۲۱٬۸۲۰
ویرایش
←الف. بهشت و رضوان اللَّه براى اهل ولايت
(نیمه) |
|||
| خط ۲۲۹: | خط ۲۲۹: | ||
<big>در آخر اين فراز از دعاى روز غدير، آخرين قسمت از آيات مذكور تضمين شده است. در اين تضمين با تغيير ضماير جمله «الَّذِى أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ» در آيه، به صورت «الانابَةَ الى دارِ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِكَ» آمده است و بقيه آيه لفظ به لفظ مطابق است.</big> | <big>در آخر اين فراز از دعاى روز غدير، آخرين قسمت از آيات مذكور تضمين شده است. در اين تضمين با تغيير ضماير جمله «الَّذِى أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ» در آيه، به صورت «الانابَةَ الى دارِ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِكَ» آمده است و بقيه آيه لفظ به لفظ مطابق است.</big> | ||
==== <big> الف. بهشت و رضوان | ==== <big> الف. بهشت و رضوان الله براى اهل ولايت</big> ==== | ||
<big>با توجه به اينكه كمال دين و تمام نعمت و رضايت رب، همگى براى رسيدن به بهشتى است كه نتيجه رضوان اللَّه است؛ خداوند در آيه اى از قرآن حال بندگان پذيرنده چنين دينى را بيان مى كند و مىگويد: «كتاب را براى بندگان برگزيده باقى گذاشتيم» .</big> | <big>با توجه به اينكه كمال دين و تمام نعمت و رضايت رب، همگى براى رسيدن به بهشتى است كه نتيجه رضوان اللَّه است؛ خداوند در آيه اى از قرآن حال بندگان پذيرنده چنين دينى را بيان مى كند و مىگويد: «كتاب را براى بندگان برگزيده باقى گذاشتيم» .</big> | ||
| خط ۲۳۷: | خط ۲۳۷: | ||
==== <big> ب. عظمت شيعه در بهشت</big> ==== | ==== <big> ب. عظمت شيعه در بهشت</big> ==== | ||
<big>در اينجا حديث مفصلى كه امام صادق عليه السلام از | <big>در اينجا حديث مفصلى كه امام صادق عليه السلام از پدرانشان از اميرالمؤمنين عليه السلام نقل كرده اند<ref> <big>بحار الانوار: ج 65 ص 71 ح 131.</big> </ref> جلوه بسيار زيبايى از اين عظمت شيعه در بهشت را به تصوير مى كشد، كه خلاصه اى از آن را مى آوريم:</big> | ||
<big>هنگامى كه آيه «طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ» بر | <big>هنگامى كه آيه «طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ» بر پيامبر صلى الله عليه وآله نازل شد، مقداد نزد آن حضرت آمد و پرسيد: يا رسول اللَّه، [[طوبى]] چيست؟ حضرت فرمودند: درختى در بهشت است كه اسب سوار تندرو صد سال زير سايه آن مى تازد و هنوز به آخر آن نمى رسد ... ، زير سايه آن مجالس شيعيان على عليه السلام است كه در آنجا جمع مى شوند. روزى از روزها كه در سايه آن گفتگو مى كنند، ملائكه همراه اسبانى نزد آنان مى آيند و آنان را دعوت مى كنند تا براى سلام به پروردگار به جاى خاصى بيايند.</big> | ||
<big>هر يک سوار بر آن مركب ها مى شوند و در يک صف طولانى حركت مى كنند تا به محل موعود مى رسند. در آنجا عرضه مى دارند: رَبَّنا انْتَ السَّلامُ وَ مِنْكَ السَّلامُ وَ لَكَ يَحِقُّ الْجَلالُ وَ الاكْرامُ. خداوند در پاسخ آنان مى فرمايد: انَا السَّلامُ وَ مِنِّى السَّلامُ وَ لى يَحِقُّ الْجَلالُ وَ الاكْرامُ. مرحبا به بندگانم كه سفارش مرا درباره اهل بيت حفظ كردند و حق مرا مراعات نمودند، و با ايمان به غيب امر مرا عملى كردند، و در همه حال نسبت به دستورات من دلسوزانه عمل كردند.</big> | <big>هر يک سوار بر آن مركب ها مى شوند و در يک صف طولانى حركت مى كنند تا به محل موعود مى رسند. در آنجا عرضه مى دارند: رَبَّنا انْتَ السَّلامُ وَ مِنْكَ السَّلامُ وَ لَكَ يَحِقُّ الْجَلالُ وَ الاكْرامُ. خداوند در پاسخ آنان مى فرمايد: انَا السَّلامُ وَ مِنِّى السَّلامُ وَ لى يَحِقُّ الْجَلالُ وَ الاكْرامُ. مرحبا به بندگانم كه سفارش مرا درباره اهل بيت حفظ كردند و حق مرا مراعات نمودند، و با ايمان به غيب امر مرا عملى كردند، و در همه حال نسبت به دستورات من دلسوزانه عمل كردند.</big> | ||