آيات ۲۵ و ۲۶ فجر و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Shamloo صفحهٔ آيه ۲۵ و ۲۶ فجر و غدیر را به آيات ۲۵ و ۲۶ فجر و غدیر منتقل کرد)
 
(۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه
{{جعبه اطلاعات آیه
| عرض =  
| عرض =  
| تصویر =  
| تصویر =  
| اندازه تصویر =  
| اندازه تصویر =  
| توضیح_تصویر =  
| توضیح_تصویر =  
| عنوان =آیات ۲۵ و ۲۶ فجر و غدیر  
| عنوان = آیات ۲۵ و ۲۶ فجر و غدیر
| سوره =فجر  
| سوره = فجر
| آیه =۲۵ و ۲۶  
| آیه = ۲۵ و ۲۶
| جزء =۳۰  
| جزء = ۳۰
| شأن نزول =  
| شأن نزول =  
| مکان نزول =مکه  
| مکان نزول = مکه
| موضوع =  
| موضوع = شرح چگونگی عذاب خلیفه دوم در قیامت
| صوت =  
| صوت =  
| توضیح صوت =  
| توضیح صوت =  
}}
}}
'''آیات ۲۵ و ۲۶ سوره فجر''' که به گفته پیامبر صلی الله علیه و آله شرح چگونگی عذاب خلیفه دوم در قیامت است؛ عذابی که هیچ‌کس مانند آن عذاب نمی‌شود.
درباره منظور از آیه ۲۵ و ۲۶ سوره فجر و اینکه این آیه درباره کیست چنین گفته شده است: از جمله مسائلى كه در روايات به آن اشاره شده شدت عذاب [[عمر بن خطاب]] در قيامت است و اينكه عذاب او از عذاب ابليس شديدتر است. دلیل این شدت بیشتر این است که شيطان در برابر غدير با تمام توان و قدرت ايستاد چرا كه آن را خنثى‌كننده تلاش‏‌هاى خود براى گمراهى مردم مى‏‌دانست. به نقل از روایات، فريادهايى كه در روز غدیر مى‏‌كشيد به‌خاطر احساس عجزى بود كه در برابر غدير داشت.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۴۲۳.</ref>
درباره منظور از آیه ۲۵ و ۲۶ سوره فجر و اینکه این آیه درباره کیست چنین گفته شده است: از جمله مسائلى كه در روايات به آن اشاره شده شدت عذاب [[عمر بن خطاب]] در قيامت است و اينكه عذاب او از عذاب ابليس شديدتر است. دلیل این شدت بیشتر این است که شيطان در برابر غدير با تمام توان و قدرت ايستاد چرا كه آن را خنثى‌كننده تلاش‏‌هاى خود براى گمراهى مردم مى‏‌دانست. به نقل از روایات، فريادهايى كه در روز غدیر مى‏‌كشيد به‌خاطر احساس عجزى بود كه در برابر غدير داشت.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۴۲۳.</ref>


خط ۲۳: خط ۲۶:


از اينجاست كه وقتى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را براى [[بیعت|بيعت]] اجبارى بردند، [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] خطاب به عمر گفت: شهادت مى‏‌دهم كه از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره اين آيات پرسيدم: {{قرآن|فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ، وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ|ترجمه=در آن روز هيچ‌كس مانند او عذاب نمى‏‌شود و هيچ‌كس مانند او به بند كشيده نمى‌شود}}؛ پيامبر به من خبر داد كه منظور از اين آيه تو هستى.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۷۸-۲۷۹.</ref> نيز [[امام باقر عليه السلام]] در بيان اين آيه فرمود: {{متن عربی |ذاكَ الثّانى، لا يُعَذِّبُ اللَّه يَوْمَ الْقِيامَةِ عَذابَهُ احَداً|ترجمه=منظور از اين كسى كه عذابش از همه بالاتر است عمر است، كه خداوند در روز قيامت احدى را مانند او عذاب نمی‌كند}}.<ref>بحارالانوار، ج۳۰، ص۳۳۱-۳۳۲.</ref>
از اينجاست كه وقتى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را براى [[بیعت|بيعت]] اجبارى بردند، [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] خطاب به عمر گفت: شهادت مى‏‌دهم كه از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره اين آيات پرسيدم: {{قرآن|فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ، وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ|ترجمه=در آن روز هيچ‌كس مانند او عذاب نمى‏‌شود و هيچ‌كس مانند او به بند كشيده نمى‌شود}}؛ پيامبر به من خبر داد كه منظور از اين آيه تو هستى.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۷۸-۲۷۹.</ref> نيز [[امام باقر عليه السلام]] در بيان اين آيه فرمود: {{متن عربی |ذاكَ الثّانى، لا يُعَذِّبُ اللَّه يَوْمَ الْقِيامَةِ عَذابَهُ احَداً|ترجمه=منظور از اين كسى كه عذابش از همه بالاتر است عمر است، كه خداوند در روز قيامت احدى را مانند او عذاب نمی‌كند}}.<ref>بحارالانوار، ج۳۰، ص۳۳۱-۳۳۲.</ref>
بلكه به صريح روايات عذاب او از عذاب ابليس هم بالاتر است، چنانكه امام صادق‏ عليه السلام در اين باره مى ‏فرمايد:
روز قيامت ابليس را در هفتاد غُل و زنجير و دومى را در صد و بيست غل و زنجير مى‏ آورند.
ابليس نگاهى به او مى‏ كند و مى‏ گويد: اين كيست كه خداوند عذاب او را بيش از من قرار داده در حالى كه من تمام مردم را گمراه كرده ‏ام؟!
به او گفته مى‏ شود: اين دومى است. ابليس مى ‏پرسد: براى چه مستحق چنين عذابى شده است؟ به او گفته مى‏ شود: به خاطر ظلم او به على.
او به دومى مى ‏گويد:
واى بر تو! آيا خبر نداشتى كه خداوند به من دستور سجده بر آدم داد ولى من سرپيچى كردم.
آنگاه از او خواستم براى من سلطه بر محمد و اهل‏بيت او و شيعيانش قرار دهد، ولى خداوند اجازه نداد و گفت:
{{قرآن|إِنَّ عِبادِى لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغاوِينَ}}. با اين همه خواسته نفس خود را عملى كردى و اكنون در پيشگاه خلايق از تو پرسيده مى ‏شود: اين چه برنامه ‏اى بود كه از تو و پيروانت در مخالفت على‏ عليه السلام صورت گرفت؟
دومى در پاسخ ابليس مى ‏گويد:
تو به من چنين دستورى دادى. ابليس مى‏ گويد: چرا از پروردگارت سرپيچى كردى و از من اطاعت نمودى؟ عمر در پاسخ آيه قرآن را به ياد مى ‏آورد كه خداوند از قول ابليس آورده:
{{قرآن|إِنَّ اللَّه وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ ما كانَ لِى عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ}}: «خدا به شما وعده حق داد، ولى من به شما وعده دادم و خلاف وعده نمودم، و مرا بر شما قدرتى نيست»!


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۵۰: خط ۳۱:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۴

آیات ۲۵ و ۲۶ فجر و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهفجر
شماره آیه۲۵ و ۲۶
جزء۳۰
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعشرح چگونگی عذاب خلیفه دوم در قیامت


آیات ۲۵ و ۲۶ سوره فجر که به گفته پیامبر صلی الله علیه و آله شرح چگونگی عذاب خلیفه دوم در قیامت است؛ عذابی که هیچ‌کس مانند آن عذاب نمی‌شود.

درباره منظور از آیه ۲۵ و ۲۶ سوره فجر و اینکه این آیه درباره کیست چنین گفته شده است: از جمله مسائلى كه در روايات به آن اشاره شده شدت عذاب عمر بن خطاب در قيامت است و اينكه عذاب او از عذاب ابليس شديدتر است. دلیل این شدت بیشتر این است که شيطان در برابر غدير با تمام توان و قدرت ايستاد چرا كه آن را خنثى‌كننده تلاش‏‌هاى خود براى گمراهى مردم مى‏‌دانست. به نقل از روایات، فريادهايى كه در روز غدیر مى‏‌كشيد به‌خاطر احساس عجزى بود كه در برابر غدير داشت.[۱]

به همین دلیل است كه پایه‌گذاران سقیفه در برابر غدیر نه‌تنها ياران راهگشاى ابليس بودند، بلكه شيطان به آنان آفرين گفت كه راهى را كه از آن عاجز بود توسط آنان گشوده شد و به او امید دادند. در اين باره سه جمله از ابليس نقل شده كه در غدير به شياطين گفته است:

  • «انَّ اصْحابَهُ لا يَفُونَ بِما عَقَدَ عَلَيْهِمْ؛ اصحاب او به آنچه بر آنان پيمان بسته وفا نمى‏‌كنند».
  • «انَّ اصْحابَهُ قَدْ وَعَدُونى انْ لا يَقِرُّوا لَهُ بِشَىْ‏ءٍ مِمّا قالَ؛ اصحاب او به من وعده داده‌اند كه به چيزى از آنچه گفت اقرار نكنند».
  • «انَّ الَّذينَ حَوْلَهُ قَدْ وَعَدُونى فيهِ عِدَةً وَ لَنْ يَخْلُفُونى فيها؛ آنان كه اطراف او هستند به من درباره او وعده‌‏اى داده‏‌اند كه هرگز در آن برخلاف وعده عمل نمى‏‌كنند».[۲]

از اينجاست كه وقتى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را براى بيعت اجبارى بردند، سلمان خطاب به عمر گفت: شهادت مى‏‌دهم كه از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره اين آيات پرسيدم: Ra bracket.png فَيَوْمَئِذٍ لا يُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ، وَ لا يُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ؛ در آن روز هيچ‌كس مانند او عذاب نمى‏‌شود و هيچ‌كس مانند او به بند كشيده نمى‌شود La bracket.png؛ پيامبر به من خبر داد كه منظور از اين آيه تو هستى.[۳] نيز امام باقر عليه السلام در بيان اين آيه فرمود: «ذاكَ الثّانى، لا يُعَذِّبُ اللَّه يَوْمَ الْقِيامَةِ عَذابَهُ احَداً؛ منظور از اين كسى كه عذابش از همه بالاتر است عمر است، كه خداوند در روز قيامت احدى را مانند او عذاب نمی‌كند».[۴]

پانویس

  1. غدیر در قرآن، ج۱، ص۴۲۳.
  2. غدیر در قرآن، ج۱، ص۴۲۴.
  3. بحارالانوار، ج۲۸، ص۲۷۸-۲۷۹.
  4. بحارالانوار، ج۳۰، ص۳۳۱-۳۳۲.

منابع

  • بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.