شاهد: تفاوت میان نسخه‌ها

شاهد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۵

۱۰٬۲۶۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۱

←‏پانویس

Modir

دیوان‌سالاران، developer، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۱٬۸۲۰

ویرایش

@@ خط ۲۱۷: / خط ۲۱۷: @@
 اين گزارش بدون ذكر سند و منبع براى آن نقل شده است. نيز قابل ذكر است كه علامه امينى ابتدا به جمعيت نود هزار اشاره مى ‏كند، و سپس قول ديگر را كه يكصد و بيست هزار است نقل مى ‏كند. بنابراين در انتخاب يكى از اين دو خبر بايد سراغ مؤيد رفت. خبر نود هزار از آنجا كه شواهدى دارد و امكان تصحيف آن با هفتاد هزار وجود دارد به پذيرش نزديك‏تر است.
+'''جمع‏ بندى'''
+غدير خم و اعلام ولايت امام على‏ عليه السلام از سوى رسول‏ خداصلى الله عليه وآله خبرى متواتر است، و هدف عمده رسول‏ خداصلى الله عليه وآله از آخرين حج اتمام و اكمال دين با بيان امر امامت بود. براى اين امر مهم لازم بود تا جمعيت قابل توجهى در آن حضور يابند. دليل بر اين سخن دعوت ايشان از مردم اطراف و اكناف مدينه براى رفتن به حج بود. با محوريت قدرت نبوى و فراگيرى اسلام و نابودى شرك و قدرت قريش.
+گرايش مردم به اسلام و حضور در مدينه و يا ارتباط با مركز قدرت، باعث كثرت جمعيت نومسلمانان شده بود. بنابراين طبيعى مى ‏نمايد كه جمعيت مسلمانان از آمار اوليه حاضرين در جهادها بيشتر شود.
+حضور زنان و كودكان و كهنسالان در غدير خم نيز از يك واقعيت تاريخى برخودار است كه مؤيدى است براى اثبات كثرت و جمعيت حاضر در غدير خم، زيرا در اين سفر ممنوعيتى براى حضور آنان وجود نداشت. با سنجش رواياتى كه جمعيت حاضر در غدير را كم نقل كرده‏ اند مى‏ توان گفت: اين اخبار بدون در نظر گرفتن جمعيت آمارى اسلام و مردم مدينه نقل شده، و علاوه بر آنكه ضعف سند و محتوى دارند از حجيت عقلى هم برخوردار نيستند.
+نكته قابل توجه ديگر درباره جمعيت غدير اين است كه تعداد كسانى كه با رسول‏ خداصلى الله عليه وآله از مدينه عازم مكه بودند بايد كمتر از جمعيت غدير باشد، زيرا در هنگام حضور رسول‏ خداصلى الله عليه وآله در مكه، امام على‏ عليه السلام و همراهان ايشان -  كه از يمن عازم حج بودند -  در بازگشت همراه كاروان رسول‏ خداصلى الله عليه وآله به سوى مدينه حركت كردند. همچنين كاروان‏ هايى كه در بين راه از رسول ‏خداصلى الله عليه وآله جدا مى ‏شدند مورد حساب قرار نگرفته ‏اند. بنابراين تعداد جمعيت بيشتر از تعداد جمعيت عازم از مدينه است.
+بايد افزود: گر چه دليلى بر حضور مردم مكه و يمن براى حضور در غدير وجود ندارد، اما بعيد نيست كه برخى خواسته باشند با توجه به قدرت معنوى و اجتماعى رسول‏ خداصلى الله عليه وآله و شكسته شدن ابهت مشركان، بخواهند در اين سفر به مدينه مهاجرت كنند. بنابراين نمى‏ توان اين جمعيت را ناديده گرفت.
+اكنون با توجه به همه شواهد و مدارك موجود درباره جمعيت غدير خم مى‏ توان گفت: گزارش هفتاد هزار و نود هزار از شواهد و قرائن زيادى برخوردار بوده و به واقعيت نزديك‏تر هستند. در هر دو گزارش اشاره به حضور مردم مدينه و اطراف آن شده است و اشاره به جمعيت همراه امام على عليه السلام -  كه از يمن عازم حج بودند و به مدينه بازگشتند -  نشده است.
+احتمال مى‏ رود بين هفتاد هزار و نود هزار تصحيفى رخ داده و جابجايى نقطه صورت گرفته باشد. در اين صورت معنى عوض مى ‏شود. در صورت عدم پذيرش تصحيف، گزارش هفتاد هزار نفر از اعتبار و نقل محكم‏ترى برخوردار است.
+اكنون با توجه به بررسى روايات و گزارش‏هاى تاريخى مى ‏توان گفت: جمعيت همراه رسول‏ خداصلى الله عليه وآله از مدينه هفتاد هزار نفر بوده است.
+اين تعداد جمعيت غدير خم نيست، زيرا تعداد سپاه همراه امام على ‏عليه السلام -  كه از يمن عازم مكه و بعد مدينه بودند -  مورد اشاره قرار نگرفته و احتمال وجود كسانى كه قصد حضور در مدينه را داشته باشند و يا كسانى كه در بين راه از رسول‏ خداصلى الله عليه وآله جدا شده ‏اند در روايت نيامده است.
+به نظر مى‏ رسد مى ‏توان گفت: جمعيت نود هزار هم بعيد به نظر نمى ‏رسد. در صورتى كه اين تعداد را به آن اضافه كنيم و اين خلط عددى به علت تصحيف باشد. اگر چه تنها ايراد وارد بر روايت نود هزار اشاره آن به جمعيت مدينه و اطراف آن است.
+== خداوند شاهد غدير<ref>اسرار غدير: ص ۱۱۷ ۸۷.</ref> ==
+يكى از قرائن مهم در كنار جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ...» -  كه مبيّن معناى آن هم هست -  اينكه پيامبرصلى الله عليه وآله در چندين مورد خدا را بر اين ابلاغ شاهد گرفتند كه در هيچ يك از احكام الهى چنين نكردند.
+پيرو آن چندين بار از مردم خواستند كه «حاضرين به غائبين اطلاع دهند» ، كه اين را هم در هيچيك از احكام الهى نفرمودند.
+همچنين شاهد گرفتن پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله خداوند را بر تبليغ خود در موارد مختلف خطبه.
+==  شاهدان غدير<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين ‏عليهم السلام: ص ۲۰۶ ۲۰۵ ۲۰۱  - ۱۹۷ ۱۹۵ ۱۹۴ ۱۷۴  - ۱۷۲ ۱۲۷ ۷۹  - ۷۲ ۳۰ ۲۹ ۲۸. اسرار غدير: ص ۸۷ . اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۱۹ ۱۸. چهارده قرن با غدير: ص ۲۹.</ref> ==
+   شاهد در روز انكارِ حق به كار مى ‏آيد، تا با شهادت خويش غدير از دست رفته را به رخ طرفداران سقيفه بكشد و آنان را بر سر جايشان بنشاند. اما بر غدير بايد گريست كه با شاهدان ده‏ ها هزار نفرى همچنان مظلوم ماند و حقش علناً غصب شد.
+حتى اشتهار صد و بيست هزار نفرى آن كه در بازگشت حاجيان نزد خويشان و دوستانشان تبديل به شهرت ميليونى شده بود، نتوانست مانع ام الفساد صحيفه ملعونه شود!
+همچنين از جمله نكاتى كه در يك نگاه به صورت عمومى در خطبه غدير شاخص است مى ‏توان به شاهد گرفتن حضرت مردم را بر تبليغ خود در مواضع مختلف خطبه اشاره كرد.
+در اينجا نمونه‏ هايى از شاهدان غدير را يادآور مى ‏شويم:
+'''هزاران شاهد در غدير'''
+امام صادق ‏عليه السلام به همين نكته اعتقادساز در دين ما اشاره كرده با تعجب مى‏ فرمايد: تعجب است از آنچه على بن ابى‏ طالب ‏عليه السلام كشيده است! (در روز غدير) آن حضرت اين همه شاهد داشت ولى نتوانست حق خود را بگيرد، در حالى كه مردم با دو شاهد حق خود را مى‏ گيرند!
+اين همه از اهل مدينه با رسول گرامى اسلام‏ صلى الله عليه وآله در حج بودند، و در بازگشت پنج هزار نفر از اهل مكه همراه آن حضرت تا غدير آمدند و در آنجا ولايت على ‏عليه السلام را اعلان فرمود.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۴۰ ح ۳۳.</ref>
+'''تغافل اكثريت مردم از غدير'''
+فراموشى جرم نيست، اما تغافل جنايت بر عليه حقيقت است؛ به خصوص اگر فرياد حق‏طلبى مظلوم به گوش شاهد رسيده باشد.
+جالب‏تر هنگامى است كه اين فراموشى زدگى دستجمعى باشد و همه حاضرانِ واقعه چشم در چشم يكديگر لب از ابراز حقيقت فرو بندند، و شرم و حيا و حتى وجدان را زير پا گذارند.
+اين همان چيزى بود كه غدير دچارش شد و از ۱۲۰ هزار شاهد تنها سه نفر اعلان آمادگى كردند و بقيه نيامدند، حتى زمانى كه صاحب غدير بر در خانه‏هايشان رفت و از آنان كمك خواست.
+امام صادق‏عليه السلام اين مظلوميت مكرر غدير را با سابقه ديگرى كه مردم در تغافل داشتند چنين بيان فرموده است:
+مردم درباره روز غدير خم خود را به غفلت زدند همان گونه كه در روز مشربه امّ‏ابراهيم خود را به غفلت زدند! روز مشربه مردم اطراف حضرت بودند كه اميرالمؤمنين‏عليه السلام آمد، ولى براى حضرت جا باز نكردند!!
+پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: اى مردم، آيا در حالى كه من زنده‏ام و در بين شما هستم به اهل‏بيت من بى‏اعتنايى مى‏كنيد؟ بدانيد اگر من از ميان شما غايب شوم خداوند از شما غايب نمى‏شود ... !××× ۱ اثبات الهداة: ج ۱ ص ۵۲۶ ح ۲۸۵.
 == پانویس ==