۲۱٬۹۷۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «آيه «مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما ي...» ایجاد کرد) |
(←پانویس) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آيه «مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى...»<ref>اسراء / ۱۵. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۲۸،۲۲۷.</ref> | آيه «مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى...»<ref>اسراء / ۱۵. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۲۸،۲۲۷.</ref> | ||
غدير همان اندازه كه يک اعتقاد بود يک دستور نيز بود. دستورى به گستردگى جوانب مختلف و زواياى متعدد آن، كه مجموعه اى از | غدير همان اندازه كه يک [[اعتقاد]] بود يک دستور نيز بود. دستورى به گستردگى جوانب مختلف و زواياى متعدد آن، كه مجموعه اى از [[ایمان]] و اطاعت و پيمان در يک سو، و حمد و سپاس و تشكر از اين نعمت الهی در سوى ديگرِ آن مكرر به چشم مى خورد. | ||
اين فرامين خاص كه در غدير به مردم داده شد وظايف آنان را در آن مقطع خاص به عنوان مقدمه اى براى آينده ها تعيين كرد. | اين فرامين خاص كه در غدير به مردم داده شد وظايف آنان را در آن مقطع خاص به عنوان مقدمه اى براى آينده ها تعيين كرد. | ||
بسيار جالب است كه آيات قرآن پشتيبانِ اين اوامر غديرى است كه مستقيماً در كلام پيامبرصلى الله عليه وآله به آنها استشهاد شده است. | بسيار جالب است كه آيات [[قرآن]] پشتيبانِ اين اوامر غديرى است كه مستقيماً در كلام پيامبرصلى الله عليه وآله به آنها استشهاد شده است. | ||
آياتى كه به اين عنوان در غدير به صورت تركيب و تضمين در كلام حضرت ديده مى شود ۱۰ آيه است، كه يكى از آنها آيه ۱۵ سوره اسراء است: | آياتى كه به اين عنوان در غدير به صورت تركيب و تضمين در كلام حضرت ديده مى شود ۱۰ آيه است، كه يكى از آنها آيه ۱۵ سوره اسراء است: | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
اين مردم اند كه با پذيرفتن آن به نفع خود عمل مى كنند و راه بهشت را پيش مى گيرند، و با انكار آن و انحراف از آن به ضرر خود عمل مى نمايند و راه به جهنم مى برند، چنانكه در قرآن مى فرمايد: «يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا، قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَىَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّه يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإِيمانِ ...»<ref>حجرات / ۱۷.</ref>، يعنى: «بر تو - اى پيامبر - منت مى گذارند كه اسلام را پذيرفته اند. به آنان بگو: اسلام آوردن خود را بر من منت مگذاريد، بلكه خدا بر شما منت مى گذارد كه به اسلام هدايتتان نموده است» . | اين مردم اند كه با پذيرفتن آن به نفع خود عمل مى كنند و راه بهشت را پيش مى گيرند، و با انكار آن و انحراف از آن به ضرر خود عمل مى نمايند و راه به جهنم مى برند، چنانكه در قرآن مى فرمايد: «يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا، قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَىَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّه يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإِيمانِ ...»<ref>حجرات / ۱۷.</ref>، يعنى: «بر تو - اى پيامبر - منت مى گذارند كه اسلام را پذيرفته اند. به آنان بگو: اسلام آوردن خود را بر من منت مگذاريد، بلكه خدا بر شما منت مى گذارد كه به اسلام هدايتتان نموده است» . | ||
== عظمت هدايت به غدير، حتى يک نفر<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۲۰،۱۹.</ref> == | |||
نشر معارف غدير و ناگفته هاى بسيارى كه در روز غدير فرصت بيانش نبود، هرگز نبايد در انتظار مجالس عظيم سخنرانى باشد؛ بلكه حتى اگر يک مخاطب براى غدير پيدا شد نبايد از وظيفه ابلاغ غدير كوتاهى كرد. اين بر اساس كلام رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله است كه فرمود: لاَِن يَهدِىَ اللَّهُ بِكَ رَجُلاً واحِداً خَيرٌ لَكَ مِمّا طَلَعَت عَلَيهِ الشَّمسُ: اگر خدا به دست تو يک نفر را هدايت كند برايت بهتر است از آنچه خورشيد بر آن مى تابد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۲ ص ۴۴۸.</ref> | |||
يک نمونه از مواردى كه مخاطب واحد براى خود پيامبر صلى الله عليه و آله پيش آمده ماجراى آن چادرنشين است كه در مسجد مدينه خدمت آن حضرت آمد و عرض كرد: يا رسول اللَّه، حاجيان قوم ما كه در حجةالوداع همراه شما بوده اند براى ما خبر آورده اند كه در بازگشت از حج در غدير خم ولايت و اطاعت على را واجب كرده اى. آيا اين يک دستور از جانب توست يا از جانب خداست و واجب است؟ | |||
حضرت فرمود: از جانب خدا و واجب است. خداوند ولايت على را هم بر اهل آسمان و زمين واجب كرده است.<ref>بحار الانوار: ج ۴۰ ص ۵۴ ح ۸۹ .</ref> | |||
== هدايت مخصوص ائمه عليهم السلام<ref>ژرفاى غدير: ص ۹۹.</ref> == | |||
يكى از مفاهيمى كه در كلمه «صاحب اختيار» - كه در خطبه غدير آمده - نهفته است هدايتِ مردم به سوى خداوند است، كه در تعابيرى نظير هدايت به حق و از بين بردن باطل و دعوت به سوى خداوند و بشارت دهنده ذكر شده است. | |||
همچنين مراجعه شود به عنوان: هدايت / آيه «مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِى لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى...» . | |||
== پانویس == | == پانویس == |