سوره هل اتی و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''سوره هَلْ اَتی''' یا سوره انسان یا سوره دهر از جمله سوره‌هایی است که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده و بر این اساس در [[خطبه غدیر]] به طور کامل مورد تفسیر قرار گرفته است.
[[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پيامبر صلی الله علیه و آله]] در قسمتی از بخش چهارم خطبه غدير سوره انسان را مطرح كرد و نزول اين سوره را درباره على‏ عليه السلام دانست: خداوند در سوره «هل اتی» شهادت به بهشت نداده مگر براى على، و اين سوره را دربارۀ غير او نازل نكرده و با اين سوره غير او را مدح ننموده است.
درباره تحلیل سوره هل اتی از سوی برخی محققان مطالبی ارائه شده است: يک گروه نيكوكار در اول اين سوره با عنوان «ابرار» معرفی شده‌اند كه خداوند داستان اخلاص در عمل و ايثار آنان را با عظمت تمام بيان فرموده و [[بهشت]] و نعمت‏‌هاى آن را به‌عنوان سپاس به آنان ارزانى داشته است. از سوى ديگر، در ضمن اين داستان به دو جهت مهم اشاره فرموده است: يكى قبولى اين ايثار و اخلاص به درگاه خداوند و ديگرى شهادت به بهشت براى اهل اين آيه.


==یک سورۀ كامل تفسیرشده در غدير==
==یک سورۀ كامل تفسیرشده در غدير==
خط ۲۶: خط ۳۱:
از سوى ديگر، در ضمن اين داستان به دو جهت مهم اشاره فرموده است: يكى قبولى اين ايثار و اخلاص به درگاه خداوند و ديگرى شهادت به بهشت براى اهل اين آيه.
از سوى ديگر، در ضمن اين داستان به دو جهت مهم اشاره فرموده است: يكى قبولى اين ايثار و اخلاص به درگاه خداوند و ديگرى شهادت به بهشت براى اهل اين آيه.


پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير هر سه نكته را زير ذره‌‏بين اعتقاد مردم مى‏‌برد: از يک سو مى‌‌فرمايد: خداوند در اين سوره بهشت را براى على بن ابى ‏طالب ضمانت كرده و فرموده است:
پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير هر سه نكته را زير ذره‌‏بين اعتقاد مردم مى‏‌برد: از يک سو مى‌‌فرمايد: خداوند در اين سوره بهشت را براى على بن ابى‌‏طالب علیه السلام ضمانت كرده و فرموده است: «و در برابر صبرشان، بهشت و لباس‌های حریر بهشتی را به آنها پاداش می‌دهد»؛ يعنى اى مردم شما با گروهی ضد على‏ عليه السلام روبه‌رو خواهيد شد که او را به طناب خواهند كشيد؛ شما بدانيد كه حق با اهل بهشت است كه بهشت به بركت آنان خلق شده است.
 
«وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَرِيراً». يعنى اى مردمى كه با گروه ضد على‏ عليه السلام روبرو خواهيد شد و اهل [[سقیفه]] او را به طناب خواهند كشيد، بدانيد كه حق با اهل بهشت است كه بهشت به بركت آنان خلق شده است.
 
اگر دشمنانش گفتند: «خلافت و نبوت در يک خانواده جمع نمى‏ شود»، بدانيد كه آنان دروغ مى‏ گويند، چرا كه على اهل بهشت است و جز راست نمى‏ گويد. اگر كسى با على مخالفت كرد بدانيد راه على راه بهشت است، و اگر با على بوديد شما را به بهشت رهنمون مى ‏گردد.
 
از جهت ديگرى تصريح مى‏كند كه شأن نزول اين سوره على و خاندان اوست، و اين همه فضيلت و اين همه مديحه الهى در شأن او نازل شده است.
 
مبادا به صاحبان چنين فضيلتى بى‏ حرمتى شود و آتش بر در خانه آنان به پا شود، و نعره ‏هاى مهاجمين بانوى «هَلْ أَتى» را دچار سقط جنين نمايد و با ضرباتى مهلک مجروح شود و كار به شهادتش بيانجامد!


دريغا كه چه زود مردم حرمت خاندانِ «لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً» را شكستند، و از اين فراز غدير هشتاد روز نگذشته بر خانه «جَنَّةً وَ حَرِيراً» حمله آوردند و بسته ‏هاى هيزم را اطراف ديوار آن چيدند و آتشگيره آوردند و آن را آتش زدند و درِ خانه را شكستند و سينه و پهلوى بانوى خانه را بين در و ديوار خُرد كردند!!
اگر دشمنانش گفتند: «خلافت و نبوت در يک خانواده جمع نمى‏‌شود»، بدانيد كه آنان دروغ مى‏‌گويند؛ چرا كه على اهل بهشت است و جز راست نمى‏‌گويد. اگر كسى با على مخالفت كرد، بدانيد راه على راه بهشت است، و اگر با على بوديد، شما را به بهشت رهنمون مى‌‏گردد.


سپس طناب بر گردن بزرگِ خانه انداختند و او را براى [[بیعت]] با سركرده سقيفه با شمشيرهاى آخته بردند، و تا مرز قتل او پيش رفتند، و تا او را خانه ‏نشين نكردند دست بر نداشتند.
از جهت ديگر، تصريح می‌کند كه شأن نزول اين سوره امیرالمؤمنین علیه السلام و خاندان اوست و اين همه فضيلت و اين همه مديحه الهى در شأن او نازل شده است. مبادا به صاحبان چنين فضيلتى بى‏‌حرمتى شود و آتش بر در خانه آنان به‌پا شود و نعره‌‏هاى مهاجمين بانوى «هَلْ أَتى» را دچار سقط جنين نمايد و با ضرباتى مهلک مجروح شود و كار به شهادتش بيانجامد!


گويا اين پاسخى به مدح خداوند و شهادت او به بهشت براى اين خاندان بود!
دريغا كه چه زود مردم حرمت این خاندان را شكستند. از اين کلمات در غدير هشتاد روز نگذشته بر خانه آنان حمله آوردند و بسته‌‏هاى هيزم را اطراف ديوار آن چيدند و آتش‌گيره آوردند و آن را آتش زدند و درِ خانه را شكستند و سينه و پهلوى بانوى خانه را بين در و ديوار خُرد كردند. سپس طناب بر گردن بزرگِ خانه انداختند و او را براى [[بیعت]] با سركرده سقيفه با شمشيرهاى آخته بردند. آنان تا مرز قتل او پيش رفتند و تا او را خانه‌‏نشين نكردند دست بر نداشتند. گويا اين پاسخى به مدح خداوند و شهادت او به بهشتی بودن اين خاندان بود.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۴۳.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۴۷: خط ۴۴:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* '''اسرار غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
* '''سخنرانی استثنائی غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:تفسير یک سورۀ کامل در غدير]]