نمایش مبدأ برای شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى

== اتمام حجت شريک با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۶. اسرار غدير: ص ۲۹۷.</ref> ==
از نمونه ‏هاى بارز [[اتمام حجت]] و استدلال و يادآورى‏ هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و [[معصومین‏ علیهم السلام]] و اصحابشان صورت گرفته است.

تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[حدیث غدیر]] را [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] كرده ‏اند نيز به گونه‏ اى جهاد خود را در مقابله با اهل [[سقیفه]] به نمايش گذاشته ‏اند.

يكى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب]] معصومين‏ عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى است:

شريک بن عبدالله نخعى -  كه يكى از قضات بزرگ سنى است -  سخن جالبى درباره [[غدیر]] گفته است. از او پرسيدند: چه مى‏ گويى درباره كسى كه از دنيا رفته و نسبت به [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] معرفتى ندارد؟

پاسخ داد: چيزى بر عهده او نيست. گفتند: اگر نسبت به على‏ عليه السلام [[معرفت]] نداشته باشد چطور؟ گفت: در آتش است! زيرا پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير او را به عنوان [[عَلَم]] و راهنما بين مردم منصوب كرده و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلَاهُ».<ref>المسترشد: ص ۲۷۰ ح ۸۱ .</ref>

== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۰۲.</ref> ==
يكى از [[علما]] و بزرگان [[اهل‏ سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده شريک بن عبداللَّه نخعى (ت ۹۵ -  م ۱۷۷ ق) است.

[[ابن‏ کثیر]] حديث غدير در ماجراى [[احتجاج]] [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین‏ علیه السلام]] در [[رحبه کوفه]] را از شريک نقل كرده است. ابن ‏الوردى و ذهبی و يافعى و [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]]<ref>تتمّة المختصر: حوادث سال ۱۷۷. دول الاسلام: حوادث سال ۱۷۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۱۷۷. طبقات الحفّاظ: ص ۹۸.</ref>: او را ستوده و توثیق كرده ‏اند.

== پانویس ==