تحریف

آثار نفى غدير

با نگاهى گذرا به دوران چهار سال و چند ماهه حكومت ظاهرى اميرالمؤمنين على ‏عليه السلام به حجم زيان‏ هايى كه در نتيجه نفى غدير بر مسلمانان و جامعه بشرى وارد شد پى مى ‏بريم. پس از ۲۵ سال حكومت مدعيان خلافت، روش حكومتى پيامبر صلى الله عليه و آله به فراموشى سپرده شد.

نفى غدير، آثار و پيامد هاى ناگوار و بى‏ حسابى براى بشريت به همراه داشته است، زيرا دگرگونى بسيارى در كيفيت حيات بشرى ايجاد نموده كه خسارت مطلق به شمار مى ‏رود. در نتيجه، جامعه از نعمت‏ هاى فراوانى محروم شد، چرا كه خط مشى حكومتى اميرمؤمنان على‏ عليه السلام مشابه و در استمرار حكومت پيامبر صلى الله عليه و آله بود، و همان سان كه حكومت پيامبر صلى الله عليه و آله براى جامعه سازنده بود، حكومت امام اميرمؤمنان على‏ عليه السلام انعكاسى از حكومت پيامبر صلى الله عليه و آله بود، و حضرتش در مسير تعيين شده خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله گام بر مى ‏داشتند كه ثمره آن برپايى عدالت، و نفى هرگونه ستيزه‏ جويى و ايجاد جامعه‏ اى سالم و آكنده از فضائل اخلاقى بود.

روشن است تمام اين امور از مواهب الهى است، كه با وجود موهبت خدا داده به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در غدير -  يعنى امامت و ولايت آن حضرت -  محقق مى‏ شد. نفى اين موهبت و مصادره حكومت از حضرت اميرعليه السلام آثار سوئى در جامعه پديد آورد، كه يكى از اين موارد تحريف شريعت است.

پس از پيامبر گرامى اسلام‏ صلى الله عليه و آله بسيارى از مبانى شريعت مبين اسلام دستخوش تحريف شد، و قدرتمندان دين را بر حسب سلايق و به مقتضاى رأى شخصى تغيير مى‏ دادند. طى مدت ۲۵ ساله حكومت غاصبان، چنان جو خفقان و اختناق بر جامعه حاكم شده بود كه هيچ كس حق نداشت از پيامبر صلى الله عليه و آله حتى يک روايت نقل كند!

اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و ديگران گرفتار چنين جوّى بودند. زمينه ‏هايى براى امكان تحريف ايجاد كرده بودند كه از جمله آنها سلب آزادى بود. در جامعه آن روز هيچ كس آزادى روايت يک حديث از پيامبر صلى الله عليه و آله را نداشت، و حكّام غاصب حتى اجازه جمع ‏آورى قرآن را نمى ‏دادند!

تا جايى كه پسر عمر مى‏ گويد: من در زمان پدرم نمى‏ توانستم حتى حديثى كه از رسول‏ الله‏ صلى الله عليه وآله شنيده بودم نقل كنم. در صورتى كه شخصى حديثى از رسول‏ الله ‏صلى الله عليه و آله نقل مى‏ كرد به تحمل شلاق محكوم مى ‏شد، ولى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام پس از به دست گرفتن حكومت و لو كوتاه مدت، جوّ اختناق را از بين بردند و آزادى را به جامعه باز گرداندند.

راستى مگر پيامبر صلى الله عليه و آله غير از بيان شريعت، بيان ديگرى هم داشتند؟ مگر قرآن شريعت نبود؟ آيا سيره پيامبر صلى الله عليه و آله غير از شريعت بود؟

در حقيقت، تحريف واقعيت دين با وجود آزادى ممكن نبود. از جمله صدها تحريفى كه حاكمان غاصب پايه‏ گذارى كردند، در مورد نماز نافله شب‏هاى ماه مبارک رمضان بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله تشريع فرمودند. پيامبر گرامى اسلام‏ صلى الله عليه و آله نماز نافله ماه رمضان را در مسجد به جا مى‏ آوردند. عده ‏اى اين نماز را به جماعت خواندند، ولى پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اين نماز به جماعت خوانده نمى ‏شود، بلكه بايد فُرادى به جا آورده شود. پس از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله، عمر بن خطاب در مخالفت با بيان پيامبر صلى الله عليه و آله به رأى خود اقدام به برپايى نافله در ماه رمضان به جماعت نمود، و نام آن را «نماز تراويح» گذارد.

يا موارد بسيار ديگر از تحريف شريعت كه از سوى حاكمان وجود دارد، و در محل خود ذكر شده است و همه كم و بيش آن را مى ‏دانند.

دعاهاى روز غدير و بيان تحريف

يكى از مضامينى كه در دعاهاى روز غدير آمده تغيير دهندگان دين و تحريف كنندگان است:

خدايا تو را شكر مى‏ كنيم بر ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و بر اتمام نعمت و تجديد عهد و پيمان بر ولايت او، و اينكه ما را از اتباع تغيير دهندگان دين و تحريف كنندگان قرار ندادى.