ایام الولایة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Modir صفحهٔ ايام الولاية را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به ایام الولایة منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>نامگذارى ايام الولاية</big><ref>ژرفاى غدير: ص ۷۳. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۷. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۹۹.</ref> == | == <big>نامگذارى ايام الولاية</big><ref>ژرفاى غدير: ص ۷۳. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۷. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۹۹.</ref> == | ||
<big>پس از سه روز كه مراسم غدير پايان يافت، آن روزها با عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها و بر صفحه تاريخ نقش بست. گروه ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهىِ ديار خود شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز عازم مدينه شد در حالى كه كاروان اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.</big> | <big>پس از سه روز كه مراسم غدير پايان يافت، آن روزها با عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها و بر صفحه تاريخ نقش بست. گروه ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از [[وداع]] با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهىِ ديار خود شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز عازم مدينه شد در حالى كه كاروان اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.</big> | ||
<big>خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظيم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد. بدون | <big>خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظيم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد. بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى [[ایران]] و روم و [[چین]] پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.</big> | ||
<big>در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون على عليه السلام نقشه هاى خود را بر آب ديدند.<ref>بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابى طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.</ref></big> | <big>در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون على عليه السلام نقشه هاى خود را بر آب ديدند.<ref>بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابى طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.</ref></big> | ||
<big>به بيان ديگر: مراسم با شكوه غدير با غروب روز بيستم ذى الحجة پايان يافت.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۵۵۸ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸.</ref>مراسمى كه سه روز به طول انجاميد و آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها نقش بست. اكنون مسلمانان با حضور ده ها هزار نفرى در بى سابقه ترين مراسم اسلام و با شنيدن بلندترين و مهم ترين خطابه پيامبرشان درباره جانشينى دوازده امام معصوم عليهم السلام تا روز قيامت، آماده بازگشت به شهر و ديار خود مى شدند.</big> | <big>به بيان ديگر: مراسم با شكوه غدير با غروب روز بيستم ذى الحجة پايان يافت.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۵۵۸ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸.</ref> مراسمى كه سه روز به طول انجاميد و آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها نقش بست. اكنون مسلمانان با حضور ده ها هزار نفرى در بى سابقه ترين مراسم اسلام و با شنيدن بلندترين و مهم ترين خطابه پيامبرشان درباره جانشينى دوازده امام معصوم عليهم السلام تا روز قيامت، آماده بازگشت به شهر و ديار خود مى شدند.</big> | ||
== <big>پانویس</big> == | == <big>پانویس</big> == | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۳
نامگذارى ايام الولاية[۱]
پس از سه روز كه مراسم غدير پايان يافت، آن روزها با عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها و بر صفحه تاريخ نقش بست. گروه ها و قبايل عرب، با دنيايى از معارف اسلام، پس از وداع با پيامبرشان و معرفت كامل به جانشينِ او، راهىِ ديار خود شدند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز عازم مدينه شد در حالى كه كاروان اسلام را به سر منزل مقصود رسانده بود.
خبر غدير و سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در آن مجمع عظيم، در شهرها منتشر شد، و به سرعت شايع گرديد و به گوش همگان رسيد. بدون شک اين خبر مهم توسط مسافران و ساربانان و بازرگانان تا اقصى نقاط عالم آن روز يعنى ایران و روم و چین پخش شد، و غير مسلمانان هم از آن با اطلاع شدند.
در بُعد ديگر، پادشاهان ممالک كه از قدرت نوپاى اسلام وحشت داشتند و چشم طمع به ايام بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله دوخته بودند، با شنيدن خبر تعيين جانشينى چون على عليه السلام نقشه هاى خود را بر آب ديدند.[۲]
به بيان ديگر: مراسم با شكوه غدير با غروب روز بيستم ذى الحجة پايان يافت.[۳] مراسمى كه سه روز به طول انجاميد و آن روزها به عنوان «ايام الولاية» در ذهن ها نقش بست. اكنون مسلمانان با حضور ده ها هزار نفرى در بى سابقه ترين مراسم اسلام و با شنيدن بلندترين و مهم ترين خطابه پيامبرشان درباره جانشينى دوازده امام معصوم عليهم السلام تا روز قيامت، آماده بازگشت به شهر و ديار خود مى شدند.
پانویس
- ↑ ژرفاى غدير: ص ۷۳. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۵۷. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۹۹.
- ↑ بصائر الدرجات: ص۵۴، ۲۰۱. اقبال الاعمال: ص۴۵۳، ۴۵۹. مختصر بصائر الدرجات: ص۱۰۹. الاختصاص: ص ۲۷۲. مناقب آل ابى طالب: ج ۳ ص ۴۰. فيض القدير: ج ۶ ص ۲۸۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۲۲۸. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸ . كشف المهم: ص ۱۰۹. احقاق الحق: ج ۲ ص ۴۷۴ و ج ۶ ص ۳۵۸ و ج ۱۲ ص ۹.
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۳۶ و ج ۳۹ ص ۳۳۶ و ج ۴۱ ص ۵۵۸ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۶۸.