۲۱٬۹۷۲
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «== خطبه اميرالمؤمنين عليه السلام در جنگ جمل<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۴۸ - ۴۴۶. و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
اين حقيقت با آيهاى تضمين شده در كلام پيامبرصلى الله عليه وآله در خطبه غدير و نيز اميرالمؤمنينعليه السلام در خطابهاى كه پس از جنگ جمل ايراد كرد، معلوم شد، و آن آيه ۱۰۲ سوره آل عمران است;«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّه حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»<ref>آل عمران / ۱۰۲. </ref> | اين حقيقت با آيهاى تضمين شده در كلام پيامبرصلى الله عليه وآله در خطبه غدير و نيز اميرالمؤمنينعليه السلام در خطابهاى كه پس از جنگ جمل ايراد كرد، معلوم شد، و آن آيه ۱۰۲ سوره آل عمران است;«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّه حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»<ref>آل عمران / ۱۰۲. </ref> | ||
پيامبرصلى الله عليه وآله در خطبه غدير فرمود: مَعاشِرَ النّاسِ،«اتَّقُوا اللَّه حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»: اى مردم،«از خدا بترسيد آن گونه كه حق [[تقوى]] است، و از دنيا نرويد مگر آنكه مسلمان باشيد» | پيامبرصلى الله عليه وآله در خطبه غدير فرمود: مَعاشِرَ النّاسِ،«اتَّقُوا اللَّه حَقَّ تُقاتِهِ وَ لا تَمُوتُنَّ إِلا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»: اى مردم،«از خدا بترسيد آن گونه كه حق [[تقوى]] است، و از دنيا نرويد مگر آنكه مسلمان باشيد»<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۸ بخش ۵ . </ref> | ||
و نيز فرمود: اِنَّهُ خَليفَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ اَميرُالْمُؤْمِنينَ وَ الاِمامُ الْهادى مِنَ اللَّهِ، وَ قاتِلُ النّاكِثينَ وَ الْقاسِطينَ وَ الْمارِقينَ بِاَمْرِ اللَّهِ: اوست [[خليفه]] رسول خدا، و او است اميرالمؤمنين و امام هدايت كننده از طرف خداوند، و اوست قاتل ناكثين و قاسطين و مارقين به امر خداوند. | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام هم در خطابه اى كه پس از جنگ جمل ايراد كرد ارتباط مستقيم بى تقوايى را با دشمنىِ ولايت چنين بيان فرمود: | |||
فَاتَّقُوا اللَّه - ايُّهَا النّاسُ - حَقَّ تُقاتِهِ وَ اسْتَشْعِرُوا خَوْفَ اللَّه عَزَّ ذِكْرُهُ وَ اخْلِصُوا النَّفْسَ وَ تُوبُوا الَيْهِ مِنْ قَبيحِ مَا اسْتَنْفَرَكُمُ الشَّيْطانُ مِنْ قِتالِ وَلِىِّ الامْرِ وَ اهْلِ الْعِلْمِ بَعْدَ رَسُولِاللَّه صلى الله عليه وآله: | |||
اى مردم، از خدا بترسيد آن گونه كه حق تقوى است، و ترس از خداوند [[عزَّ]] ذكره را درک كنيد و نفس خود را خالص كنيد، و از كار قبيحى كه شيطان شما را به آن تشويق كرد كه به جنگ ولى امر و اهل علم بعد از پيامبرصلى الله عليه وآله برويد، توبه نماييد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۲ ص ۲۳۳ ح ۱۸۶.</ref> | |||
== دفاع اميرالمؤمنين عليه السلام از غدير در مقابل طلحه در جنگ جمل<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۹۵ ۲۵. چهارده قرن با غدير: ص ۵۰ . اسرار غدير: ص ۲۷۲ - ۲۶۳. </ref> == | |||
در ميدان جنگ جمل كه [[طلحه و زبير]] همسران خود را در خانه گذاشته و همسر پيامبرصلى الله عليه وآله را در ميان۱۲۰۰۰۰ نامحرم وسط نيزه هاشمشيرهاى ميدان جنگ آورده بودند، موقعيت حساسى براى معرفى صاحب ولايت با حجت غدير بود. | |||
هنگامى كه لشكر از دو سو صف آرايى كرده بودند و هنوز جنگ آغاز نشده بود، اميرالمؤمنين عليه السلام قاصدى را سراغ طلحه فرستاد كه ملاقاتى داشته باشند. حضرت شرايط را حساستر كرد و طلحه را به وسط ميدان جنگ فراخواند و او را پيش چشم همه محاكمه كرد. طلحه آمد و در مقابل حضرت قرار گرفت. اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: تو را به خدا قسم مى دهم، آيا از پيامبرصلى الله عليه وآله شنيدى كه مى فرمود:«مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِىٌّ مَولاهُ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مَن عاداهُ»؟ طلحه گفت: آرى. حضرت فرمود: پس چرا به جنگ من آمده اى؟!! گفت: در خاطرم نبود!!! سپس طلحه به لشكر خود بازگشت و در جنگ كشته شد. بدين صورت در جنگ جمل با يادآورى غدير اتمام حجت بزرگى شد.<ref>الغدير: ج ۱ ص ۱۸۶.</ref> | |||
بدين صورت در جنگ جمل در وسط ميدان جنگ - به طور خصوصى - با يادآورى غدير دفاع بزرگى از حرمت صاحب آن به انجام رسيد و اهميت تبليغ غدير را در برابر دشمنان تا دندان مسلح به ما نشان داد. | |||
== شاخه اى از سقيفه مقابل غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۲۴ ۱۲۳. </ref> == | |||
در حالى كه غدير بيابان وسيع و [[مستعدى]] براى سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله بود، آغازى براى رويارويى سقيفه با غدير نيز شد. اين موضع گيرى ها از همان آغاز صورت جدى داشت و با شدت تمام پيگيرى مى شد. | |||
يكى از اين جنگ قاسطين با غدير در جنگ جمل بود. اگر همان سقيفه روز اول بود هرگز روزى پيش نمى آمد كه پس از ۲۵ سال مردم اميرالمؤمنين عليه السلام را به [[التماس]] براى خلافت فرابخوانند. اين اثر كارهايى بود كه در روزهاى سقيفه از طرف غديريان انجام شد. همين روزها بود كه به صف آرايى هاى [[جمل]] و [[صفين]] و [[نهروان]] انجاميد. | |||
اگر چه در سقيفه نوبت به صف آرايى نرسيد و غديريان [[مغلوب]] شدند و حتى چهل نفر غديرى پيدا نشد، ولى در جنگهاى سه گانه اميرالمؤمنين عليه السلام شمشيرهاى بسيارى - با درجات اعتقادى متفاوت - در ركاب حضرت بودند كه فقط پنج هزار نفر «[[شرطة الخميس]]» يعنى فدائيان غدير بودند. اينان معناى مولى و صاحب اختيارى اميرالمؤمنين عليه السلام و اطاعت مطلق خود از مقام ولايت مطلقه را در آنجا به نمايش گذاشتند. | |||
== غدير در جمل و صفين و نهروان<ref>اسرار غدير: ص ۳۰۶. چهارده قرن با غدير: ص ۱۸. </ref> == | |||
اگر همان سقيفه روز اول بود هرگز روزى پيش نمى آمد كه اميرالمؤمنين عليه السلام را پس از ۲۵سال مردم به التماس براى خلافت فراخوانند. | |||
اين اثر كارهايى بود كه در روزهاى سقيفه از طرف غديريان انجاميد، و همين روزها بود كه به صف آرايى هاى جمل و صفين و نهروان انجاميد. | |||
اگر چه در سقيفه نوبت به صف آرايى نرسيد و غديريان فوراً مغلوب شدند و حتى چهل نفر غديرى پيدا نشد، ولى در جنگهاى سه گانه اميرالمؤمنين عليه السلام شمشيرهاى بسيارى - با درجات اعتقادى متفاوت - در [[ركاب]] حضرت بودند كه فقط پنج هزار نفر فدائيان غدير و معروف به «شرطة الخميس»بودند <ref>بحار الانوار: ج ۴۲ ص ۱۵۱.</ref>، كه معناى مولى و صاحب اختيارى اميرالمؤمنين و اطاعت مطلق خود از مقام [[ولايت مطلقه]] را در آنجا به نمايش گذاشتند. | |||
يكى از آنان [[اصبغ بن نباته]] بود كه وقتى از او مى پرسند: منزلت اميرالمؤمنين عليه السلام نزد شما در چه حدى است؟ مى گويد: ما شمشيرها را بر دوش گرفته ايم و بر هر كس كه او اشاره كند فرود مى آوريم ... ! <ref>بحار الانوار: ج ۴۲ ص ۱۵۰ ح ۱۶.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == |