنكه در قلب او محبت على ‏عليه السلام است».
+در همين موقعيت پيامبر صلى الله عليه و آله خبر از خواسته قلبى خود داد و به اميرالمؤمنين ‏عليه السلام فرمود: «من از پروردگارم خواستم كه بين من و تو ولايت قرار دهد و خدا پذيرفت؛ و از او خواستم بين من و تو برادرى قرار دهد، او پذيرفت؛ و از او خواستم تو را جانشين من قرار دهد، و او پذيرفت». اين مراسمِ دعا و استجابت فورى الهى با نزول آيه در حضور مردم  در آستانه غدير مقام عظيم على بن ابى‏‌طالب‏ عليه السلام را در پيشگاه خداوند روشن ساخت.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۷۶-۷۷.</ref>
 ==== الف) دعا براى محبت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در دل مردم ====