دعوت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «== <big>تبليغ غدير با موضوع دعوت ذوالعشيرة <ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۳ ۳۲.</ref></big> =...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == تبليغ غدير با موضوع دعوت ذوالعشيرة <ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۳ ۳۲.</ref>== | ||
يكى از موضوعاتى كه در رابطه با غدير بايد مورد توجه قرار گيرد و در تحقيق و تأليف درباره غدير نبايد از آنها غفلت شود - اگر چه از نظر تحقيقى از موضوعات غدير | |||
نيستند - ماجراى دعوت ذوالعشيرة از سوى پيامبرصلى الله عليه وآله در ابتداى رسالت و جوانب آن است. | |||
< | == دعوت همگانى براى حج و غدير <ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۹.</ref>== | ||
با در نظر گرفتن شيوه هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبرصلى الله عليه وآله، بايد اقدامى بديع صورت مى گرفت، تا خبر مهمترين سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله - | |||
كه همان خطبه غدير بود - در گسترده ترين و سريع ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد. | |||
پيشرفته ترين شيوه همان بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله به كار گرفت كه تا امروز حيرت همه رسانه ها را برانگيخته است. اين اقدامات طى چند مرحله دست به | |||
دست هم داد و جلوه هايى از عظمت تبليغ را نشان داد، كه فقط در آيه «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» قابل ترسيم است، و جمله «واِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما | |||
بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» مى تواند آن را به تصوير كشد. | |||
< | در مرحله اول فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به مكه و طائف و يمن درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى خواستند اعمال حج | ||
ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف از فدک تا يمن و از نجد و عمان تا سودان و حبشه براى مراسم | |||
حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى را بر خود استوار سازند. | |||
جمعيت عظيمى كه گرد هم آوردن آنان در آن زمان تقريباً محال بود، و اگر عظمت و احترام پيامبرصلى الله عليه وآله از يک سو و اولين بار بودن حج مطرح نبود، | |||
اجتماع آنان امكان نداشت. | |||
اكنون يكصد و بيست هزار مخاطب كه از مكان هاى متفاوت با افكار گوناگون آماده شركت در مراسم غدير بودند، با يک فرمان پيامبرصلى الله عليه وآله به سوى غدير | |||
خم حركت مى كردند؛ و اين زيباترين شيوه اى بود كه توانست آن جمع عظيم انسان ها را در برابر منبر غدير جمع نمايد. <ref>مقدمة الاصابة لابن حجر: ج ۱ ص ۱۶۱ ۱۶۰ ۱۴۱. الاصابة (ابن حجر) : ج ۲ ص ۱۳.</ref> | |||
== پانویس == |
نسخهٔ ۱۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۸
تبليغ غدير با موضوع دعوت ذوالعشيرة [۱]
يكى از موضوعاتى كه در رابطه با غدير بايد مورد توجه قرار گيرد و در تحقيق و تأليف درباره غدير نبايد از آنها غفلت شود - اگر چه از نظر تحقيقى از موضوعات غدير
نيستند - ماجراى دعوت ذوالعشيرة از سوى پيامبرصلى الله عليه وآله در ابتداى رسالت و جوانب آن است.
دعوت همگانى براى حج و غدير [۲]
با در نظر گرفتن شيوه هاى اطلاع رسانى در زمان پيامبرصلى الله عليه وآله، بايد اقدامى بديع صورت مى گرفت، تا خبر مهمترين سخنرانى پيامبرصلى الله عليه وآله -
كه همان خطبه غدير بود - در گسترده ترين و سريع ترين شكل ممكن منتشر شود و هيچ كس را ياراى كتمان آن نباشد.
پيشرفته ترين شيوه همان بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله به كار گرفت كه تا امروز حيرت همه رسانه ها را برانگيخته است. اين اقدامات طى چند مرحله دست به
دست هم داد و جلوه هايى از عظمت تبليغ را نشان داد، كه فقط در آيه «يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ» قابل ترسيم است، و جمله «واِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما
بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النّاسِ» مى تواند آن را به تصوير كشد.
در مرحله اول فرستادن افرادى به اطراف مدينه و نامه نوشتن به مكه و طائف و يمن درباره آمادگى مراسم حج براى مردمى كه اولين بار مى خواستند اعمال حج
ابراهيمى را بياموزند، باعث شد تا از قبايل و اقوام و گروه هاى مختلف و از شهرها و روستاهاى مختلف از فدک تا يمن و از نجد و عمان تا سودان و حبشه براى مراسم
حج بار سفر ببندند و زحمت اين سفر نسبتاً طولانى را بر خود استوار سازند.
جمعيت عظيمى كه گرد هم آوردن آنان در آن زمان تقريباً محال بود، و اگر عظمت و احترام پيامبرصلى الله عليه وآله از يک سو و اولين بار بودن حج مطرح نبود،
اجتماع آنان امكان نداشت.
اكنون يكصد و بيست هزار مخاطب كه از مكان هاى متفاوت با افكار گوناگون آماده شركت در مراسم غدير بودند، با يک فرمان پيامبرصلى الله عليه وآله به سوى غدير
خم حركت مى كردند؛ و اين زيباترين شيوه اى بود كه توانست آن جمع عظيم انسان ها را در برابر منبر غدير جمع نمايد. [۳]