حسين بن اسماعيل ضبّى(ابوعبداللَّه، مَحاملى): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۴۷. </ref></big> == <big>يكى...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۴۷. </ref></big> == | == <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۴۷. </ref></big> == | ||
<big>يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسين بن اسماعيل بن سعيد بن ابانِ ضبّى مَحاملى، ابوعبداللَّه (ت ۲۳۵ يا ۲۳۶ - م ۳۳۰ ق) است. محاملى حديث غدير را بارى بدون اشاره به جريانى و نيز با اشاره به ماجراى احتجاج اميرالمومنين عليه السلام در رحبه كوفه در كتاب «الامالى» به سه سند نقل كرده است. همچنين سيوطى و متّقى هندى و ملا على قارى حديث غدير را از كتاب «الامالى» محاملى نقل كرده اند.</big> | <big>يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسين بن اسماعيل بن سعيد بن ابانِ ضبّى مَحاملى، ابوعبداللَّه (ت ۲۳۵ يا ۲۳۶ - م ۳۳۰ ق) است. محاملى حديث غدير را بارى بدون اشاره به جريانى و نيز با اشاره به ماجراى احتجاج اميرالمومنين عليه السلام در رحبه كوفه در كتاب «الامالى» به سه سند نقل كرده است. همچنين سيوطى و متّقى هندى و ملا على قارى حديث غدير را از كتاب «الامالى» محاملى نقل كرده اند.<ref>الجامع الصغير: ج ۲ ص ۶۶ . كنز العمّال: ج ۱۱ ص ۶۰۳ . مرقاة المفاتيح فى شرح مشكاة المصابيح: ج ۵ ص ۵۶۸ .</ref>سمعانى و يافعى و سيوطى الانساب<ref><big>«المحاملى» . مرآة الجنان: حوادث سال ۳۳۰. طبقات الحفّاظ: ص ۳۴۳.</big></ref>:او را توثيق كرده و با القاب بلند از او ياد كرده اند. دَعلَج و دارقطنى از او روايت كرده اند. در مجلس درسش ده هزار تن حاضر می شدند.</big> | ||
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۱۹
روايت حديث غدير[۱]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حديث غدير را نقل كرده حسين بن اسماعيل بن سعيد بن ابانِ ضبّى مَحاملى، ابوعبداللَّه (ت ۲۳۵ يا ۲۳۶ - م ۳۳۰ ق) است. محاملى حديث غدير را بارى بدون اشاره به جريانى و نيز با اشاره به ماجراى احتجاج اميرالمومنين عليه السلام در رحبه كوفه در كتاب «الامالى» به سه سند نقل كرده است. همچنين سيوطى و متّقى هندى و ملا على قارى حديث غدير را از كتاب «الامالى» محاملى نقل كرده اند.[۲]سمعانى و يافعى و سيوطى الانساب[۳]:او را توثيق كرده و با القاب بلند از او ياد كرده اند. دَعلَج و دارقطنى از او روايت كرده اند. در مجلس درسش ده هزار تن حاضر می شدند.