۲۵٬۹۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(اتمام عنوان المستدرک علی الصحیحین (کتاب)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| عنوان = المستدرک علی الصحیحین | |||
| تصویر =المستدرک علی الصحیحین .jpg | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| نویسنده = | |||
| شاعر = | |||
| تاریخ نگارش = | |||
| زبان = | |||
| تحقیق یا تدوین = | |||
| موضوع = | |||
| مذهب = | |||
| ناشر = | |||
| محل نشر = | |||
| سال نشر = | |||
|نوبت چاپ= | |||
| نوع چاپ = | |||
| تعداد جلد = | |||
| تعداد صفحه = | |||
| قطع = | |||
| شابک = | |||
| شماره ملی = | |||
| نسخه الکترونیکی = | |||
| نام ترجمه فارسی = | |||
| مترجم فارسی = | |||
}} | |||
'''«المستدرک علی الصحیحین»''' تألیف محمد بن عبدالله مشهور به حاکم نیشابوری کتابی است که در سال 373 هجری قمری نوشته شد. این کتاب شامل 8803 حدیث است که به عنوان تکمله‌ای بر صحیح بخاری و صحیح مسلم در نظر گرفته می‌شود.حاکم نیشابوری در المستدرک احادیثی را جمع‌آوری کرد که به ادعای وی بر اساس معیارهای بخاری و مسلم صحیح بودند اما در کتب آنها نیامده بودند. این کتاب حاوی حدود 260 روایت در فضیلت حضرت علی علیه السلام است که باعث انتقاد برخی از اهل حدیث شده است. | |||
== نویسنده == | |||
'''محمد بن عبدالله'''، مشهور به '''حاکم نیشابوری''' یا ابن البَیِّع (321-405 ق/933-1014 م)، محدث برجسته، فقیه شافعی، تاریخ‌نگار و قاضی ایرانی در قرن چهارم هجری بود. او از سن 9 سالگی به فراگیری حدیث پرداخت و در طول عمر خود به شهرهای مختلفی سفر کرد تا علم حدیث را بیاموزد. | |||
== تألیفات == | |||
{{ستون|۲}} | |||
* المستدرک علی الصحیحین | |||
* معرفة علوم الحدیث | |||
* تاریخ النیسابوریین | |||
* فضائل فاطمة الزهرا (علیهاالسلام) | |||
* سؤالات الحاکم للدارقطنی فی الجرح و التعدیل | |||
* الاکلیل | |||
* مزکی الأخبار | |||
* فضائل الشافعی | |||
* کتاب الضعفاء | |||
* علل الحدیث | |||
* مفاخر الرضا | |||
{{پایان}} | |||
== نقل حديثى هم سياق با حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۵۷۳ - ۵۷۷.</ref> == | == نقل حديثى هم سياق با حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۵۷۳ - ۵۷۷.</ref> == | ||
در دو كتاب احاديثى آمده كه با [[حدیث غدیر]] هم [[سیاق]] هستند. يكى از آنها سياق حديث غدير در «المستدرک على الصحيحين» از حاكم نيشابورى است. به تعبير ديگر: يكى از وجوه [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] و [[ولایت]] اين است كه حاكم نيشابورى حديث غدير را به سياق و لفظى نقل كرده كه به صراحت و وضوح به امامت اميرالمؤمنين عليه السلام و جانشينى و پس از رسول اللَّه صلى الله عليه و آله دلالت مى كند. اين از جهت دلالت. اما از جهت سند، حاكم خود تصريح كرده كه اين [[حدیث]] صحيح الاسناد است. | در دو كتاب احاديثى آمده كه با [[حدیث غدیر]] هم [[سیاق]] هستند. يكى از آنها سياق حديث غدير در «المستدرک على الصحيحين» از حاكم نيشابورى است. به تعبير ديگر: يكى از وجوه [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] و [[ولایت]] اين است كه حاكم نيشابورى حديث غدير را به سياق و لفظى نقل كرده كه به صراحت و وضوح به امامت اميرالمؤمنين عليه السلام و جانشينى و پس از رسول اللَّه صلى الله عليه و آله دلالت مى كند. اين از جهت دلالت. اما از جهت سند، حاكم خود تصريح كرده كه اين [[حدیث]] صحيح الاسناد است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۸۲: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده: میراث مکتوب غدیر]] | |||