۲۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| موضوع = نفاق | | موضوع = نفاق | ||
}} | }} | ||
آيات ۱۰ تا ۲۵ بقره را روشن‌کننده حسادت دشمنان غدیر، فسادکنندگی آنان، دشمنی آنان با دوستان غدیر و بیماری قلبی آنان نسبت به حقیقت غدیر دانسته‌اند. | |||
به گفته برخی محققان، با ديدن کرامات [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] عليه السلام پس از [[غدیر]] در [[مدینه]]، قلب‌های [[منافقین|منافقان]] مرض بيشترى يافت، گذشته از مرض حسدى كه نسبت به پيامبر و على عليهما السلام داشتند. گفته شده که دشمنان غدیر بنابر آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره فسادکنندگان در زمین قلمداد شده‌اند؛ زیرا آنان با اظهار بیعتشكنى در برابر بندگان مستضعف خدا دين آنان را در دلشان مشوّش می‌کنند و آنان را در اعتقادشان متحير می‌نمايند. ادعای اصلاح گری آنان نشانه‌ای بر این نکته دانسته شده که آنان نه به دين محمد و نه غير محمد اعتقادى ندارند و در مسئله دين متحيرند. | |||
در این آیات، اینکه منافقان پذیرندگان غدیر را سفیه می‌خواندند نشانه سفاهت حقیقی خود آنان دانسته شده است؛ زیرا با نفاقشان نه محبت پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان و نه محبت يهود و ساير كافران را توانستند جذب کنند. | |||
== کرامات علی علیه السلام پس از غدیر و حسادت منافقین == | == کرامات علی علیه السلام پس از غدیر و حسادت منافقین == | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۸: | ||
== دشمنان غدیر به‌عنوان فسادکنندگان در زمین == | == دشمنان غدیر به‌عنوان فسادکنندگان در زمین == | ||
گفته شده که دشمنان غدیر بنابر آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره فسادکنندگان در زمین قلمداد شده‌اند؛ با این توضیح: آنگاه كه به اين شكنندگان بيعتِ غدير گفته مىشود: {{متن قرآن|لا تُفْسِدُوا فِى الاَرْضِ|ترجمه=در زمین فساد نکنید}}: می‌گویند: ما فقط اصلاح‌گریم. آنان با اظهار بیعتشكنى در برابر بندگان مستضعف خدا دين آنان را در دلشان مشوّش می‌کنند و آنان را در اعتقادشان متحير | گفته شده که دشمنان غدیر بنابر آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره فسادکنندگان در زمین قلمداد شده‌اند؛ با این توضیح: آنگاه كه به اين شكنندگان بيعتِ غدير گفته مىشود: {{متن قرآن|لا تُفْسِدُوا فِى الاَرْضِ|ترجمه=در زمین فساد نکنید}}: می‌گویند: ما فقط اصلاح‌گریم. آنان با اظهار بیعتشكنى در برابر بندگان مستضعف خدا دين آنان را در دلشان مشوّش می‌کنند و آنان را در اعتقادشان متحير می‌نمايند. آنان در پاسخ می‌گویند: {{متن قرآن|قالُوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ|ترجمه=می‌گویند: فقط ما اصلاح‌گریم}}؛ این سخنان آنان نشانه‌ای بر این نکته دانسته شده که آنان نه به دين محمد و نه غير محمد اعتقادى ندارند و در مسئله دين متحيرند. | ||
در ادامه تحلیل این آیه گفته شده که منافقان در ظاهر رضايت خود به محمد را با اظهار قبول دين او نشان مىدادند، ولى در باطن طبق خواستههاى خود عمل مى‌کردند. آنان از امكانات زندگى و رفاه آن استفاده مى‌کردند و نفس خود را از رِقيَّت محمد آزاد مىدیدند و از اطاعت پسرعمويش على خود را رها مىدانستند؛ بهگونهاى كه اگر در دنيا پيروزى يافت، ما نزد او مورد توجه باشيم و اگر امر او به نابودى كشيده شد، از اسيرشدن به‌دست دشمنانش سالم بمانيم. خداوند در پاسخ به این رویکرد آنان مى‌فرمايد: {{قرآن|اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ|ترجمه=آگاه باشید! یقیناً خود آنان فسادگرند}}. | در ادامه تحلیل این آیه گفته شده که منافقان در ظاهر رضايت خود به محمد را با اظهار قبول دين او نشان مىدادند، ولى در باطن طبق خواستههاى خود عمل مى‌کردند. آنان از امكانات زندگى و رفاه آن استفاده مى‌کردند و نفس خود را از رِقيَّت محمد آزاد مىدیدند و از اطاعت پسرعمويش على خود را رها مىدانستند؛ بهگونهاى كه اگر در دنيا پيروزى يافت، ما نزد او مورد توجه باشيم و اگر امر او به نابودى كشيده شد، از اسيرشدن به‌دست دشمنانش سالم بمانيم. خداوند در پاسخ به این رویکرد آنان مى‌فرمايد: {{قرآن|اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ|ترجمه=آگاه باشید! یقیناً خود آنان فسادگرند}}. | ||
در پاسخ به ادعای اصلاح‌گری آنان گفته شده است که «بدانيد كه آنان فسادكننده هستند»، با اين مطالبى كه درباره امور خود | در پاسخ به ادعای اصلاح‌گری آنان گفته شده است که «بدانيد كه آنان فسادكننده هستند»، با اين مطالبى كه درباره امور خود مىگويند؛ چرا كه خداوند نفاق آنان را به پيامبرش شناسانده و او آنان را لعنت مى‌نمايد و به مؤمنين دستور لعن آنان را مىدهد. دشمنان مؤمنين نيز ديگر به آنان اطمينان ندارند، چرا كه مى پندارند با آنان نيز منافقانه رفتار مىكنند؛ همان‌گونه كه با اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله با نفاق رفتار مىكنند.<ref>بقره / ۱۰-۱۵؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۷۶-۱۸۲.</ref> از اينجاست كه هيچ منزلتى برايشان نزد آنان وجود ندارد، و به عنوان افرادى موثق در دل آنان جاى ندارند. | ||
از اينجاست كه هيچ منزلتى برايشان نزد آنان وجود ندارد، و به عنوان افرادى موثق در دل آنان جاى ندارند | |||
== سفیه‌خواندن یاران علی علیه السلام توسط منافقان == | |||
گفته شده که این قسمت از آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره {{قرآن|وَ اِذا قيلَ لَهُمْ آمَنُوا كَما آمَنَ النّاسُ قالُوا اَنُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ، اَلا اِنَّهُمْ هُمُ السَّفَهاءُ وَ لكِنْ لا يَعْلَمُونَ|ترجمه=چون به آنان گویند: در زمین فساد نکنید، می‌گویند: فقط ما اصلاح‌گریم. آگاه باشید! یقیناً خود آنان فسادگرند، ولی درک نمی‌کنند}} درباره اين است كه وقتى برگزيدگان مؤمنان، مانند سلمان و مقداد و ابوذر و عمار، به اين بيعت‌شكنان مىگويند: «ايمان آوريد به پيامبر و به على كه او را جاى خود قرار داده و مقام خود را به او داده و در همه مصالح دين و دنيا او را ضابطه قرار داده است. شما هم مانند ساير مردم ايمان به اين پيامبر آوريد و در ظاهر و باطن تسليم اين امام شويد» آنان به اين مؤمنان پاسخى نمىدهند؛ زيرا جرأت ندارند جواب واقعى را به آنان بگويند، ولى به منافقينى كه نزد آنان مىآيند و مورداعتمادشان هستند و همچنين به مؤمنان مستضعفى كه از كتمان آن مطمئن هستند مىگويند:{{قرآن|اَنُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ|ترجمه=آیا ما هم مانند سبک‌مغزان ایمان آوریم؟}}. | |||
گفته شده که منظور منافقان از سفيهان سلمان و اصحاب خاص علی علیه السلام هستند كه در پيشگاه على عليه السلام محبت خالصانه و اطاعت محض را تقديم نمودهاند و ولايت دوستان على و دشمنى با او را علنى ساختهاند. اينان را از آن جهت «سفهاء» مىدانند كه در برابر دشمنان محمد روش تندى دارند و هنگامى كه امر او مضمحل شود دشمنانش آنان را نابود مىكنند و ساير سردمداران و مخالفان محمد نيز آنان را هلاک مى‌نمايند. | |||
گفته شده که جمله {{قرآن|اَلا اِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ|ترجمه=آگاه باشید! قطعاً اینان خود سبک‌مغزند، ولی [از شدت کوردلی به این حقیقت] آگاه نیستند.}} در پاسخ به این ادعای منافقان آمده است؛ چرا كه در نبوت پيامبر صلى الله عليه وآله آن‌گونه كه بايد توجه نكرده‌اند تا به نبوت او معرفت پيدا كنند و صحت ضابطه قرار دادن على عليه السلام را در امر دين و دنيا دريابند. اين منافقان با دقت‌نكردن به اتمام‌حجت‌هاى خدا جاهل ماندهاند و از پيامبر صلى الله عليه و آله و يارانش و همچنين از مخالفينشان مىترسند؛ چرا كه در امان نيستند كه كدامشان غالب مىشود و مىترسند كه مبادا همراه آنان هلاک شوند. بنابراين آنان سفيهند به دليل اينكه با نفاقشان نه محبت پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان و نه محبت يهود و ساير كافرين براى آنان قابل تحقق است. | |||
در ادامه گفته شده که اين منافقان با نفاقشان در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله اظهار ولايت آن حضرت و برادرش على عليه السلام و دشمنى با يهود و نصارى و ناصبيان مى‌نمايند، همان‌گونه كه در برابر اين دشمنان اظهار دشمنى با پيامبر و على عليهما السلام و ولايت دشمنان ايشان مى‌نمايند. با اين روش دشمنان پيامبر صلى الله عليه وآله هم مىپندارند كه نفاق اينان در برابر آنان همانند نفاقشان با محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام است. اما آنان نمی‌دانند{{قرآن|وَ لكِنْ لا يَعْلَمُونَ|ترجمه=ولی [از شدت کوردلی به این حقیقت] آگاه نیستند}} که خداوند پيامبرش را از اسرار آنان آگاه مىکند و آنان را خوار مى‌نمايد و مورد لعنت قرار مىدهد و بىارزش تلقى مى‌نمايد. | |||
در ادامه كلام خداوند كه مى‌فرمايد:{{قرآن|وَ اِذا لَقُوا الَّذينَ آمَنُوا قالُوا آمَنّا، وَ اِذا خَلَوا اِلى شَياطينِهِمْ قالُوا اِنّا مَعَكُمْ اِنَّما نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ. اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَ يَمُدُّهُمْ فى طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ|ترجمه=و هنگامی که با اهل ایمان دیدار کنند، گویند: ما ایمان آوردیم و چون با شیطان‌هایشان [که سرانِ شرک و کفرند] خلوت گزینند، گویند: بدون شک ما با شماییم، جز این نیست که ما [با تظاهر به ایمان] آنان را مسخره می‌کنیم. خدا آنان را [به کیفر این کار منافقانه در دنیا و آخرت] عذاب خواهد کرد و آنان را در سرکشی و تجاوزشان مهلت می‌دهد [تا در گمراهی‌شان] سرگردان و حیران بمانند.}} اين قسمت از آيه درباره آن دانسته شده كه اين بيعت‌شكنان كه بر مخالفت با على عليه السلام و مانع‌شدن خلافت از او هم پيمان شده بودند، وقتى با مؤمنان رو‌به‌رو مى‌شدند مىگفتند: ما هم مانند ايمان شما ايمان آوردهايم.<ref>بحار الانوار: ج ۶، ص ۳۰ و ج ۳۰، ص ۲۲۳-۲۶۶ و ج ۳۷، ص ۱۴۲-۱۴۸؛ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۵۴-۱۶۱.</ref> | |||
امام کاظم علیه السلام: {{متن قرآن| | == دشمنی با ولایت علی بیماری قلب منافقان و تشدیدکننده آن == | ||
امام کاظم علیه السلام در تفسیر آیه {{متن قرآن|فى قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً...}} فرمودند: {{متن عربی|فَمَرِضَتْ قُلُوبُ الْقَوْمِ لَمَّا شَاهَدُوا ذَلِکَ مُضَافاً إِلَی مَا کَانَ مِنْ مَرَضِ أَجْسَامِهِمْ لَهُ وَ لِعَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) فَقَالَ اللَّهُ عِنْدَ ذَلِکَ}}:{{متن قرآن|فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ}} {{متن عربی|أَیْ فِی قُلُوبِ هَؤُلَاءِ الْمُتَمَرِّدِینَ الشَّاکِّینَ النَّاکِثِینَ لِمَا أَخَذْتَ عَلَیْهِمْ مِنْ بَیْعَهًِْ عَلِیٍّ علیه السلام}}: منافقان وقتی صحنه[ی بیعت‌گرفتن برای علی علیه السلام] را دیدند، به‌خاطر کینه دلشان نسبت به پیامبر و علی علیه السلام، بیماری و مرضِ دل، بر مرضِ جسمشان افزوده‌شد، در این هنگام خداوند فرمود: {{متن قرآن|فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ}}؛ یعنی خداوند در قلب‌های این افراد سرکش و شک‌کننده و پیمان‌شکن که عهد بیعت با علی علیه السلام را شکستند، [مرض و بیماری انداخت].<ref>تفسیر اهل‌بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۴۰؛ بحارالأنوار، ج۳۷، ص۱۴۴؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۳۹. </ref> | |||
آن منافقین دچار عذاب دردناک | در ادامه امام کاظم علیه السلام اضافه می‌کند: {{متن قرآن|وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ بِما کانُوا یَکْذِبُونَ}} {{متن عربی|مُحَمَّداً وَ یَکْذِبُونَ فِی قَوْلِهِمْ إِنَّا عَلَی الْعَهْدِ وَ الْبَیْعَهًِْ مُقِیمُونَ.}}: آن منافقین دچار عذاب دردناک می‌شوند؛ زیرا محمّد صلی الله علیه و آله را تکذیب کرده و نیز این سخن خود را که ما بر عهد و پیمان خود استواریم، [در عمل] تکذیب می‌کردند.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۱۴۰؛ بحارالأنوار، ج۳۷، ص۱۴۴؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۳۹.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||