نمایش مبدأ برای علی بن حسن دمشقی (ابوالقاسم، ابن عساکر)

== نزول آيه تبليغ در غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۴۹.</ref> ==
يكى از وجوه [[دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] اميرالمؤمنين‏ عليه السلام نزول آيه تبليغ (يا ايها الرسول بلّغ...) در غدير است، كه از جمله مشهورترين [[آیات غدیر]] مى ‏باشد. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين [[اهل ‏سنت]] مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده ‏اند.

در كنار شيعه، عده ‏اى از بزرگان اهل ‏سنت نيز نزول اين آيه در غدير را نقل كرده ‏اند. از جمله على بن حسن بن هبةالله بن عساكر دمشقى، ابوالقاسم، ابن‏ عساكر (ت ۴۹۹ -  م ۵۷۱ ق) است:

[[جلال‏ الدین سیوطی]] در «الدرّ المنثور» نزول آيه تبلیغ در غدیر خم را از ابن ‏ابى حاتِم از ابوسعيد خُدرى نقل كرده است.<ref>الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۹۸. ترجمة اميرالمؤمنين‏ عليه السلام من تاريخ دمشق: ج ۲ ص ۸۶ . نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵-۲۵۷.</ref> ياقوت حَمَوى و ابن‏ خَلِّكان و ذهبى و يافعى و اِسنَوى و ابن ‏قاضى شُهبه<ref>وفيات الاعيان: ج ۱ ص ۳۳۵. تذكرة الحفّاظ: ج ۴ ص ۱۳۲۸-۱۳۳۳. العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۵۷۱ . مرآة الجنان: حوادث سال ۵۷۱ . طبقات الشافعية (اِسنَوى): ج ۲ ص ۲۱۶. طبقات الشافعية (ابن ‏قاضى شُهبه): ج ۱ ص ۳۴۵.</ref>: او را بسيار توثيق كرده و ستوده ‏اند و از پيشوايان [[حدیث]] مى‏ دانند. وى رفيق حافظ ابوسعد عبدالكريم بن سمعانى بوده، و كتاب عظيم «تاريخ مدينة دمشق» را در هشتاد مجلّد [[تألیف]] كرده است.

حافظ ابومحمد عبدالعظيم منذرى، سمعانى، محدّث بهاءالدين قاسم (پسر ابن ‏عساكر)، سعد الخير، ابوالعلاء همدانى، ابوالمواهب بن صصرى، شيخ ما ابوالحجّاج مِزّى، حافظ عبدالقادر، ابن‏ نجّار، حافظ مَعمَر بن فاخر، اسماعيل بن محمد و حافظ عبدالقاهر رهاوى او را بسيار توثيق كرده و ستوده ‏اند، به خصوص كتاب او «تاریخ مدينة دمشق».


براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[اهل‏ سنت]] /  نقل آيه تبليغ براى غدير.

== پانویس ==
[[رده:حدیث غدیر]]