منافقین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «از جمله مواردى كه رابطه مستقيم با غدير دارد موضوع «منافقين» است، چرا كه غدير...» ایجاد کرد) |
(←پانويس) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
جامعه اى كه پيامبرصلى الله عليه وآله ايجاد نمود جامعه اى بود كه آثار جاهلى از آن زدوده شده بود، و ادامه اين روند مستلزم برپايى غدير بود. ولى نفى غدير آثار سوئى را جايگزين چنين تحولى كرد، زيرا روحيه نفاق و منافق پرورى از همان روزهاى آغازين پس از شهادت پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله در جامعه جلوه كرد، و اميرالمؤمنين عليه السلام حتى پس از به دست گرفتن حكومت با منافقان مواجه بودند. | جامعه اى كه پيامبرصلى الله عليه وآله ايجاد نمود جامعه اى بود كه آثار جاهلى از آن زدوده شده بود، و ادامه اين روند مستلزم برپايى غدير بود. ولى نفى غدير آثار سوئى را جايگزين چنين تحولى كرد، زيرا روحيه نفاق و منافق پرورى از همان روزهاى آغازين پس از شهادت پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله در جامعه جلوه كرد، و اميرالمؤمنين عليه السلام حتى پس از به دست گرفتن حكومت با منافقان مواجه بودند. | ||
اين جريان ادامه يافت، تا به صفين و حكميّت ختم شد. همان هايى كه با اصرار خود، پيروزى در صفين را از بين بردند و شعار «الحكم للَّه لا لك و لا لاصحابك يا على»<ref>وفيات الائمه عليهم السلام: ص ۵۶ . | اين جريان ادامه يافت، تا به صفين و حكميّت ختم شد. همان هايى كه با اصرار خود، پيروزى در صفين را از بين بردند و شعار «الحكم للَّه لا لك و لا لاصحابك يا على»<ref>وفيات الائمه عليهم السلام: ص ۵۶ . </ref> و «لا حكم الا للَّه»<ref>المدوّنة الكبرى (مالك) : ج ۲ ص ۴۹.</ref>را سر دادند، كه از بارزترين آثار انكار غدير است. | ||
بسيارى از اصحاب حضرت طراحان چنين رفتار و شعارسازى هاى بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام را منافقان خواندند. يقيناً اينان منافق بودند، زيرا اگر در قاموس مفهوم نفاق مصداقى وجود داشته باشد، يقيناً همين دسته اند كه بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام شعار مى دادند. در حالى كه در ركاب حضرتش بودند و به چيزى اعتراض مى كردند كه خود بر حضرت تحميل كرده بودند! | بسيارى از اصحاب حضرت طراحان چنين رفتار و شعارسازى هاى بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام را منافقان خواندند. يقيناً اينان منافق بودند، زيرا اگر در قاموس مفهوم نفاق مصداقى وجود داشته باشد، يقيناً همين دسته اند كه بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام شعار مى دادند. در حالى كه در ركاب حضرتش بودند و به چيزى اعتراض مى كردند كه خود بر حضرت تحميل كرده بودند! | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۱
از جمله مواردى كه رابطه مستقيم با غدير دارد موضوع «منافقين» است، چرا كه غدير بزرگترين سدّ راه آنان و اهداف پليدشان بوده است. لذا حضور آنان در جاى جاى غدير و قبل و بعد آن مكرر مشاهده مى شود.
آثار نفى غدير[۱]
با نگاهى گذرا به دوران چهار سال و چند ماهه حكومت ظاهرى اميرالمؤمنين على عليه السلام به حجم زيان هايى كه در نتيجه نفى غدير بر مسلمانان و جامعه بشرى وارد شد پى مى بريم. پس از ۲۵ سال حكومت مدعيان خلافت، روش حكومتى پيامبرصلى الله عليه وآله به فراموشى سپرده شد.
نفى غدير، آثار و پيامدهاى ناگوار و بى حسابى براى بشريت به همراه داشته است، زيرا دگرگونى بسيارى در كيفيت حيات بشرى ايجاد نموده كه خسارت مطلق به شمار مى رود.
در نتيجه، جامعه از نعمت هاى فراوانى محروم شد، چرا كه خط مشى حكومتى اميرمؤمنان على عليه السلام مشابه و در استمرار حكومت پيامبرصلى الله عليه وآله بود، و همان سان كه حكومت پيامبرصلى الله عليه وآله براى جامعه سازنده بود، حكومت امام اميرمؤمنان على عليه السلام انعكاسى از حكومت پيامبرصلى الله عليه وآله بود، و حضرتش در مسير تعيين شده خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله گام بر مى داشتند كه ثمره آن برپايى عدالت، و نفى هرگونه ستيزه جويى و ايجاد جامعه اى سالم و آكنده از فضائل اخلاقى بود.
روشن است تمام اين امور از مواهب الهى است، كه با وجود موهبت خدا داده به اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير - يعنى امامت و ولايت آن حضرت - محقق مى شد. نفى اين موهبت و مصادره حكومت از حضرت اميرعليه السلام آثار سوئى در جامعه پديد آورد، كه يكى از اين موارد منافق پرورى است.
جامعه اى كه پيامبرصلى الله عليه وآله ايجاد نمود جامعه اى بود كه آثار جاهلى از آن زدوده شده بود، و ادامه اين روند مستلزم برپايى غدير بود. ولى نفى غدير آثار سوئى را جايگزين چنين تحولى كرد، زيرا روحيه نفاق و منافق پرورى از همان روزهاى آغازين پس از شهادت پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله در جامعه جلوه كرد، و اميرالمؤمنين عليه السلام حتى پس از به دست گرفتن حكومت با منافقان مواجه بودند.
اين جريان ادامه يافت، تا به صفين و حكميّت ختم شد. همان هايى كه با اصرار خود، پيروزى در صفين را از بين بردند و شعار «الحكم للَّه لا لك و لا لاصحابك يا على»[۲] و «لا حكم الا للَّه»[۳]را سر دادند، كه از بارزترين آثار انكار غدير است.
بسيارى از اصحاب حضرت طراحان چنين رفتار و شعارسازى هاى بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام را منافقان خواندند. يقيناً اينان منافق بودند، زيرا اگر در قاموس مفهوم نفاق مصداقى وجود داشته باشد، يقيناً همين دسته اند كه بر ضد اميرالمؤمنين عليه السلام شعار مى دادند. در حالى كه در ركاب حضرتش بودند و به چيزى اعتراض مى كردند كه خود بر حضرت تحميل كرده بودند!
پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله در حديثى در وصف منافق مى فرمايند: لا يبغضك الا منافق[۴]: تنها منافقان نسبت به تو(على عليه السلام) دشمنى و بغض مى ورزيدند.
آنچه بيان شد پاره اى از پيامدهاى سوء كنار زدن اميرمؤمنان على عليه السلام و نفى غدير بود.