هارون مکی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== اطاعت محض در برابر امام عليه السلام<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۷۴،۱۵۱.</ref> == در...» ایجاد کرد) |
(←پانویس) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== اطاعت محض در برابر امام عليه السلام<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۷۴،۱۵۱.</ref> == | == اطاعت محض در برابر امام عليه السلام<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۷۴،۱۵۱.</ref> == | ||
در حاشيه بحث غدير و آيه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...»<ref>مائده / ۳.</ref> و مفهوم | در حاشيه بحث غدير و آيه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...»<ref>مائده / ۳.</ref> و مفهوم ولایت مطلقه و اطاعت محض و بى چون و چرا از امامان معصوم علیهم السلام، جا دارد يادى از هارون مكى نماييم كه با عمل خود به ديگران فهمانيد كه از غدير چيزى نفهميده اند و در آغاز راهند، و به ما آموخت كه كجاى غدير آموختنى است: | ||
يكى از اصحاب امام صادق | يكى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب]] امام صادق علیه السلام مى گويد: خدمت آن حضرت بودم كه سهل بن حسن خراسانی وارد شد و به حضرت عرض كرد: چرا درباره حق خود قيام نمى كنيد در حالى كه صد هزار نفر از شيعيان شما آماده جانفشانى در پيشگاه شمايند!!؟ | ||
امام صادق | [[امام صادق علیه السلام]] فرمود: اى خراسانى! بنشين، خدا تو را جزاى خير دهد! | ||
در همين حال هارون مكّى وارد شد در حالى كه كفش هاى خود را از انگشتانش آويخته بود، و عرض كرد: السلام عليک يابن رسول اللَّه! امام صادق | سپس به خدمتكار خانه فرمود: تنور را داغ كن!! او هم تنور را آتش كرد به گونه اى كه مانند سنگ گداخته شد و روى آتش به سفيدى گراييد. | ||
آنگاه فرمود: اى خراسانى! برخيز و داخل تنور بنشين!! | |||
خراسانى گفت: يا سيدى يابن رسول اللَّه! مرا به آتش عذاب مكن، من سخن خود را پس مى گيرم، تو هم از من بپذير!! حضرت فرمود: پذيرفتم. | |||
در همين حال هارون مكّى وارد شد در حالى كه كفش هاى خود را از انگشتانش آويخته بود، و عرض كرد: | |||
السلام عليک يابن رسول اللَّه! امام صادق علیه السلام پاسخ سلام او را داد و هنوز ننشسته به او فرمود: كفشت را كنارى بينداز و برو داخل تنور بنشين!! هارون بلافاصله كفش هايش را از انگشتانش رها كرد و به سوى تنور رفت و داخل آن نشست! | |||
در حالى كه هارون مكى داخل تنور روى آتش نشسته بود امام صادق عليه السلام رو به خراسانى كرد و با او درباره خراسان سخنانى فرمود به گونه اى كه گويا حضرت مدتى در آن ديار بوده است. | در حالى كه هارون مكى داخل تنور روى آتش نشسته بود امام صادق عليه السلام رو به خراسانى كرد و با او درباره خراسان سخنانى فرمود به گونه اى كه گويا حضرت مدتى در آن ديار بوده است. | ||
سپس فرمود: برخيز و داخل تنور را نگاه كن! او هم برخاست و داخل تنور را نگاه كرد و هارون را ديد كه چهار زانو در آنجا نشسته است! سپس هارون بيرون آمد و بر ما سلام كرد. حضرت از خراسانى پرسيد: در خراسان چند نفر مثل اين سراغ دارى؟! عرض كرد: به خدا قسم حتى يک نفر سراغ ندارم! حضرت پرسيد: حتى يک نفر سراغ ندارى؟! سپس فرمود: ما | سپس فرمود: برخيز و داخل تنور را نگاه كن! او هم برخاست و داخل تنور را نگاه كرد و هارون را ديد كه چهار زانو در آنجا نشسته است! سپس هارون بيرون آمد و بر ما سلام كرد. | ||
حضرت از خراسانى پرسيد: در خراسان چند نفر مثل اين سراغ دارى؟! عرض كرد: به خدا قسم حتى يک نفر سراغ ندارم! حضرت پرسيد: حتى يک نفر سراغ ندارى؟! | |||
سپس فرمود: ما قیام نمى كنيم در زمانى كه پنج نفر ياران اين گونه براى كمک نداشته باشيم! ما وقت قيام را بهتر مى شناسيم!<ref>بحار الانوار: ج ۴۷ ص ۱۲۳. مناقب ابن شهرآشوب: ج ۳ ص ۳۶۳.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
<references /> | |||
[[رده:اشخاص مرتبط با غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۲
اطاعت محض در برابر امام عليه السلام[۱]
در حاشيه بحث غدير و آيه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...»[۲] و مفهوم ولایت مطلقه و اطاعت محض و بى چون و چرا از امامان معصوم علیهم السلام، جا دارد يادى از هارون مكى نماييم كه با عمل خود به ديگران فهمانيد كه از غدير چيزى نفهميده اند و در آغاز راهند، و به ما آموخت كه كجاى غدير آموختنى است:
يكى از اصحاب امام صادق علیه السلام مى گويد: خدمت آن حضرت بودم كه سهل بن حسن خراسانی وارد شد و به حضرت عرض كرد: چرا درباره حق خود قيام نمى كنيد در حالى كه صد هزار نفر از شيعيان شما آماده جانفشانى در پيشگاه شمايند!!؟
امام صادق علیه السلام فرمود: اى خراسانى! بنشين، خدا تو را جزاى خير دهد!
سپس به خدمتكار خانه فرمود: تنور را داغ كن!! او هم تنور را آتش كرد به گونه اى كه مانند سنگ گداخته شد و روى آتش به سفيدى گراييد.
آنگاه فرمود: اى خراسانى! برخيز و داخل تنور بنشين!!
خراسانى گفت: يا سيدى يابن رسول اللَّه! مرا به آتش عذاب مكن، من سخن خود را پس مى گيرم، تو هم از من بپذير!! حضرت فرمود: پذيرفتم.
در همين حال هارون مكّى وارد شد در حالى كه كفش هاى خود را از انگشتانش آويخته بود، و عرض كرد:
السلام عليک يابن رسول اللَّه! امام صادق علیه السلام پاسخ سلام او را داد و هنوز ننشسته به او فرمود: كفشت را كنارى بينداز و برو داخل تنور بنشين!! هارون بلافاصله كفش هايش را از انگشتانش رها كرد و به سوى تنور رفت و داخل آن نشست!
در حالى كه هارون مكى داخل تنور روى آتش نشسته بود امام صادق عليه السلام رو به خراسانى كرد و با او درباره خراسان سخنانى فرمود به گونه اى كه گويا حضرت مدتى در آن ديار بوده است.
سپس فرمود: برخيز و داخل تنور را نگاه كن! او هم برخاست و داخل تنور را نگاه كرد و هارون را ديد كه چهار زانو در آنجا نشسته است! سپس هارون بيرون آمد و بر ما سلام كرد.
حضرت از خراسانى پرسيد: در خراسان چند نفر مثل اين سراغ دارى؟! عرض كرد: به خدا قسم حتى يک نفر سراغ ندارم! حضرت پرسيد: حتى يک نفر سراغ ندارى؟!
سپس فرمود: ما قیام نمى كنيم در زمانى كه پنج نفر ياران اين گونه براى كمک نداشته باشيم! ما وقت قيام را بهتر مى شناسيم![۳]