آيه ۱۴۰ بقره و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۱: خط ۱۱:
| مکان نزول =مدینه  
| مکان نزول =مدینه  
| موضوع =ظلم کسانی کتمان شهادت می‌کنند.  
| موضوع =ظلم کسانی کتمان شهادت می‌کنند.  
| صوت =  
| صوت =آیه ۱۴۰ بقره.mp3
| توضیح صوت =  
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۴۰ سوره بقره با صدای شهریار پرهیزگار
}}
}}


'''آیه ۱۴۰ سوره بقره''' آیه‌ای که کتمان‌کنندگان توطئه‌های علیه غدیر در آن مورد سرزنش قرار گرفته‌اند.برخی محققان بستر استفاده از آیه ۱۴۰ سوره بقره را در جریان رخداد غدیر چنین ترسیم کرده‌اند: پس از ترور نافرجام پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقان در عقبه هَرشى، كاروان غدیر به منزل بعدى رسيد و نماز صبح را به‌پا داشتند. پيامبر صلى الله عليه و آله گروه توطئه‌گران را ديد كه مشغول نجوا هستند. با اينكه حضرت در طول سه روزه مراسم غدير تمام حركات منافقين را تحمل مى‏‌كرد تا آسيبى به برنامه اعلام ولايت و بيعت وارد نشود، بعد از حركت از غدير به‌قدرى ارتباطات توطئه‏‌آميز آنان شدت يافت كه احساس خطرى علنى و فتنه‌‏اى مخرب مشهود بود.  
'''آیه ۱۴۰ سوره بقره''' آیه‌ای که کتمان‌کنندگان توطئه‌های علیه غدیر در آن مورد سرزنش قرار گرفته‌اند.  
 
برخی محققان بستر استفاده از آیه ۱۴۰ سوره بقره را در جریان رخداد غدیر چنین ترسیم کرده‌اند: پس از ترور نافرجام پيامبر صلى الله عليه و آله توسط منافقان در عقبه هَرشى، كاروان غدیر به منزل بعدى رسيد و نماز صبح را به‌پا داشتند. پيامبر صلى الله عليه و آله گروه توطئه‌گران را ديد كه مشغول نجوا هستند. با اينكه حضرت در طول سه روزه مراسم غدير تمام حركات منافقين را تحمل مى‏‌كرد تا آسيبى به برنامه اعلام ولايت و بيعت وارد نشود، بعد از حركت از غدير به‌قدرى ارتباطات توطئه‏‌آميز آنان شدت يافت كه احساس خطرى علنى و فتنه‌‏اى مخرب مشهود بود.  


پس حضرت دستور دادند تا منادى ندا كند: {{متن عربی|لا تَجْتَمِعْ ثَلاثَةُ نَفَرٍ مِنَ النّاسِ يَتَناجُونَ فيما بَيْنَهُمْ بِسِرٍّ|ترجمه=هيچ سه‌نفرى حق ندارند بر سر سخنان سِرّى با هم اجتماع كنند}}.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۱.</ref> منظور پیامبر جلوگيرى از بروز آشوب و درگيرى بود كه ضربه به غدير مى‌‏زد. اين دستور حضرت توطئه‏‌ها را خنثى كرد و تا ورود به مدينه دشمنان ولايت نتوانستند تماس اساسى با يكديگر بگیرند، جز چند مورد كه در يكى از آنها [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]] و [[سالم مولی ابی‌حذیفه]] با یکدیگر نجوى مى‏‌كردند.
پس حضرت دستور دادند تا منادى ندا كند: {{متن عربی|لا تَجْتَمِعْ ثَلاثَةُ نَفَرٍ مِنَ النّاسِ يَتَناجُونَ فيما بَيْنَهُمْ بِسِرٍّ|ترجمه=هيچ سه‌نفرى حق ندارند بر سر سخنان سِرّى با هم اجتماع كنند}}.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۱.</ref> منظور پیامبر جلوگيرى از بروز آشوب و درگيرى بود كه ضربه به غدير مى‌‏زد. اين دستور حضرت توطئه‏‌ها را خنثى كرد و تا ورود به مدينه دشمنان ولايت نتوانستند تماس اساسى با يكديگر بگیرند، جز چند مورد كه در يكى از آنها [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]] و [[سالم مولی ابی‌حذیفه]] با یکدیگر نجوى مى‏‌كردند.
۱٬۶۲۶

ویرایش