غدیر در اندونزی

مقاله درباره غدير

غديرِ سال ۱۴۲۳ براى اولين بار برنامه بى‏ سابقه ‏اى را تجربه كرد. افرادى از مليت ‏هاى مختلف جهان در سراسر دنيا فراخوانده شدند، تا در برنامه اى كه گفتمان ملت‏ ها درباره غدیر را تداعى مى ‏كرد، احساس خود را از اين واقعه در مقاله اى به تصویر كشند.

در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونى و باورهاى عميقشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه ‏اى -  كه ظرافت اين ماجرا مى‏ طلبد  با زيباترين كلام و قلم به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورهاى متعدد اندونزى است.

غدير به ما نياز ندارد، ما به غدير نياز داريم

غدير را نبايد بار سنگينى بر دوش خود احساس كرد، بلكه

سنگينى آن را پيامبر و امامان عليهم‏السلام بر دوش كشيده‏اند تا ما

سعادتمند شويم.

ولايت و خلافت بزرگترين لطف پروردگار بر بندگان است كه

زندگى آنان را بر پايه جهان‏بينى توحيدى استوار ساخته است.

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله مقدماتى را در طول 23 سال آماده كرد تا تضمين

آينده امت با مراسم غدير به احسن وجه به اجرا درآيد.

در واقع غدير بهترين راهى است كه با آمدن آن سكولاريسم و

دموكراسى و تئوكراسى و امثال اينها براى هميشه سخنى براى

گفتن نخواهد داشت.

بر ماست كه حق اين امانت الهى را ادا نماييم، زيرا ولايت امانتى

است كه خداوند در نگهدارى آن به ما نياز ندارد، ولى ما هستيم

كه براى سعادت مادى و معنوى خود به آن نيازمنديم.

ولايت و خلافت بزرگترين لطف پروردگار منان است، ولى آيا ما به عنوان بشر از

اين لطف آگاهيم و سپاسگزاريم؟ غدير خم به ما زندگى والايى را آموخت كه بر پايه

جهان‏بينى توحيدى استوار است، ولى به چه اندازه حاضر شده‏ايم اين درس زندگى را

بفهميم و در مسير آن حركت نماييم؟ بنابراين بياييد با هم و با دقت اين لطف الهى را كه

از زبان مبارك مقام ختمى مرتبت حضرت محمد صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به ما رسيده مورد تدبر قرار دهيم،

به اين اميد كه خداوند ما را از ظلمات به نور تابان راهنمايى فرمايد.

بسيار تأسف برانگيز است آن هنگام كه تلاش‏ها و كوششهاى طاقت فرساى

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله را در تبليغ و اجراى معارف اسلامى مشاهده كنيم، و در كنار آن ببينيم كه آن

حضرت در روزهاى آخر عمر بوى خيانت و نفاق را از ميان انبوه مردم مسلمان احساس

مى‏نمود. غُده‏اى ظلمانى در جامعه اسلامى پديد آمده كه در نفس مباركشان دغدغه‏اى

خلق مى‏كند، كه مبادا امت از تعاليم اسلامى دور گردند. اين است كه به خاطر تضمين

آينده امت و تأكيد بر اتمام نعمت، مراسم غدير را اجرا مى‏كند و ولايت را اعلام

مى‏فرمايد.

از اين رو جالب توجه خواهد بود كه ما سخنرانى پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در غدير خم را بار

ديگر مورد مطالعه قرار دهيم. بايد دقت كنيم كه ايشان چگونه مقدمات زندگى والايى

را بيان كرده تا امت اسلامى در پذيرش اين تقدير الهى دچار سر در گمى نگردد، بلكه

با تمام وجود و با شرح صدر آن لطف الهى را پذيرا گردد.

بالاتر اينكه فقط ولايت و خلافت على عليه‏السلام بزرگترين لطف الهى نيست، بلكه

زحمات پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله كه قابليت پذيرش اين ولايت را در 23 سال در دل مردم ايجاد فرمود،

مقدمه اين لطف عظيم است كه به نوبه خود جاى شكر دارد.

توحيد، ولايت تكوينى و تشريعى را منحصر به پروردگار متعال مى‏داند. بر همين

اساس كه تنها اوست كه حق تسلط و حكومت بر ديگرى را دارد، و تنها اوست كه

مُلك را به هر كس بخواهد مى‏بخشد، و از هر كس كه نخواهد برمى‏دارد. بنابراين

انسان راهى بهتر از اطاعت و سپاسگزارى نمى‏تواند داشته باشد.

پس از آنكه پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در تمام زندگى خويش مطلق بندگى براى خداى مطلق

سبحان را به مردم نشان داد، ولايت على عليه‏السلام را به مردم ابلاغ نمود، و سكولاريسم و

دموكراسى و تئوكراسى و امثال اينها را براى در حاشيه قرار داد، زيرا ولايت على عليه‏السلام

بالاتر از اينها را براى انسان فراهم مى‏كند.

نور اسلام و غدير خم همچون خورشيد تابناك است، و خداوند وعده داده كه هرگز

نگذارد اين نور خاموش گردد. «يريدون ليطفئوا نور اللّه‏ بأفواههم و اللّه‏ متم نوره و لو

كره الكافرون»: «آنها مى‏خواهند نور خدا را با دهان‏هاى خود خاموش كنند ولى خدا

تمام كننده نور خود است اگرچه كافران را خوش نيايد».

بياييد پديده عظيم غدير را با دقت و تدبر مرور كنيم، و حق اين امانت الهى را ادا

نماييم، زيرا ولايت آن امانت الهى است كه هرگز خداوند در نگهدارى آن به ما نياز ندارد،

بلكه ما هستيم كه براى سعادت مادى و معنوى خود به آن نيازمنديم.

منبع

دانشنامه غدیر جلد ۴، صفحه ۳۵۹