حسین بن مالک بن حویرث: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۶۶. </ref></big> == <big>يكى...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۶۶. </ref></big> == | == <big>روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۶۶. </ref></big> == | ||
<big>يكى از [[تابعين]] كه حديث غدير را از صحابه نقل كرده حسين بن مالک بن حويرث است. [[احمد بن حنبل]] در «المناقب» و ابن عقده در «حديث الولاية» [[حديث غدير]] را از حسين بن مالک بن حويرث و او از پدرش روايت كرده اند. همچنين در مدارک زير حديث غدير را از او نقل كرده اند: [[هيثمى]] در «مجمع الزوائد» ، طبرانى، [[لال الدين سيوطى|جلال الدين سيوطى]] در «تاريخ الخلفاء» ، بدخشانى در «مفتاح النجا» و «نزل الابرار» ، محمد صدر عالم در «معارج العلى» ، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابونعيم در «فضائل الصحابة»<ref>مجمع الزوائد (هيثمى) : ج ۹ ص ۱۰۸. تاريخ الخلفاء(سيوطى) : ص ۱۱۴. نزل الابرار: ص ۲۰.</ref></big> | <big>يكى از [[تابعين]] كه حديث غدير را از صحابه نقل كرده حسين بن مالک بن حويرث است. [[احمد بن حنبل]] در «المناقب» و ابن عقده در «حديث الولاية» [[حديث غدير]] را از حسين بن مالک بن حويرث و او از پدرش روايت كرده اند. همچنين در مدارک زير حديث غدير را از او نقل كرده اند: [[هيثمى]] در «مجمع الزوائد» ، طبرانى، [[لال الدين سيوطى|جلال الدين سيوطى]] در «تاريخ الخلفاء» ، بدخشانى در «مفتاح النجا» و «نزل الابرار» ، محمد صدر عالم در «معارج العلى» ، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابونعيم در «فضائل الصحابة»<ref>مجمع الزوائد (هيثمى) : ج ۹ ص ۱۰۸. تاريخ الخلفاء(سيوطى) : ص ۱۱۴. نزل الابرار: ص ۲۰.</ref></big> | ||
== <big>پانویس</big> == |
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۵۶
روايت حديث غدير[۱]
يكى از تابعين كه حديث غدير را از صحابه نقل كرده حسين بن مالک بن حويرث است. احمد بن حنبل در «المناقب» و ابن عقده در «حديث الولاية» حديث غدير را از حسين بن مالک بن حويرث و او از پدرش روايت كرده اند. همچنين در مدارک زير حديث غدير را از او نقل كرده اند: هيثمى در «مجمع الزوائد» ، طبرانى، جلال الدين سيوطى در «تاريخ الخلفاء» ، بدخشانى در «مفتاح النجا» و «نزل الابرار» ، محمد صدر عالم در «معارج العلى» ، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابونعيم در «فضائل الصحابة»[۲]