رضایت خداوند با قبول ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== رضايت خداوند با قبول ولايت<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲. ژرفاى غدير: ص ۱۹۰.</ref> ==
== رضايت خداوند با قبول ولايت<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲. ژرفاى غدير: ص ۱۹۰.</ref> ==
  بدون شک هر كس در پى كمال است و كامل را مى‏طلبد تا به وسيله آن زودتر به قله كمال دست يابد.
  بدون شک هر كس در پى كمال است و كامل را مى‏ طلبد تا به وسيله آن زودتر به قله كمال دست يابد.


خداوند اين كمال را با آدرس دقيق در متن قرآنش به همه نشان داده و با كلمه «اليوم» به روز غدير اشاره نموده، و دين كامل و نعمت تمام را به همه معرفى كرده، و امضاى رضايت خود را به همه خاطرنشان فرموده است.
خداوند اين كمال را با آدرس دقيق در متن قرآنش به همه نشان داده و با كلمه «اليوم» به روز غدير اشاره نموده، و دين كامل و نعمت تمام را به همه معرفى كرده، و امضاى رضايت خود را به همه خاطرنشان فرموده است.


اميرالمؤمنين ‏عليه السلام درباره حجتى كه اين گونه بر همه مردم تمام شده مى ‏فرمايد:
[[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین ‏علیه السلام]] درباره حجتى كه اين گونه بر همه مردم تمام شده مى ‏فرمايد:


«خداوند در آن روز (غدير) اين آيه را نازل كرد كه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً».<ref>مائده /  ۳.</ref>
«خداوند در آن روز (غدير) اين آيه را نازل كرد كه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً».<ref>مائده /  ۳.</ref>
خط ۱۰: خط ۱۰:
«پس ولايت من كمال دين و رضايت پروردگار تبارک و تعالى است».<ref>الكافى: ج ۸ ص ۲۷. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۸ ح ۷۲.</ref>
«پس ولايت من كمال دين و رضايت پروردگار تبارک و تعالى است».<ref>الكافى: ج ۸ ص ۲۷. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۸ ح ۷۲.</ref>


پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدير، پذيرفتن ولايت و بيعت در غدير را رضايت خداوند بيان كرد.
پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از يازدهمين و آخرين بخش از [[خطبه غدیر]]، پذيرفتن [[ولایت]] و [[بیعت]] در [[غدیر]] را رضايت خداوند بيان كرد.


حضرت بار ديگر با اشاره به آيه ۷۱ سوره احزاب:
حضرت بار ديگر با اشاره به آيه ۷۱ سوره احزاب:
خط ۳۰: خط ۳۰:
اى مردم، هر كس خدا و رسولش و على و امامانى را كه ذكر كردم اطاعت كند به رستگارى بزرگ دست يافته است.
اى مردم، هر كس خدا و رسولش و على و امامانى را كه ذكر كردم اطاعت كند به رستگارى بزرگ دست يافته است.


اى مردم، كسانى كه براى بيعت با او و قبول ولايت او و سلام كردن به عنوان «اميرالمؤمنين» با او، سبقت بگيرند آنان رستگارانند و در باغ‏ هاى نعمت خواهند بود.
اى مردم، كسانى كه براى [[بیعت]] با او و قبول ولايت او و سلام كردن به عنوان «اميرالمؤمنين» با او، سبقت بگيرند آنان رستگارانند و در باغ‏ هاى [[نعمت]] خواهند بود.


== پانویس ==
== پانویس ==
[[رده:امام شناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۵

رضايت خداوند با قبول ولايت[۱]

  بدون شک هر كس در پى كمال است و كامل را مى‏ طلبد تا به وسيله آن زودتر به قله كمال دست يابد.

خداوند اين كمال را با آدرس دقيق در متن قرآنش به همه نشان داده و با كلمه «اليوم» به روز غدير اشاره نموده، و دين كامل و نعمت تمام را به همه معرفى كرده، و امضاى رضايت خود را به همه خاطرنشان فرموده است.

امیرالمؤمنین ‏علیه السلام درباره حجتى كه اين گونه بر همه مردم تمام شده مى ‏فرمايد:

«خداوند در آن روز (غدير) اين آيه را نازل كرد كه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً».[۲]

«پس ولايت من كمال دين و رضايت پروردگار تبارک و تعالى است».[۳]

پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدیر، پذيرفتن ولایت و بیعت در غدیر را رضايت خداوند بيان كرد.

حضرت بار ديگر با اشاره به آيه ۷۱ سوره احزاب:

«وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً» بر اطاعت و ولايت پذيرى و تسليم در برابر خدا و رسول و على و امامان بعد از او تأكيد كرد.

سپس با اشاره به آيه ۲۰ و ۲۱ سوره توبه:

«الَّذينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللَّهِ بِاَمْوالِهِمْ وَ اَنْفُسِهِمْ اَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ اُولئِكَ هُمُ الْفائِزونَ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنّاتٍ لَهُمْ فيها نَعيمٌ مُقيمٌ»، به سبقت گيرندگان در امر مهم ولايت نشان بهشت عنايت كرد.

در مقابل به مردم گوشزد كرد كه رضاى الهى را در نظر بگيرند، چرا كه اگر همه اهل زمين كافر شوند ضررى به خداوند نمى‏ رسد، و در اين باره به آيه ۸ سوره ابراهيم:

«اِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الاَرْضِ جَميعاً فَاِنَّ اللَّهَ لَغَنِىٌّ حَميدٌ»، و آيه ۱۴۴ سوره آل عمران: «وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً» اشاره كرد:

مَعاشِرَ النّاسِ، مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ عَلِيّاً وَ الاَئِمَّةَ الَّذينَ ذَكَرْتُهُمْ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً.

مَعاشِرَ النّاسِ، السّابِقُونَ اِلى مُبايَعَتِهِ وَ مُوالاتِهِ وَ التَّسْليمِ عَلَيْهِ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنينَ اوُلئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ فى جَنّاتِ النَّعيمِ:

اى مردم، هر كس خدا و رسولش و على و امامانى را كه ذكر كردم اطاعت كند به رستگارى بزرگ دست يافته است.

اى مردم، كسانى كه براى بیعت با او و قبول ولايت او و سلام كردن به عنوان «اميرالمؤمنين» با او، سبقت بگيرند آنان رستگارانند و در باغ‏ هاى نعمت خواهند بود.

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۲۳۳ - ۲۴۲. ژرفاى غدير: ص ۱۹۰.
  2. مائده /  ۳.
  3. الكافى: ج ۸ ص ۲۷. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۸ ح ۷۲.