امامت غدیر در سوره انشراح: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
دوفصلنامه امامت پژوهی، دوره: ۱، شماره: ۳. | دوفصلنامه امامت پژوهی، دوره: ۱، شماره: ۳. | ||
=[[رده: میراث مکتوب غدیر]] | == پانویس == | ||
[[رده: میراث مکتوب غدیر]] |
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۹
چکیده مقاله:[۱]
با تدبر در قرآن مجید، آیاتى جلب توجه م ىکند که مفهوم واضح و صریحى از آن به ذهنخطور مى کند و در عین حال براى درک کامل آن نیاز به مفسر قرآن است تا تفصیل آنمعنى را در اختیار ما بگذارد.آیه هفتم سوره انشراح از این دست آیات است، که با تشریح مراحل بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله) وعنایات پروردگار درباره برترین آفریده اش مى فرماید: الم نشرح لک صدرک، و وضعنا عنک وزرک، الذى انقض ظهرک، و رفعنا لک ذکرک سپس به آخرین مرحله از این رسالت عظیم آسمانى مى رسد و مى فرماید: فاذا فرغت فانصب، و الى ربک فارغب این دو آیه صریحا به پایان رسالت با کلمه فرغت و به رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) با جمله الیربک فارغب اشاره مى کنند.
آنچه در میان کلمات این دو آیه جلب توجه مى کند، عبارت فانصب است.
این کلمه بدان معناست که هنگام فراغ از رسالت الهى و قبل از پرکشیدن به ملکوت اعلى هنوز یک وظیفه بر دوش پیامبر(صلی الله علیه و آله) مانده که باید انجام شود و آن مسیله منصوب کردن است.
منبع
دوفصلنامه امامت پژوهی، دوره: ۱، شماره: ۳.
پانویس
- ↑ محمدباقر انصاری؛ دانش آموخته حوزه علمیه قم و پژوهشگر.