آیه ۴۱ قصص و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
اى مردم، به زودى بعد از من امامانى خواهند بود كه به آتش دعوت مى‌كنند و در روز قيامت كمك نمى‌شوند ... بدانيد كه آنان اصحاب صحيفه‌اند.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۹ بخش ۶.</ref>  
اى مردم، به زودى بعد از من امامانى خواهند بود كه به آتش دعوت مى‌كنند و در روز قيامت كمك نمى‌شوند ... بدانيد كه آنان اصحاب صحيفه‌اند.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۹ بخش ۶.</ref>  


=== موقعيت تاريخى‌ ===
=== '''موقعيت تاريخى‌''' ===
همان گونه كه خطابه غدير در معرفى اميرالمؤمنين عليه السلام '''نقطه اوجى''' دارد و آن هنگامى است كه آن حضرت بر فراز دست پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله قرار مى‌گيرد و جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ» را اعلام مى‌فرمايد، در معرفى دشمنان اميرالمؤمنين عليه السلام و خلفاى غاصب نيز نقطه اوجى دارد كه كار به صراحت مى‌رسد، و آن نقطه همين جمله‌اى است كه در اين فراز از خطبه آمده و پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله '''اصحاب صحيفه''' را به صراحت نام مى‌برد. مقدمه اين تصريح، اقتباس آيه۴۱سوره قصص در قرآن درباره غاصبين است كه با كلام حضرت تركيب شده است.
همان گونه كه خطابه غدير در معرفى اميرالمؤمنين عليه السلام نقطه اوجى دارد و آن هنگامى است كه آن حضرت بر فراز دست پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله قرار مى‌گيرد و جمله «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ» را اعلام مى‌فرمايد، در معرفى دشمنان اميرالمؤمنين عليه السلام و خلفاى غاصب نيز نقطه اوجى دارد كه كار به صراحت مى‌رسد، و آن نقطه همين جمله‌اى است كه در اين فراز از خطبه آمده و پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله اصحاب صحيفه را به صراحت نام مى‌برد. مقدمه اين تصريح، اقتباس آيه۴۱سوره قصص در قرآن درباره غاصبين است كه با كلام حضرت تركيب شده است.


=== موقعيت قرآنى‌ ===
=== '''موقعيت قرآنى‌''' ===
اين آيه در ذيل تصوير اعتقادى داستان حضرت موسى عليه السلام و فرعون در قرآن آمده است، آنگاه كه آن حضرت با معجزات پروردگار نزد فرعون مى‌آيد و فرعون و فرعونيان او را ساحر مى‌پندارند و كار تا آنجا پيش مى‌رود كه فرعون مى‌گويد: «من براى شما خدايى جز خود نمى‌شناسم»! البته مدعى خدايى كه پشت سر اين ادعا مى‌گويد: «اى هامان، براى من بناى بلندى بساز كه از فراز آن تماشا كنم، تا شايد خداى موسى را ببينم»!! اينجاست كه خداوند از فرعون با عنوان امامى ياد مى‌كند كه به آتش دعوت مى‌نمايد و در آيه بعدى مى‌فرمايد: «در اين دنيا لعنت در پى آنان فرستاديم».<ref>اين آيه در مورد ديگرى از احاديث غدير آمده كه در ج ۳ ص ۳۷۲ از كتاب حاضر خواهد آمد.</ref>  
اين آيه در ذيل تصوير اعتقادى داستان حضرت موسى عليه السلام و فرعون در قرآن آمده است، آنگاه كه آن حضرت با معجزات پروردگار نزد فرعون مى‌آيد و فرعون و فرعونيان او را ساحر مى‌پندارند و كار تا آنجا پيش مى‌رود كه فرعون مى‌گويد: «من براى شما خدايى جز خود نمى‌شناسم»!  
 
البته مدعى خدايى كه پشت سر اين ادعا مى‌گويد: «اى هامان، براى من بناى بلندى بساز كه از فراز آن تماشا كنم، تا شايد خداى موسى را ببينم»!! اينجاست كه خداوند از فرعون با عنوان امامى ياد مى‌كند كه به آتش دعوت مى‌نمايد و در آيه بعدى مى‌فرمايد: «در اين دنيا لعنت در پى آنان فرستاديم».<ref>اين آيه در مورد ديگرى از احاديث غدير آمده كه در ج ۳ ص ۳۷۲ از كتاب حاضر خواهد آمد.</ref>  


=== تحليل تاريخى‌ ===
=== تحليل تاريخى‌ ===