نمایش مبدأ برای آمار اتمام‌حجت‌های قرآنی غدیر

شناسه

== اتمام‌حجّت‌های قرآنی غدیر<ref>غدیر در قرآن: ج۳ ص۳۱۵-۳۵۴.</ref> ==
به گفته برخی محققان، خداوند تعالى با آوردن سه آيه برجسته در قرآن درباره غدير، اولين اتمام حجت قرآنى غدير را عملاً نشان داده است. در این آیات، غدیر را به‌عنوان يک حكم استثنايى از متن قرآن مطرح کرده كه چنين آياتى درباره هيچ يک از دستورات الهى نازل نشده است:
*يكى آيه {{قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ ...}}<ref>مائده/۶۷.</ref> كه در آن آمده: {{قرآن|وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ}} ؛يعنى ابلاغ‌نكردن حكم غدير به‌معناى ابلاغ‌نكردن همه اسلام است. چنين آيه‏‌اى درباره هيچ يک از احكام الهى نازل نشده و پيداست كه براى بالاترين مسائل اسلام چنين پيامدى در نظر گرفته شده است. اين اولين اتمام‌حجت غديرى قرآنى بر همه كسانى است كه قرآن را قبول دارند و آن را تلاوت می‌کنند.

*دوم آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ ...}}<ref>مائده/۳.</ref> يعنى درجه كمال دين و كامل‌شدن همه نعمت‏‌هاى پروردگار در غدير بوده است. اين موضوع نشانی از اهميت محتواى غدير دانسته شده تا آنجا كه كمال دين با آن همراه شده است. اين دومين اتمام حجت قرآنى درباره غدير است كه با تلاوت اين آيه به همه مسلمانان هشدار مى‏‌دهد.

*سوم آيه {{قرآن|سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ}}<ref>معارج/۱.</ref> که در آن پاسخ دشمن غدير عذاب آسمانى دانسته شده است؛ دشمنی كه بعد از آن همه اتمام‌حجت هنوز در برابر خداوند سركشى مى‌كند و آن را زير سؤال مى‏‌برد. اين حاكى از اتمام‌حجت نهايى و عظمت غدير در پيشگاه الهى است كه هم سخن دشمن را نقل كرده و هم نزول عذاب بر او را ثبت کرده تا احتجاجى برای همه مخالفان غدير باشد.
گفته شده اگر به اين سه آيه، آيات ديگر قرآنى را، که درباره غدیر هستند، اضافه كنيم اهميت آن چندين برابر جلوه خواهد كرد. همچنین، گفته شده که می‏‌توان همه احاديث واردشده در ارتباط غدير با قرآن را به‌نوعى اتمام‌حجت غديرى-قرآنى به‌حساب آورد. از سوى ديگر استشهاد به آيات قرآن در بسيارى از مواضع خطابه غدير -آن هم از زبان پيامبر معظم‏ صلى الله عليه و آله- بُعد ديگرى از جنبه قرآنى غدير قلمداد شده است. آياتى كه در خطابه غدير به‌عنوان شاهد يا تفسير قرآن آمده ۵۰ مورد دانسته شده كه اهميت اين سند دائمى غدير را با پشتوانه قرآنى جلوه‏‌گر مى‌‏سازد. با توجه به همين استناد ريشه‏‌اى غدير به قرآن، اتمام‌حجت‏‌ها و دفاع از حريم غدير با تكيه بر آيات قرآنى در طول چهارده قرن بوده است.

== اتمام‌حجت‌های قرآنی غدیر در روایات ==
مواردى از اتمام‌حجت‏‌هاى پيامبر و ائمه‏ عليهم السلام و اصحابشان كه در دفاع از غدير با استناد به آيات قرآن صورت گرفته، نيز اقرارهاى دشمنان در اين باره چنین صورت‌بندی شده است:{{یادداشت|توضيح موارد در عنوان اتمام‌حجت آمده است. نيز هر كدام از اين آيات در محل خود در عنوان «قرآن» و نيز همه مواردى كه ذيلاً مطرح شده در عنوان خود مفصلاً آمده و با ذكر منابع شرح داده شده است.}}

# پيامبر صلى الله عليه و آله: {{متن قرآن|سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ}}<ref>معارج/۱.</ref> را شنيديد؟
# اميرالمؤمنين ‏عليه السلام: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...}}<ref>مائده/۳.</ref> ولايت من است.
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: سوره‌‏اى از قرآن درباره من نازل شده است.
# اميرالمؤمنين ‏عليه السلام: {{متن قرآن|فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى}}<ref>قیامه/۳۱.</ref> درباره مسخره‌كنندگان غدير است.
# اميرالمؤمنين ‏عليه السلام: با نزول آيه «اكمال» نداى تكبير برخاست.
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: به حكم {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}}<ref>مائده/۶۷.</ref> پيامبر صلى الله عليه وآله مأمور به ابلاغ شد.
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: آيات {{متن قرآن|اولوا الامر}}<ref>نساء/۵۹.</ref> و {{متن قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ}}<ref>مائده/۵۵.</ref> در غدير تفسير شد.
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: {{متن قرآن|نَبَأِ عَظيم}} من هستم.
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: از{{متن قرآن|بَلِّغْ}} تا {{متن قرآن|يَعْصِمُكَ}} تا{{متن قرآن|أَكْمَلْتُ}}
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام:{{متن قرآن|أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى}} با ولايت من بود.
# اميرالمؤمنين‏ عليه السلام: منم نبأ عظيمى كه دين را كامل كرد.
# اميرالمؤمنين ‏عليه السلام: {{متن قرآن|النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} دليل من است.
# امام باقر عليه السلام: {{متن قرآن|بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ}}براى چه نازل شد؟
# امام باقر عليه السلام: {{متن قرآن|اولُو الامْر}} را بايد پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى كند.
# امام صادق ‏عليه السلام: {{متن قرآن|يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها}}ولايت است.
# امام صادق‏ عليه السلام: آيه تبليغ يعنى {{متن قرآن|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ ...}}
# امام صادق‏ عليه السلام: {{متن قرآن|فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ}}اشاره به آيه تبليغ است.
# امام صادق‏ عليه السلام:{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا}}كافرين به ولايت‏ اند.
# امام كاظم ‏عليه السلام: {{متن قرآن|مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ}}» سزاى دشمنان غدير است.
# امام رضا عليه السلام: {{متن قرآن|أَكْمَلْتُ لَكُمْ}}يعنى بدون دخالت مردم دين كامل است!
# امام هادى‏ عليه السلام: از {{متن قرآن|أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ}} تا {{متن قرآن|بَلِّغْ}} تا {{متن قرآن|أَكْمَلْتُ}}
# امام هادى ‏عليه السلام: از حديث «ثقلين» تا {{متن قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ...}} تا {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ...}}
# امام عسكرى‏ عليه السلام: آيه «اكمال» منت خدا بر مردم است.
# حذيفه يمانى: {{متن قرآن|أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا}} اشاره به فتنه سقيفه است.
# حذيفه يمانى: {{متن قرآن|وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ}} عايشه است.
# حذيفه: از{{متن قرآن|فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ}} تا{{متن قرآن|بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ}}
# حذيفه: پيامبر صلى الله عليه و آله {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}} را در خطبه غدير يادآور شد.
# حذيفه: سه آيه درباره صحيفه ملعونه نازل شده است.
# بلال: {{متن قرآن|لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَىِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ}} اجازه بيعت با سقيفه را نمى‏ دهد.
# ابوسعيد خدرى: {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}بر فراز منبر نازل شد.
# بُرَيده اسلمى: {{متن قرآن|أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ}}ناظر به ملک عظيم آل محمّد علیهم السلام است.
# ابوهريره:{{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}} در غدير نازل شد.

== منبع ==
دانشنامه غدیر،جلد ۲،صفحه ۳۹

== پانویس ==
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]