آیه ۱۱ فتح و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات آیه

}}

== آیه‌ای مربوط به مناسبت‌های خاص در غدیر ==

با توطئه‌‏هاى بسيارى كه منافقان امت اسلامى بر ضد رسول الله ‏صلى الله عليه و آله چيده‏‌اند، توطئه‌هایی چون نگارش [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] براى براندازى خلافت و [[ولایت ائمه علیهم السلام|وصايت اهل‏ بيت‏ عليهم السلام]]<ref>برای اطلاع بیشتر نگاه کنید: غدير در قرآن، ج۱، ص۱۲۹؛  غدير در قرآن، ج۲، ص۱۲۳.</ref> و نقشه قتل پيامبر صلى الله عليه و آله در كوه هرشى،<ref>برای اطلاع بیشتر نگاه کنید: غدير در قرآن، ج۲، ص۴۰۷.</ref> باز هم در ظاهر چنان اظهار ارادت دروغين نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله نشان مى‏‌دهند كه حاكى از بالاترين درجه نفاق است.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۹۷.</ref>

[[منافقین|منافقان]] دورويى خود را بسيار عادى تلقى می‌کردند، در حالى كه این عمل نزد خداوند بسيار مهم است. اين عادى‌شمردن به‌حدى رسيده بود كه گاهى رودرروى حضرت از ديگران هم جلوتر مى‌‏افتادند و ارادت بيشترى نشان مى‏‌دادند. اين همان چيزى بود كه قلب پيامبر صلى الله عليه و آله را آزار مى‏‌داد.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۹۷.</ref>

پس از مراسم غدير، چند نفر از قريش جمع شده بودند و از آنچه واقع شد تأسف مى‌خوردند. در اين هنگام سوسمارى از كنار آنان عبور كرد. يكى از آنان گفت: اى كاش محمد به‌جاى على اين سوسمار را امير ما قرار مى‏‌داد. [[ابوذر غفاری|ابوذر]] اين گفته آنان را به پيامبر صلى الله عليه و آله گزارش داد. حضرت سراغ آنان فرستاد و احضارشان نمود و گفته‌شان را برايشان تكرار نمود. آنان انكار كردند و در اين باره قسم ياد نمودند. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: بدانيد كه [[جبرئیل|جبرئيل]] بر من نازل شده و خبر آورده كه روز قيامت قومى را می‌آورند كه امامشان سوسمار است! مواظب باشيد كه شما نباشيد.<ref>عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۶۳؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۳.</ref>

آن شب كه توطئه قتل پيامبر صلى الله عليه و آله بر فراز كوه هَرشى اجرا شد و خداوند رسولش را حفظ نمود، صبح‌هنگام كه قافله پياده شدند حضرت فرمود: چه شده است عده‌‏اى را كه در [[کعبه|كعبه]] هم‌قسم شده‌اند كه اگر خدا محمد را از دنيا ببرد يا كشته شود، امر [[جانشین|خلافت]] را به اهل‏‌بيتش باز نگردانند. همان عده فوراً نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و قسم ياد كردند كه دراين باره هيچ سخنى نگفته‌اند و چنين قصدى نداشته‌اند و درباره آن حضرت هيچ اقدامى نكرده‌اند.<ref>عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۶۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۱۳.</ref>  

* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.

{{پایان منابع}}