ظهوربرای احیای غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←چكيده) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== ظهور براى احياى غدير<ref>محمد صادق اميدوارى خراسانى</ref> == | |||
=== چكيده === | |||
۱ . عالم با غدير آغاز شده، و با غدير ادامه دارد، و با غدير پايان مى يابد. | |||
۲ . منظور از غدير، ولايت و محبت آل محمدعليهم السلام است. | |||
۳ . مهمترين رسالت رسولان در طول تاريخ، ابلاغ پيام غدير بوده است. | |||
۴ . امام عصرعليه السلام با پيام غدير برمى خيزد، و با پيام غدير حركت مى نمايد، و با پيام غدير به پايان مى برد. | |||
۵ . آغاز ظهور، نابود كردن ضد غدير و طرفدارانش است. | |||
=== آغاز و ادامه و پايان عالم با غدير === | |||
آفرينش، با روح و ملكوتِ غدير كه همان ولايت و مودّت و محبت آل عصمت عليهم السلام است آغاز شده و با همان حقيقت پايان خواهد پذيرفت. | |||
هيچ كدام از ما افراد بشر، نه شاهد آفرينش عالم بوده ايم، و نه منبع مطمئن و آگاهى براى دانستن چگونگى آفرينش داريم، جز كلام بزرگوارانى كه عصمت و پاكى و درستى گفتارشان را آفريدگار عالَم تأييد فرموده،<ref>امام زين العابدين عليه السلام در دعاى روز دوشنبه مى فرمايد: | |||
«الْحَمْدُ للَّه الَّذى لَم يُشهِد اَحَداً حينَ فَطَرَ السَّماواتِ وَ الاَرضَ وَ لا اتَّخَذَ مُعيناً حينَ بَرَأَ النَّسَماتِ». | |||
صحيفه ثانيه سجاديه، شيخ حر عاملى: ص ۵۶ ؛ الصحيفة السجادية الجامعة: ص ۵۴۴ ، دعاء رقم ۲۳۸ ؛ البلد الامين : ص ۱۱۶ ؛ المصباح للكفعمى: ص ۱۱۳ ؛ بحار الانوار، علامه مجلسى، چاپ بيروت، ج ۸۷ ، ص ۱۷۶ ، و مفاتيح الجنان مرحوم محدّث قمى.</ref> كه همانان گواه آفرينش بوده اند و گفتارشان سند مستند است. | |||
حضرت باقرالعلوم عليه السلام مى فرمايد: | |||
«لَقَدْ خَلَقَ اللَّهُ جَلَّ ذِكرُهُ- لَيلَةَ القَدرِ اَوَّلَ ما خَلَقَ الدُّنيا ...»:<ref>تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۶۳۶ .</ref> | |||
«پروردگار كه ذكرش جليل و با عظمت است، شب قدر را در همان ابتداى آفرينش دنيا خلق فرمود ...» | |||
امام صادق عليه السلام در پاسخ شخصى كه پرسيد: فضيلت شب قدر چيست؟ | |||
فرمود: «نَزَلَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فيها»:<ref>همان: ج ۵ ص ۶۱۷ ح ۲۳ ، نقل از معانى الاخبار شيخ صدوق.</ref> «ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام در آن شب نازل شده است». | |||
دوباره پرسيد: در همان شب قدرى كه در ماه مبارك رمضان ما اميد مى بريم؟ | |||
فرمود: «نَعَم، هِىَ لَيلَةٌ قُدِّرَت فيهَا السَّماواتُ وَ الاَرضُ وَ قُدِّرَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فيها»: <ref>همان: ج ۵ ص ۶۱۷ ح ۲۳ .</ref> | |||
«آرى، شب قدر همان شبى است كه در آن آسمانها و زمين آفريده شده و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام در آن شب مقدّر شده است». | |||
در زيارت شريفه جامعه كبيره كه عصارهاى مختصر و در عين حال گويا و جامع از فضائل خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام است، به تعليم و آموزش حجت بالغه حق حضرت امام هادى عليه السلام چنين عرضه مى داريم: | |||
«... بِكُم فَتَحَ اللَّهُ ...» <ref>من لا يحضره الفقيه: ج ۲ ص ۶۱۵ ؛ عيون اخبار الرضاعليه السلام : ج ۲ ص ۵۷۶ ؛ تهذيب الاحكام: ج ۶ ص ۹۹ ؛ المزار الكبير: ص ۷۵۳ ؛ بحار الانوار: ج ۹۹ ص ۱۲۷، چاپ بيروت و مستدرك الوسائل: ج ۱۰ ص ۴۱۶ .</ref>: «به وجود شما خداوند آفرينش را گشوده و آغاز نمود». | |||
در حديث شريف كساء چنين آمده است: | |||
«هنگام تجمّع خمسه طيبه عليهم السلام در زير كساء، پروردگار متعال به فرشتگان چنين خطاب فرمود: | |||
«يا مَلائِكَتى و يا سُكّانَ سَماواتى، اِنّى ما خَلَقتُ سَماءً مَبنِيَّةً وَ لا اَرضاً مَدحِيَّةً وَ لا قَمَراً مُنيراً وَ لا شَمساً مُضيئَةً وَ لا فَلَكاً يَدورُ وَ لا بَحراً يَجرى وَ لا فُلكاً يَسرى اِلاّ فى مَحَبَّةِ هؤلاءِ الخَمسَةِ الَّذينَ هُم تَحتَ الكِساءِ ...»<ref>عوالم العلوم و المعارف، شيخ عبداللَّه بحرانى: ج ۱۱ ص ۹۳۳ ؛ منتخب طريحى: ص ۲۵۹ و احقاق الحق: ج ۲ ص ۵۵۵ .</ref>: | |||
«اى ملائكه من و اى ساكنان آسمانهاى من! نيافريدم آسمانى بنا شده، و نه زمينى گسترده شده، و نه ماهى نور دهنده، و نه خورشيدى روشنايى دهنده، و نه فَلَكى كه دور زَنَد، و نه دريايى كه جارى شود، و نه كِشتى كه سير نمايد، مگر در محبت اين پنج نفر كه در زير كساء قرار دارند ...». | |||
=== ابلاغ غدير مهمترين رسالت رسولان === | |||
مهمترين رسالت رسولان در طول تاريخ، پيام و روح و ملكوت غدير يعنى «ولايت» بوده است. | |||
به اين احاديث توجه فرماييد: | |||
امام صادق عليه السلام فرمود: | |||
«وَلايَتُنا وَلايَةُ اللَّهِ الَّتى لَم يُبعَث نَبِىٌّ قَطُّ اِلا بِها» <ref>بحار الانوار، علامه مجلسى: ج ۲۷ ص ۱۳۶ .</ref>:«ولايت ما ولايت الهى است، كه هيچ پيامبرى جز به اين ولايت فرستاده نشده است.» | |||
و نيز فرمود: «ما مِن نَبِىٍّ جاءَ قَطُّ اِلاّ بِمَعرِفَةِ حَقِّنا وَ تَفضيلِنا عَلَى مَن سِوانا»:<ref>الكافى، كلينى: ج ۱ ص ۴۳۷ .</ref> «خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نفرمود مگر همراه با معرفت و شناخت حقّ ما و تفضيل و برترى ما بر ديگران». | |||
امام باقرعليه السلام فرمود: | |||
«ما تَكامَلَت النُّبُوَّةُ لِنَبىٍّ حتّى اَقَرَّ بِفَضلِها وَ مَحَبَّتِها، يَعنِى الصِّديقَةَ الطّاهِرَةَ فاطِمَةَ الزَّهراءَعليها السلام»<ref>دلائل الامامة، طبرى شيعى؛ مدينة المعاجز، سيد هاشم بحرانى؛ فاطمة الزهراءعليه السلام همدانى، ص ۸۶ .</ref>: | |||
و | «نبوت و پيامبرى براى هيچ پيامبرى كامل نشد تا آنگاه كه به برترى و محبت حضرت فاطمه زهراعليها السلام اقرار نمود.» | ||
=== قيام و حركت امام عصر عليه السلام با پيام غدير === | |||
چون ظهور دولت فرخنده حضرت ولى عصر امام زمان عليه السلام - كه جانمان فدايش باد - فرا رسد، حضرتش دارنده و كامل كننده پيام تمامى پيامبران و جانشينان در رساندن «پيام غدير»يعنى «ولايت»خواهد بود. | |||
بر اين اساس آن حضرت با پيام غدير بپا مى خيزد، و با پيام غدير حركت مى نمايد، و با پيام غدير پايان مى برد. | |||
همانگونه كه تا ويروسها و بيمارى ها از پيكر يک فرد نابود نشود، ويتامين ها و تقويت ها مؤثر و نافع واقع نخواهد شد، همين طور تا از پيكره دينِ الهى ويروس هاى پليد و ميكروب هاى مخرِّب دور نشود، دين پروردگار جلوه نخواهد كرد و نمى تواند آن گونه كه هست چهره بنمايد مگر آنكه ويروسهاى مخرّب دين نابود شوند. | |||
بر همين اساس، قبل از هر گونه گزارش از تلاشهاى حضرت ولى عصرعليه السلام كه جهت گسترش «پيام غدير» انجام مى دهند، گزارشى جالب از دفع ويروسها و پليدى هاى مخرّب شريعت توسط آن حضرت ملاحظه مى نماييم، كه از راه هاى گوناگون وارد دين شده است. | |||
بايد بدانيم كه در هر مرحله از اصول دين، اول نفى و سپس اثبات آمده است. | |||
در توحيد، اول «لا اِلهَ»و نفى آلِهه و خدايان دروغين، و سپس «اِلاَّ اللَّهُ» آمده است. در رسالت هم، نخست نفى پيامبران دروغين نظير مُسَيلمه ها و سجاح ها، و سپس شهادت به نبوت حضرت خاتم عليه السلام آمده است. | |||
در امامت نيز، اول نفى خلفاى دروغين و غاصب، و سپس اقرار به امامت امامان راستين اميرالمؤمنين و اولاد معصومش عليهم السلام وارد شده است. | |||
=== آفرينش با غدير پايان مى يابد === | |||
آفرينش با حقيقت ولايت اهل بيت عليهم السلام پايان خواهد يافت، همان گونه كه در زيارت جامعه كبيره مى خوانيم: «بِكُم يُختَم ...»:<ref>زيارت جامعه كبيره. </ref> «به شما آفرينش پايان خواهد يافت.» | |||
امام كاظم عليه السلام در تفسير آيه مباركه «اِنَّ اِلَينا اِيابَهُم، ثُمَّ اِنَّ عَلَينا حِسابَهُم»<ref>غاشيه : ۲۶ ۲۵ ؛ تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۵۶۸ ح ۳۰ ، چاپ علميه قم.</ref>:«سپس البته بازگشت آنان به سوى ماست، و آنگاه حساب و جزاى اعمال نيك و بد آنها بر ما خواهد بود»، فرمود: | |||
«يا سَماعَةُ، اِلَينا اِيابُ هذَا الخَلقِ وَ عَلَينا حِسابُهُم ...»:<ref>كافى: ج ۸ ص ۱۶۲ .</ref>«اى سماعه، بازگشت اين خلق به سوى ماست و حسابشان بر ماست ...«. | |||
امام زين العابدين عليه السلام در تفسير آيه «كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ، وَ يَبقى وَجهُ رَبِّكَ ذُو الجَلالِ وَ الاِكرامِ»:<ref>الرحمن: ۲۷ ۲۶ . </ref> «هر كس كه روى زمين است دستخوش فنا و مرگ است و وجه پروردگارت باقى مى ماند كه صاحب جلال و عظمت و اكرام است»؛ حضرت فرمود: | |||
«نَحنُ الوَجهُ الَّذى يُؤتىَ اللَّهُ مِنهُ» <ref>تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۱۹۲ ح ۲۵ ، چاپ علميه قم.</ref>:«ما هستيم آن وجه و جهتى كه به سوى خدا از آن وجه و جهت بايد آمد». | |||
امام صادق عليه السلام فرمود: «نحن وجه اللَّه» <ref>همان، ذيل حديث ۲۲ .</ref>:«وجه الهى ما هستيم». | |||
در فرمايش ديگر امام صادق عليه السلام به شيوه شعر فرمود: | |||
لِكُلِّ اُناسٍ دَولَةٌ يَرقَبونَها وَ دَولَتُنا آخِرَ الدَّهرِ يَظهَرُ<ref>امالى صدوق، ص ۴۸۹ ح ۳ ؛ روضة الواعظين: ص ۲۳۴ و ۲۹۳ ، بحار الانوار: ج ۵۱ ص ۱۴۳ .</ref> | |||
«براى هر گروهى از مردم دولتى است، كه آن را انتظار مى برند، و دولت ما در آخر روزگار ظاهر خواهد شد». | |||
از عقائد حقه و باورهاى يقينى ما اعتقاد به رجعت است، يعنى بازگشت اميرالمؤمنين و امام حسين عليهما السلام و عده اى از شهداء و مؤمنين كه قبل از قيام قيامت خداوند با قدرت قاهره اش آنان را زنده فرمايد، تا دولت حق تشكيل داده و حكومت فرمايند؛ و مخالفينِ آن پاكان و قاتلين آنها را نيز براى سزاى اعمالشان زنده خواهد نمود. به اميد آن روز ... | |||
از عقائد حقه و باورهاى يقينى ما اعتقاد به رجعت است، يعنى بازگشت اميرالمؤمنين و امام | |||
== پانویس == | |||
[[رده:غدیر و مهدویت]] | [[رده:غدیر و مهدویت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۲
ظهور براى احياى غدير[۱]
چكيده
۱ . عالم با غدير آغاز شده، و با غدير ادامه دارد، و با غدير پايان مى يابد.
۲ . منظور از غدير، ولايت و محبت آل محمدعليهم السلام است.
۳ . مهمترين رسالت رسولان در طول تاريخ، ابلاغ پيام غدير بوده است.
۴ . امام عصرعليه السلام با پيام غدير برمى خيزد، و با پيام غدير حركت مى نمايد، و با پيام غدير به پايان مى برد.
۵ . آغاز ظهور، نابود كردن ضد غدير و طرفدارانش است.
آغاز و ادامه و پايان عالم با غدير
آفرينش، با روح و ملكوتِ غدير كه همان ولايت و مودّت و محبت آل عصمت عليهم السلام است آغاز شده و با همان حقيقت پايان خواهد پذيرفت.
هيچ كدام از ما افراد بشر، نه شاهد آفرينش عالم بوده ايم، و نه منبع مطمئن و آگاهى براى دانستن چگونگى آفرينش داريم، جز كلام بزرگوارانى كه عصمت و پاكى و درستى گفتارشان را آفريدگار عالَم تأييد فرموده،[۲] كه همانان گواه آفرينش بوده اند و گفتارشان سند مستند است.
حضرت باقرالعلوم عليه السلام مى فرمايد:
«لَقَدْ خَلَقَ اللَّهُ جَلَّ ذِكرُهُ- لَيلَةَ القَدرِ اَوَّلَ ما خَلَقَ الدُّنيا ...»:[۳]
«پروردگار كه ذكرش جليل و با عظمت است، شب قدر را در همان ابتداى آفرينش دنيا خلق فرمود ...»
امام صادق عليه السلام در پاسخ شخصى كه پرسيد: فضيلت شب قدر چيست؟
فرمود: «نَزَلَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فيها»:[۴] «ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام در آن شب نازل شده است».
دوباره پرسيد: در همان شب قدرى كه در ماه مبارك رمضان ما اميد مى بريم؟
فرمود: «نَعَم، هِىَ لَيلَةٌ قُدِّرَت فيهَا السَّماواتُ وَ الاَرضُ وَ قُدِّرَت وَلايَةُ اَميرِالمُؤمِنينَ عليه السلام فيها»: [۵]
«آرى، شب قدر همان شبى است كه در آن آسمانها و زمين آفريده شده و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام در آن شب مقدّر شده است».
در زيارت شريفه جامعه كبيره كه عصارهاى مختصر و در عين حال گويا و جامع از فضائل خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام است، به تعليم و آموزش حجت بالغه حق حضرت امام هادى عليه السلام چنين عرضه مى داريم:
«... بِكُم فَتَحَ اللَّهُ ...» [۶]: «به وجود شما خداوند آفرينش را گشوده و آغاز نمود».
در حديث شريف كساء چنين آمده است:
«هنگام تجمّع خمسه طيبه عليهم السلام در زير كساء، پروردگار متعال به فرشتگان چنين خطاب فرمود:
«يا مَلائِكَتى و يا سُكّانَ سَماواتى، اِنّى ما خَلَقتُ سَماءً مَبنِيَّةً وَ لا اَرضاً مَدحِيَّةً وَ لا قَمَراً مُنيراً وَ لا شَمساً مُضيئَةً وَ لا فَلَكاً يَدورُ وَ لا بَحراً يَجرى وَ لا فُلكاً يَسرى اِلاّ فى مَحَبَّةِ هؤلاءِ الخَمسَةِ الَّذينَ هُم تَحتَ الكِساءِ ...»[۷]:
«اى ملائكه من و اى ساكنان آسمانهاى من! نيافريدم آسمانى بنا شده، و نه زمينى گسترده شده، و نه ماهى نور دهنده، و نه خورشيدى روشنايى دهنده، و نه فَلَكى كه دور زَنَد، و نه دريايى كه جارى شود، و نه كِشتى كه سير نمايد، مگر در محبت اين پنج نفر كه در زير كساء قرار دارند ...».
ابلاغ غدير مهمترين رسالت رسولان
مهمترين رسالت رسولان در طول تاريخ، پيام و روح و ملكوت غدير يعنى «ولايت» بوده است.
به اين احاديث توجه فرماييد:
امام صادق عليه السلام فرمود:
«وَلايَتُنا وَلايَةُ اللَّهِ الَّتى لَم يُبعَث نَبِىٌّ قَطُّ اِلا بِها» [۸]:«ولايت ما ولايت الهى است، كه هيچ پيامبرى جز به اين ولايت فرستاده نشده است.»
و نيز فرمود: «ما مِن نَبِىٍّ جاءَ قَطُّ اِلاّ بِمَعرِفَةِ حَقِّنا وَ تَفضيلِنا عَلَى مَن سِوانا»:[۹] «خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نفرمود مگر همراه با معرفت و شناخت حقّ ما و تفضيل و برترى ما بر ديگران».
امام باقرعليه السلام فرمود:
«ما تَكامَلَت النُّبُوَّةُ لِنَبىٍّ حتّى اَقَرَّ بِفَضلِها وَ مَحَبَّتِها، يَعنِى الصِّديقَةَ الطّاهِرَةَ فاطِمَةَ الزَّهراءَعليها السلام»[۱۰]:
«نبوت و پيامبرى براى هيچ پيامبرى كامل نشد تا آنگاه كه به برترى و محبت حضرت فاطمه زهراعليها السلام اقرار نمود.»
قيام و حركت امام عصر عليه السلام با پيام غدير
چون ظهور دولت فرخنده حضرت ولى عصر امام زمان عليه السلام - كه جانمان فدايش باد - فرا رسد، حضرتش دارنده و كامل كننده پيام تمامى پيامبران و جانشينان در رساندن «پيام غدير»يعنى «ولايت»خواهد بود.
بر اين اساس آن حضرت با پيام غدير بپا مى خيزد، و با پيام غدير حركت مى نمايد، و با پيام غدير پايان مى برد.
همانگونه كه تا ويروسها و بيمارى ها از پيكر يک فرد نابود نشود، ويتامين ها و تقويت ها مؤثر و نافع واقع نخواهد شد، همين طور تا از پيكره دينِ الهى ويروس هاى پليد و ميكروب هاى مخرِّب دور نشود، دين پروردگار جلوه نخواهد كرد و نمى تواند آن گونه كه هست چهره بنمايد مگر آنكه ويروسهاى مخرّب دين نابود شوند.
بر همين اساس، قبل از هر گونه گزارش از تلاشهاى حضرت ولى عصرعليه السلام كه جهت گسترش «پيام غدير» انجام مى دهند، گزارشى جالب از دفع ويروسها و پليدى هاى مخرّب شريعت توسط آن حضرت ملاحظه مى نماييم، كه از راه هاى گوناگون وارد دين شده است.
بايد بدانيم كه در هر مرحله از اصول دين، اول نفى و سپس اثبات آمده است.
در توحيد، اول «لا اِلهَ»و نفى آلِهه و خدايان دروغين، و سپس «اِلاَّ اللَّهُ» آمده است. در رسالت هم، نخست نفى پيامبران دروغين نظير مُسَيلمه ها و سجاح ها، و سپس شهادت به نبوت حضرت خاتم عليه السلام آمده است.
در امامت نيز، اول نفى خلفاى دروغين و غاصب، و سپس اقرار به امامت امامان راستين اميرالمؤمنين و اولاد معصومش عليهم السلام وارد شده است.
آفرينش با غدير پايان مى يابد
آفرينش با حقيقت ولايت اهل بيت عليهم السلام پايان خواهد يافت، همان گونه كه در زيارت جامعه كبيره مى خوانيم: «بِكُم يُختَم ...»:[۱۱] «به شما آفرينش پايان خواهد يافت.»
امام كاظم عليه السلام در تفسير آيه مباركه «اِنَّ اِلَينا اِيابَهُم، ثُمَّ اِنَّ عَلَينا حِسابَهُم»[۱۲]:«سپس البته بازگشت آنان به سوى ماست، و آنگاه حساب و جزاى اعمال نيك و بد آنها بر ما خواهد بود»، فرمود:
«يا سَماعَةُ، اِلَينا اِيابُ هذَا الخَلقِ وَ عَلَينا حِسابُهُم ...»:[۱۳]«اى سماعه، بازگشت اين خلق به سوى ماست و حسابشان بر ماست ...«.
امام زين العابدين عليه السلام در تفسير آيه «كُلُّ مَن عَلَيها فانٍ، وَ يَبقى وَجهُ رَبِّكَ ذُو الجَلالِ وَ الاِكرامِ»:[۱۴] «هر كس كه روى زمين است دستخوش فنا و مرگ است و وجه پروردگارت باقى مى ماند كه صاحب جلال و عظمت و اكرام است»؛ حضرت فرمود:
«نَحنُ الوَجهُ الَّذى يُؤتىَ اللَّهُ مِنهُ» [۱۵]:«ما هستيم آن وجه و جهتى كه به سوى خدا از آن وجه و جهت بايد آمد».
امام صادق عليه السلام فرمود: «نحن وجه اللَّه» [۱۶]:«وجه الهى ما هستيم».
در فرمايش ديگر امام صادق عليه السلام به شيوه شعر فرمود:
لِكُلِّ اُناسٍ دَولَةٌ يَرقَبونَها وَ دَولَتُنا آخِرَ الدَّهرِ يَظهَرُ[۱۷]
«براى هر گروهى از مردم دولتى است، كه آن را انتظار مى برند، و دولت ما در آخر روزگار ظاهر خواهد شد».
از عقائد حقه و باورهاى يقينى ما اعتقاد به رجعت است، يعنى بازگشت اميرالمؤمنين و امام حسين عليهما السلام و عده اى از شهداء و مؤمنين كه قبل از قيام قيامت خداوند با قدرت قاهره اش آنان را زنده فرمايد، تا دولت حق تشكيل داده و حكومت فرمايند؛ و مخالفينِ آن پاكان و قاتلين آنها را نيز براى سزاى اعمالشان زنده خواهد نمود. به اميد آن روز ...
پانویس
- ↑ محمد صادق اميدوارى خراسانى
- ↑ امام زين العابدين عليه السلام در دعاى روز دوشنبه مى فرمايد: «الْحَمْدُ للَّه الَّذى لَم يُشهِد اَحَداً حينَ فَطَرَ السَّماواتِ وَ الاَرضَ وَ لا اتَّخَذَ مُعيناً حينَ بَرَأَ النَّسَماتِ». صحيفه ثانيه سجاديه، شيخ حر عاملى: ص ۵۶ ؛ الصحيفة السجادية الجامعة: ص ۵۴۴ ، دعاء رقم ۲۳۸ ؛ البلد الامين : ص ۱۱۶ ؛ المصباح للكفعمى: ص ۱۱۳ ؛ بحار الانوار، علامه مجلسى، چاپ بيروت، ج ۸۷ ، ص ۱۷۶ ، و مفاتيح الجنان مرحوم محدّث قمى.
- ↑ تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۶۳۶ .
- ↑ همان: ج ۵ ص ۶۱۷ ح ۲۳ ، نقل از معانى الاخبار شيخ صدوق.
- ↑ همان: ج ۵ ص ۶۱۷ ح ۲۳ .
- ↑ من لا يحضره الفقيه: ج ۲ ص ۶۱۵ ؛ عيون اخبار الرضاعليه السلام : ج ۲ ص ۵۷۶ ؛ تهذيب الاحكام: ج ۶ ص ۹۹ ؛ المزار الكبير: ص ۷۵۳ ؛ بحار الانوار: ج ۹۹ ص ۱۲۷، چاپ بيروت و مستدرك الوسائل: ج ۱۰ ص ۴۱۶ .
- ↑ عوالم العلوم و المعارف، شيخ عبداللَّه بحرانى: ج ۱۱ ص ۹۳۳ ؛ منتخب طريحى: ص ۲۵۹ و احقاق الحق: ج ۲ ص ۵۵۵ .
- ↑ بحار الانوار، علامه مجلسى: ج ۲۷ ص ۱۳۶ .
- ↑ الكافى، كلينى: ج ۱ ص ۴۳۷ .
- ↑ دلائل الامامة، طبرى شيعى؛ مدينة المعاجز، سيد هاشم بحرانى؛ فاطمة الزهراءعليه السلام همدانى، ص ۸۶ .
- ↑ زيارت جامعه كبيره.
- ↑ غاشيه : ۲۶ ۲۵ ؛ تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۵۶۸ ح ۳۰ ، چاپ علميه قم.
- ↑ كافى: ج ۸ ص ۱۶۲ .
- ↑ الرحمن: ۲۷ ۲۶ .
- ↑ تفسير نور الثقلين: ج ۵ ص ۱۹۲ ح ۲۵ ، چاپ علميه قم.
- ↑ همان، ذيل حديث ۲۲ .
- ↑ امالى صدوق، ص ۴۸۹ ح ۳ ؛ روضة الواعظين: ص ۲۳۴ و ۲۹۳ ، بحار الانوار: ج ۵۱ ص ۱۴۳ .