نمایش مبدأ برای آيات ۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر

{{جعبه اطلاعات آیه
| عرض = 
| تصویر = آيات ۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر.jpg
| اندازه تصویر = 
| توضیح_تصویر = 
| عنوان = آيه۲۰ و ۲۱ توبه و غدیر
| سوره = توبه
| آیه = ۲۰ و ۲۱
| جزء = ۱۰
| شأن نزول = 
| مکان نزول = مدینه
| موضوع = وعده بهشت به سبقت‌گيرندگان در امر ولايت
| صوت = 
| ترجمه صوتی = 
}}

'''آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه'''، آیه‌ای در خطبه غدیر که در آن به سبقت‌گيرندگان در امر ولايت [[بهشت]] وعده داده شده است. 

موقعیت تاریخی استفاده از آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه چنین ترسیم شده است: در آخرين جملات از خطابه يک‌ساعته پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير آن حضرت براى تشويق مردم به [[بيعت با اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير|بيعت با امیرالمؤمنین علیه السلام]] و سوق‌دادن مردم به‌سوى ولايت او، آيه قرآن را تكيه‏‌گاه کلام خويش قرار داد.

برخی محققان درباره تحلیل اعتقادی آیات ۲۰ و ۲۱ سوره توبه چنین گفته‌‌اند: تفسيری كه از تركيب قرآنى با موضوع ولايت در [[خطبه غدیر|خطبه غدير]] استفاده مى‏‌شود دو وعده قرآنى براى سه عمل صالح برجسته نزد خداوند است. آن سه عمل صالح بزرگ كه سبقت و سرعت به‌سوى آن مورد توجه خداست [[بيعت با اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير|بيعت با على‏ عليه السلام]]، پذيرفتن ولايت او و گفتن عبارت {{متن عربی|السَّلامُ عَلَيْكَ يا اميرَ الُمؤْمِنينَ|ترجمه=سلام بر تو ای امیر مؤمنان}} به اوست. اين سه به‌معناى اقرار قلبى، زبانی و عملى به صاحب‌اختيارى امیرالمؤمنین بر همه جوانب حيات معتقدان به ولایت اوست. اما دو وعده الهى براى سبقت به اين سه عمل عظيم، يكى رستگارى و خوشبختى به لطف پروردگار است؛ ديگرى باغ‏‌هاى پر از نعمت كه عاقبت خوشبختى است و جايزه پروردگار در [[بهشت]] است.