غدیر در داغستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Modir صفحهٔ داغستان را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به غدیر در داغستان منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸
مقاله درباره غدير[۱]
غديرِ سال ۱۴۲۳ براى اولين بار برنامه بى سابقه و جديدى را تجربه كرد. افرادى از مليت ها و كشورهاى مختلف جهان فراخوانده شدند، تا در برنامه اى كه گفتمان ملت ها درباره غدیر را تداعى مى كرد، احساس خود را از اين واقعه در مقاله اى به تصوير كشند.
در اين برنامه ۲۱۴ نفر از ۳۶ كشور جهان با ۲۷ زبان مختلف شركت كردند، كه همه سعى كرده بودند دريافت درونیشان را از واقعه عظيم غدير نشان دهند، و برداشت خود را با ذوق و سليقه اى كه ظرافت اين ماجرا مى طلبد، با زيباترين كلام به رشته قلم درآورند، كه يكى از اين كشورها داغستان است.
غدير اتمام حجتى قبل از اقدامات منافقين بود[۲]
منافقينى بودند كه مرگ پيامبر صلى الله عليه وآله را انتظار مى كشيدند تا قدرت را پس از ايشان در دست گيرند.از يك سو مسلمانان از اهداف و اشخاص اين گروه بى اطلاع
بودند؛ و ظاهرشان مانع بود كه نفاقشان معلوم باشد، و اگر سخنى مى گفتند از نظر مردم قابل باور بود.از سوى ديگر آنان هم قدرت چنين كارى را داشتند و هم تصميم بر چنين كارى داشتند.لذا خدا و رسول خواستند قبل از هر اقدامى از سوى آنان حجت را بر مردم تمام كرده باشند.مراد از «ناس» در «و اللّه يعصمك من الناس» آن است كه گروه خاصى از منافقين منتظر مرگ پيامبر صلى الله عليه وآله بودند تا قدرت را پس از ايشان در دست گيرند. خدا و رسول اين گروه را مى شناختند، در حالى كه مسلمانان از اهداف و اشخاص اين گروه بىاطلاع بودند؛ و ظاهرسازى رئيس اين گروه و ساير افراد وابسته كسى باور نمى كرد آنان منافق باشند. به همين جهت خطر تا آنجا جدى بود كه اگر رئيس و افراد اين گروه با شخص پيامبر صلى الله عليه وآله مخالفت مى كردند و مى گفتند: «پيامبر دروغ مى گفته و در پى رسيدن به حكومت بوده» گروهى مى پذيرفتند. در نتيجه مسلمانان دو دسته مى شدند: عده اى گفته آنان را قبول مىكردند و گروهى به طرفدارى از پيامبر صلى الله عليه وآله اقدام مى كردند، و درنتيجه جنگ داخلى بين ياران پيامبر صلى الله عليه وآله در مى گرفت و همه اساسى كه آن حضرت در بيست و سه سال براى آن تلاش نموده بود در هم مى ريخت.مهمتر آن است كه بدانيم اين گروه منافق قدرت چنين كارى را هم داشتند، همچنان كه توانستند بعد از دو ماه و ده روز كه پيامبر صلى الله عليه وآله از دنيا رفت قدرت را به دست گيرند.خداوند متعال و رسولش خواستند با معرفى على عليه السلام لا اقل منافقين در زمان رسول اللّه صلى الله عليه وآله چنين اقدامى را نتوانند انجام دهند تا حجت پروردگار بر همه تمام گردد.اگر پس از رحلت آن حضرت به نام خود اهدافشان را دنبال كنند اين مردم هستند كه پس از آن اتمام حجت مسئول كوتاهى خود هستند.
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۹،صفحه ۲۲۰.