خطبه غدیر و نماز

خطبه غدير و نماز

يكى از مسائلى كه در خطبه غدیر به آن اشاره شده نماز است. پيش از آنكه سخن پيامبر صلى الله عليه و آله به آخرين بخش خود برسد، بخش دهم خطابه اختصاص به حلال و حرام و واجبات و محرمات يافت، و مقصود حضرت معرفى كسانى بود كه مردم بايد در آينده‏ هاى نزديک و دور در احكامشان به آنان مراجعه كنند.

حضرت پس از اشاره به حج، نماز و زكات را دو بار مطرح كرد: يک بار با اشاره به آيه ۴۳ سوره بقره «وَ اَقيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرّاكِعينَ»، و بار ديگر با اشاره به آيه ۴۱ سوره حج «الَّذينَ اِنْ مَكَّناهُمْ فِى الاَرْضِ اَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ اَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ».

در طى اين فرازهاى خطبه غدير، پيامبر صلى الله عليه و آله سه نكته اساسى درباره نماز و زکات فرموده ‏اند:

۱. تأكيد خاص دين اسلام بر اين دو عمل، كه اثرات خاص دنيوى و اُخروى و فردى و اجتماعى آن بر همگان معلوم است.

۲. انجام اين دو وظيفه آن طور كه خداوند دستور فرموده (كما امركم اللَّه) ، به طورى كه هرگونه بدعت و كم و زياد كردن عمدى ارزشِ آنها را ساقط مى‏ كند. و اين بدان معنى است كه خداوند مى‏ خواهد درجه اطاعت كامل مردم را با اين دو عمل بسنجد و بدين وسيله مردم ميزانِ «الاسلام هو التسليم» را در خود محك بزنند.

۳. اگر هرگونه سؤال يا مشكلى درباره اين دو عمل پيش آمد بايد از امامان ‏عليهم السلام پرسيد تا مطابق خواست خداوند باشد.