نتیجه گیری از حدیث غدیر

آنچه در هر حديثى بسيار حائز اهميت است نتيجه ‏گيرى و ثمره آن است.

در مورد خطبه و حديث غدير هم بايد به دو جهت مهم در خطبه كه به عنوان نتيجه ‏گيرى از جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ ...» تلقى مى ‏شود، اشاره كنيم:

۱. ائمه ‏عليهم السلام راه راست

صراط مستقيم كه قرآن و احاديث بر آن تكيه دارند فقط راه امامان ‏عليهم السلام است. در اين باره دو جمله جامع در خطبه فرموده است:

الف) مَنَم صراط مستقيم خداوند كه به شما دستور پيروىِ آن را داده؛ و بعد از من حضرت امیر است، و سپس فرزندانم از صلب او كه امامان هدايت كننده هستند.

ب) «سوره حمد درباره امامان نازل شده است»، يعنى مسلمانان كه هر روز لااقل ده مرتبه مى‏ گويند: «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيمَ»، در واقع از خدا مى‏ خواهند كه آنان را به راه ائمه ‏عليهم السلام هدايت كند، و كسانى كه به اين راه هدايت مى ‏شوند «اَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ» هستند، و آنان كه از اين راه منحرف مى‏ شوند «مَغْضُوبٌ عَلَيْهِمْ» و «ضالّين» هستند.

۲. ائمه ‏عليهم السلام دين كامل

كامل شدن دين خداوند و بالاترين نعمت پروردگار كه با آمدن آن نعمت‏ ها كامل شد، ولايت ائمه ‏عليهم السلام و صاحب اختيار شدن آنان بر مردم بود، و آن هنگامى بود كه دين اسلام به عنوان يک دين كامل مورد قبول خداوند قرار گرفت.

در اين باره دو جمله در خطبه غدير فرموده ‏اند:

الف) «پروردگارا، هنگامى كه من ولايت حضرت امیر را براى مردم تبيين كردم اين آيه را نازل كردى كه «الْيَوْمَ اَكْمَلْتُ لَكُمْ ...»: «امروز دين شما را كامل نمودم و نعمت خود را بر شما به آخرين درجه رساندم و اسلام را به عنوان دين شما پسنديدم» ، و اين آيه را نازل كردى كه »وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً ...» : «هر كس جز اسلام دينى را بپذيرد هرگز از او قبول نخواهد شد و در آخرت از زيانكاران است».

ب) «اى مردم، خداوند دينش را با امامت او (حضرت امیر) كامل كرده است. پس هر كس به او و به امامان بعد از او كه جانشينان او تا روز قيامت هستند اقتدا نكند و آنان را امام خود قرار ندهد اعمالش بى‏ ارزش مى ‏شود، و در جهنم دائمى خواهد بود ...».